Dilbestem "Fesleğenim" Tamamlandı

47.Bölüm İmtihanlarla Ömrün Kıymetini Anlamak

Karanlığı içindeki gece yarısı nihayet sabahın ilk ışıklarına ulaşmıştı.Büyük endişeleri, çeşitli korkuları barındırsa da gönüller bir nebze olsun rahatlamıştı.

Soruşturmanın ilk zamanlarında kaza yaptığı için Orhan'ın sorgusuna girip , ifadesini alan komiser Mehmet Kara onca zaman sonra Orhan'ın karşısına tekrar çıkmıştı.

Oysaki Orhan hastaneye kaldırılan Ateş'i görmek istiyordu.

-Orhan Bey geçmiş olsun ve umarım bir daha böyle insanlar ile karşılaşmak zorunda kalmazsınız.

-Teşekkür ederim.Tüm emniyet kuvvetlerine, Ateş'e, sizlere emeğinize sağlık.

-Görevimiz Orhan Bey .Siz nasılsınız?

-Ben iyiyim ama Ateş'i görebilmem mümkün mü ?İyi mi ?

-Ne yazık ki bu pek mümkün değil?

-Neden ? Yoksa kötü bir şey mi oldu?

-Yok yok telaş etmeyin.Size iyi olduğunu, iyileşeceğini söyleyebilirim .

İyi olduğunu duyan kulaklarına inanmak istedi Orhan . Yüreğindeki endişeler sakinleşmişti.

-Ah Allah'ım çok şükür.Bir zarar görmesini asla istemezdim.

-Size bir not bırakmış.Zaten kendisi benim bile bilmediğim, güvenli bir yerde .Onun iyi olduğunu bilip unutsanız iyi olacak.Benim görevim de notu size ulaştırmam ile son buluyor.

-Peki teşekkür ederim.Allah'ım yar ve yardımcınız olsun.Allah'a emanet olun.

-Sağolun.Siz de Allah'a emanet olun.Ve sizi şimdiden tebrik ederim .Mutlu mesut olun .

-Çok teşekkür ederim.Sizleri de davet etmek isterim.

-Teşekkür ederim.Gelmiş kadar olduk .Her an görev çıkabiliyor.Söz vermeyelim.

-Peki sağolun .

Görevinin ehemmiyetini idrak eden komiser Mehmet Kara ile suçluların yakalanması adına bir parça olduğuna sevinen Orhan tokalaşıp vedalaşmışlardı .

Hastaneden ayrılan Orhan park edilen araçlar arasından arabasını bulup yola koyulmuştu.Ateş'in bıraktığı ;daha doğrusu gerçek ismini hala bilmediği, kendisine uzun süredir yoldaşlık edip , yardımcısı olan adamdan son notu okumak için henüz kendisini hazır hissetmiyordu.

Aslında hiç şaşırmamıştı Orhan ,çünkü bu görevin tamamlanmasının ardından Ateş kendisini bir daha göremeyeceğini söylemişti.

Hastaneye gelmeden önce ekipler ile karakola  geçip ifadeleri tamamlanmış,olay yeri tutanağına birebir yaşadıkları aktarmıştı.

Orhan'ın karakola geçmesi ile haliyle Aydın da oraya gelmişti.Avukatı olmayı bırak ,yakın arkadaşının burada olduğundan bihaber olan Aydın hayli şaşkındı.

Orhan ile konuşmak istese de , bedenen bir zarar görmeyen ama ruhen yorgunluk duyan Orhan arkadaşı Aydın'ı ikna etmişti.

-Biliyorum kafan çok karışık.Ama böyle olması gerekiyordu.Bana akşama kadar müsade et.Biraz kendimi toparlamak istiyorum . Birgül'e de haber vermeliyim .

-O biliyor muydu ?

-Hepsini,her şeyi konuşacağız.Akşam Mahir'i de al bize gel .Olaylardan babamı ve dedemi haberdar et .

-Peki kardeşim nasıl istersen öyle olsun ?

-Teşekkür ederim Aydın.Görüşürüz .

-Allah'a emanet ol.