bölüm 30💕💙

89 6 1
                                    

Masaldan

Sabah bugün yapacaklarımı bilerek huzursuz ve bir o kadar da mutsuz olarak uyandım.
Bugün gidecektim ama nasıl yapmam gerektiğini bilmiyordum .
kimseye haber vermeden yapacaktım ama ne şekilde olacaktı

Bu gece gidecektim
sadece tek bir günüm var
Sevdiklerimle geçireceğim tek gün
Buna dayanacak mıyım bırakabilecek miyim bilmiyorum ama umarım yapabilirim.
Yataktan kalkıp duşa girdim çıktığımda ise elif hala uyuyordu
Hazırlanmaya başladım işim bitince ise uyuyan elifin
yanına yanaştım

"özür dilerim kardeşim size bunu yaşattığım için umarım beni affedersiniz ama bunu yapmak zorundayım"
Elif yerinde kıpırdaninca geri çekildim uyanacagini anlayınca hemen odadan çıktım.
Salonda beklemeye başladım.
Elif uyandiktan sonra o da duş almış ve hazır bir şekilde odaya geldi beni görünce

"neden uyandırmadın beni"dedi

"erkendi"

"sen neden uyandın"

"uykum gelmedi"dedim

"anladım canım hazırsan çıkalım mı"

"tamam "dedim

Elif kapıda ayakkabısını giyip çıkacağı sırada onu durdurdum

"elif"
Elif hemen bana döndü

"Efendim "

"iyiki varsın kardeşim"dedim
Ve gözlerim doldu
Bu kadar belli etmek istemiyordum ama dayanamadım

"oy kuzum ne oldu sana "dedi ve yanıma geldi

"hiç hiçbir şey sadece söylemek istedim"dedim bişey anlamamasi için

"hmm inanayim mı"dedi

"elifff"

"tamam tamam sende iyiki varsın canım kardeşim"deyip bana sarıldı.
Bende karşılık olarak sıkıca sarıldım.
Belkide bu ona son sarilisimdi
İnşallah elif dahil geride bıraktılarim beni affederdi .
Elifle ayrıldıktan sonra son kez eve ve sokağa bakıp ordan ayrıldık .
Durağa gelip otobüse bindikten sonra kafeye gittik.
Elife bişey caktirmamak için kafeye gidecektim ve bi kaç saat sonra işim var deyip kafeden çıkacaktım.

Kafeye vardığımızda hemen içeri girdik.
İş kıyafetlerini giyip siparişleri dağıtmaya başladık arada gözüm elife takılıyordu .yıllardır kardeşim gibi gördüğüm dostumu bırakmak sandığımdan zor olacaktı.
Hep yanımda oldu elif hem zor günde hem mutlu günde onun hakkını ödeyemem hiçbir zaman.

Aradan birkaç saat geçince artık gitmem gerektiğini farkettim.
şimdi burdan çıkmam gerekti önce emre beyin yanına gidip izin almaliydim daha sonra elife çıkacağımı soyleyecektim.
Zaman kaybetmeden emre beyin odasına yöneldim
Kapının önüne gelince bir iki kez kapıyı tıklatıp içeri girdim

"şey müsait miydiniz"dedim

"aa tâbi gel masal"dedi

Hemen içeri girip karşısına geçtim

"eee seni dinliyorum masal"

"şey sizden bişey isteyebilir miyim"

" tâbi söyle yapabileceğim birşeyse"

💔Kalp Ağrım💔 (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin