Bölüm 10 💕💙

184 6 4
                                    


Masal'dan

Sahilden ayrıldığım gibi annemin ve babamın oldugu mezarliga yürüdüm.
onlara ihtiyacım varrdi
onlarla konuşmaya da öyle
bu yuzden sahilden hemen ayrılıp mezarlığa yürüdüm.

Yarım saat içinde bizim sokağın yakınlarına vardığımda adımlarımi hızlandırıp mezarlığın içine girdim sonra annemin yanına yürüdüm yani mezarına .
anneme ve babama yürürken bir yandan da nasıl dayanacağımi düşünüyordum kalbimin acısına annemin babamın kuzeyin
acısına nasıl dayanacaktim
En başta da kuzey vardı
Annem ve babamın acısını içimden atamıyordum onlar zaten hep içimdeydi ama kuzey onun acısı bambaşkaydı.

zaten canım yanıyordu o ise her seferinde kalbimi kırmaya devam ediyordu ve bunu çekinmeden yapıyordu .
Neden kuzey ya neden ben ilk defa birini sevdim ben ilk defa bu duyguları birine karşı hissettim ama ne oldu bak beni yine yüreğimden kanattin beni yine kırdın .

ne olacak şimdi bilmiyorum kuzeyi kalbime aldım bilmeden aldim istemeden aldim onu sevecegimi nerden bilebilirdim ki ama
Annem hep derdi bana küçükken

"ben babanı çok sevdim kızım baban o kadar iyi bir insandı ki karincayi bile incitmezdi Bir gun olsun beni üzdüğünü görmedim hep üzerime titrerdi ben ömrüm boyu böyle sevildiğimi ne gördüm ne hissettim .
Benim suan tek bir dileğim var kızım senin baban gibi biri ile ömrünü geçirmen umarım karşına öyle biri çıkar ki senin saçının teline zarar gelmesine izin vermez seni gerekirse kendinden bile korumasını bilen biri ciksin karşına "
Derdi
Hala dun gibiydi bu sözleri bana söylemesi Şimdi ise annem benim bu halimi görseydi ne kadar üzülürdu
Kim bilir .

Bu düşünceleri kafamdan atıp annemin mezarının başına geldiğim gjbi yanına çöktum.
Ve Sonra içimden geldiği gıbı konusmaya başladım .

"Merhaba anne kızın geldi zavallı kızın
sana geldim ama perişan bir halde geldim. Görüyorsun anne kızın çok güçsüz sevmeyi bile beceremiyor sevilmeyi hic ama hic haketmiyor
Neden anne neden
Neden ben bu durumdayim
neden mutlu olamıyorum
üvey ailem desen beni yerden yere vuruyorlar her gun hakaret desen şiddet desen taciz desen hepsi var
ben nasıl yasayacam anne soylesene bana nasil yaşayacam ?
Seni üzmek için soylemiyorum anne ama gerçekler bunlar bunu sende en az benim kadar biliyorsun
hayatım boyunca sevilmedim ben
bir sen vardin beni seven sende gittin kimsem kalmadı görüyor musun annem kızın yapayalnız "

Gozyaslari ile anneme içimi döküp Sonra da sustum daha sonra başımı kaldırıp ellerimle annemin toprağına dokundum ve babamın mezarına baktım sonra da tekrar konuştum

"Biliyormusun anne kızın birini sevdi ilk defa birini sevdi ama ne oldu sence? Çok zor degil cevabı sende biliyorsun yine yapayalnız kaldım yine acı cekiyorum her zamanki gibi
o beni sevmiyor bile bana değer vermiyor anne
oysa ben ona çok değer veriyorum neden hep üzülen ben oluyorum
Ve anne Sanırım istediğin olmayacak ben babam gibi birini sevemeyecem tam tersi acımasız beni kıran birini sevdim özür dilerim anne istediğini yapamadım ."
Dedim ve son kez ikisinin mezarına bakıp ayağa kalktım

Gözüm elimdeki saate kaydiginda
Saatin çok geç olduğu gördüm ve gitmem gerektiğini anlayıp annemin mezarına son kez bakarak konuştum

"Şimdi benim gitmem gerek keşke hep burda kalsaydım ama olmuyor
Ama üzülme anne bn sizi görmeye tekrar gelecem hoşçakal ."Dedim ve
Mezarlıktan çıktığım gıbı eve yürümeye başladım .
Mezardan ayrıldıktan sonra
Yine yapayalnız kalmıştım ve bu hep böyle olacaktı
yalnız ve de mutsuz

💔Kalp Ağrım💔 (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin