25.Bölüm Karar

2.1K 218 37
                                    

Babamla konuştuğumdan beri hala düşünüyorum.Akşam saatleri çoktan yerini gecenin sabaha yaklaştığı saatlere bırakmıştı.Ama hala uyuyamıyordum .Sanki babam omuzlarıma ve zihnime büyük bir ağırlık bırakmıştı.Öyle bir ağırlıktı ki kalbimi de uykumu da fazla zorluyordu.

Ne kadar deli dolu bir kişiliğim olsa da böyle ciddi konularda farklı bir hale bürünüyordum .Bu ciddi anlar soyadıma uyum sağladığım ,adeta durgunlaştığım zamanlardı.Aslında saatlerdir sakin bir kafa ile üzerine evlilik teklifi üzerine düşünüyordum.Normalde hayır deyip geçmesi kolaydı .

Ama şimdi durum çok farklıydı.Bu konuyu bizzat babamın görüşmesi ve üstüne bir de bu teklifi uygun görmesi beni daha fazla çıkmazda bırakıyordu . Psikoloji ile hem hal olmanın getirileri ne kadar faydalı olsa da özellikle evlilik bahsi açıldığında savunma mekanizmalarım harekete geçiyor ve güven üzerinden birçok bahane sıralıyordu .

Evlilik ve güven korkusu ağır bastıkça ben de dualara sığınıyordum . Özellikle nişan günündeki evlilik ile ilgili Kur'an'ı Kerim ve hadisi şerifler eşliğinde yapılan tavsiyeler ve bu konu üzerindeki duanın ehemmiyetinden sonra ılımlı olduğumu bile söyleyebilirdim .

Ama ne zamanki bu hayırlı işin damat tarafının en yakın arkadaşımın ailesi olduğunu öğrendim ,bendeki kafa karışıklığı boyut atladı .Şimdi bu işin ucunda Orhan Bey ailesi ile böyle bir evliliğe gönülden razı olan ailem vardı .

Neyseki güzel babam kararı bana bırakmıştı . Mantığım hayır derken ,tuhaf bir şekilde neredeyse 28 yıldır mantığının yanında olan kalbim evet demeye mi çalışıyordu .

Derin düşüncelerim birbirine dolanmış ve karara varamamışken gece kıldığım namazın huzuru ile Kur'an-ı Kerim'in kapısını çalmıştım Rabbimden hayırlısını dilercesine .

Elbette uykusuz kaldığım geceler olmuştu , sebep dersler , sınavlar,aile olsa da şu anki sebep bu saatten sonra ömrümü kiminle geçireceğime dair varacağım bir karardı .

Kulaklarıma ezan sesi ulaştığında,sabah namazını da kılmak için secdeye varmıştım . Namazımı bitirip dua etmek için secdede Rabbime içimi dökerken,odamın kapısı çalınmıştı.

Anlaşılan annem ailecek namaz kılmak için beni uyandıracaktı .Ama beni gördükten sonra sessizce konuşmadan çıkmıştı .Eslem yengem misali bende uyuyup kalacaktım seccadenin üzerinde.Maşallah benim canım yengeme ya 🙂.

Kafamın doluluğunu duanın ve namazın huzuru ile bir köşeye bırakıp seccadeyi topladıktan sonra Rabbimden selamette ve hayırlı olanı dileyip gözlerimi uykuya bırakmıştım.Uyandığımda büyük ve önemli bir konuşma beni bekliyordu .

Uykumu alamamış olmanın mahmurluğu ile gözlerimi açmaya çalışıyordum.Zira odaya ulaşan güneş ışıkları gittikçe artıyordu.Günün ağırlığından ve vereceğim cevabın sorumluluğundan korkmadan artık bir adım atmam gerekiyordu.

Yavaşça besmele çekip yatağından kalkıp banyoya yöneldi .Abdest aldıktan sonra kendisini toparlayan bünyesi şimdi de odasını toplamaya ve hazırlanmaya başlamıştı.

Hüseyin Bey kızından olumlu bir cevap almadan hanımı Hatice Hanım'a konuyu açmamıştı .Ama yine de hanımına Orhan ile ilgili birşeyler sormuştu .Birkaç cümleden sonra hanımının Orhan'ı kendi oğlu gibi sevip ,güvendiğini anlamıştı .

Sabah kahvaltıda Birgül 'ün yokluğunu fark eden Ali ve Ömer :

-Hayırdır anne bizim kız nerede ?Normalde senin hazırladığın kahvaltıyı kolay kolay kaçırmaz.

Abisini onaylayan Ömer :

-Zaten annem dedi ya sabah namazını kılıyordu odasına vardığımda,bu durumda büyük olasılıkla erkenden dayımlara kahvaltıya gitmiştir.

Dilbestem "Fesleğenim" TamamlandıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin