Dilbestem "Fesleğenim" Tamamlandı

57.Bölüm Suskunluğun Dilbestesi

Birlikte yaşamaya niyet edilen ömür defterine iki kalem olan Birgül ve Orhan için günler haftalara, haftalar aylara ulaşmıştı.

Hatta işlerin yerini yolculukların aldığı aile ziyaretleri de birkaç kez yapılmıştı.Tamamen işe odaklanıp aileleri unutmak hiç olur muydu ? Onların gönülleri edilip hayır duaları alındıktan sonra her şey daha güzel olurdu .

Geçen günlerin içinde Birgül'ün üniversitede verdiği derslerden , öğrencilerinden ; Orhan'ın ve projede emeği geçen herkesin tamamlayıp teslim etmek üzere olduğu okuldan söz ediliyordu mutlaka.

Her ne kadar ilk zamanlar Orhan'ın söz verdiği üzere Güney Kore'deki nice yeri beraber gezme sözleri gerçekleşmiş olsa da diğer zamanlar her ikisinin de mesleğine dair yoğunluklar taşıyordu.

İki arada bir derede Birgül daha önce öğrenciyken kaldığı çatı katının ev sahibesi Min Ah teyzeyi söz verdiği üzere Orhan ile beraber ziyaret etmiş ,yine denk getirdiği başka bir vakitte evlerinde ağırlamıştı .

Ailelerinden gelen her güzel haber onların bu telaşında tebessüm ile soluk aldırıyor ve tazelenmiş bir şekilde kendilerine emanet edilen vazifelere var güçleriyle ile odaklanmalarına vesile oluyordu .

Yine o güzel anlardan birindeydiler :

-Duydun değil mi Orhan eniştesi Elif Zümra daha dün konuşmamış gibi şimdi de yürümeye başlamış Maşallah.

-Duydum duydum Birgül halası , doğanlar büyümekte işte Allah'ın izniyle.

-Öyle tabi de ne bileyim ailede ilk torun ya benim de ilk yeğenim haliyle bir farklı geliyor.

-Allah hayırlı ömürler versin canım .

-Amin Orhan amin .

-Herkesi çok özledin yine değil mi ?

-Çok belli ediyorum değil mi ?

-Hem de nasıl ?Yalnız ben şunu çok merak ediyorum o kadar mesafeli yolllara ,ailenden uzun süre ayrılığa nasıl cesaret edebildin ?

-İlk zamanlar çok zorlandım elbette hem de nasıl ? Yine de bu cesaret ilk üniversiteyi kazandığım zaman değil de ikinci üniversiteyi okumaya karar verdiğim de oldu .

-Tarih bölümünü diyorsun .

-Aynen öyle.Psikoloji bölümünü okumaya başlarken çift dal imkanı yoktu bizim dönemimizde . Tarih bölümünü okumak illaki içimde bir ukte olarak kaldı .

-Sen de bu ukteyi içinde daha fazla taşıyamadın .

-Psikoloji bitirene kadar kesin bir karara varamamıştım .Tarih de hiç kolay bir alan değil ikisini aynı anda okumayı becerebilir miydim ?Bu soru etrafındaydı hep düşüncelerim. Ne zamanki Allah'ın izniyle psikoloji bölümünü bitirdim .Lisan tezimi teslim edip mezun oldum .O vakit kararımdan emin oldum.

-İçinde ukte olarak kalmamasına hedefine ulaşmış olmana çok seviniyorum .

-Ben de öyle canım .Hatta o yüzden ikinci üniversiteyi ailemden uzakta başka bir ilde okumaya karar verdim.Birşeyleri kendi başıma yapabileceğime ,ayaklarımın yere daha sağlam bir şekilde basabileceğine canı gönülden inanmak istedim.

-Ve başardın da .

- Elbette ailemin her kararımda madden manen bana destek olmasını asla unutamam.O yüzden mesafeleri ailemden bir kaçış ya da uzaklaşma olarak hiç görmedim.Kendime daha çok yakınlaştığımı hissettim.Hasretin canıma tak ettiği, her şeyi bir köşeye bırakıp çekip gitmek istediğim de çok oldu ama Allah'ın izniyle vazgeçmedim.