Dilbestem "Fesleğenim" Tamamlandı

56.Bölüm Birbirine Düşen Gönüller

Uzun süren uçak yolculuğu onlar için farklı bir anlam taşıyordu artık .Belki daha önce çok kez ayrı ya da bir arada gittikleri bir yolculukken şimdi biz kavramı altında yapılıyordu bu yolculuk .Sen ben yok sadece biz vardı.

İlk defa birbirine kenetlenmişti eller.Birbirini bırakmak istemeyecek şekilde tutuşuyordu adeta elleri.İlk defa Birgül'ün başı Orhan'ın omzuna düşmüştü.

Yolculukta uykuya yenik düşen Birgül'ü gözünü kırpmadan izleyen bir Orhan vardı .Bunca zaman birbirinin gözlerinin içine uzun uzun bakamayan mavi ile kahverenginin buluşmasıydı onlarınki.

Birgül ve Orhan için birbirinin gönlüne düşmüş olmak en güzeliydi .İlk anda çok anlayamasa da kısa sürede karşılaştığı duyguyu salise salise yaşamıştı.

Günler, haftalar ,aylar süren bekleyiş sadece beklemekten ibaret değildi.

Git gide büyüyen bir özlem ile yüreğinde kocamanlaşan sevdası muhatabını bulmuştu.

Kolay olmamıştı ikna etmek sevdiceğine onu sevdiğini.O kadar çok şey yaşamalarına rağmen Birgül'ün yine kendi tabiriyle biz de demeye alışmıştı.

Birbiri için endişelenmiş ve birbirini düşünmüşlerdi .Sevinçlerini hüzne bulamak isteyenler de olmuştu.Vazgeçmek için bahane sayılabilecek sebepler ile de karşılaşmışlardı .

Tüm bunlar bir kez olsun verilen sözden caydıramamıştı iki sevdalıyı.Birbiri ile zıtlaşmak yerine birbini anlamanın derdine düşmüştü onlar .

Zordur zor olan zamanda birbirini anlamanın derdine düşmek.Onlar kendini düşünmeyi çoktan geçip iki kişilik düşünmenin zamanındaydılar .

Yanındayım demek elbette güzeldi .Daha güzeli ise birine yanında olduğunu tüm samimiyetinle hissetirebilmekti .

Derttaş olmaları gönüldaş olmalarından gelmişti.İster bir elmanın iki yarısı diyelim onlara isterse bir ömre niyetlenen defterin yaşayanları.

Orhan'ın geçmişten bugüne doğru yolculuğu Birgül'ün uyanışı ile mola vermiş gibiydi.

-Bir an hiç uyanmayacaksın sandım .Hatta uçaktan inene kadar uyuyacağın konusunda kendimi inandırmıştım .

-Bu kadar şaşırdıysan geri uyuyabilirim istersen Orhan .

-Yolculuğa tek başıma devam etmekle tehdit mi ediliyorum acaba ?

-Yok canım ben hiç öyle şeyler yapar mıyım?

-Yapmazsın canım yapmazsın .Bilmez miyim ?

-Bilirsin tabi bal gibi de bilirsin .Aslında uyumak istemiyordum ama takdir edersin ki yolculukta oldukça uzun .O kadar geldim gittim sanırım sadece bir kez hiç uyumadım yolculuk boyunca.

Orhan ise merak etmişti saatler süren yolculukta uyumamasına neyin sebep olduğunu.

-Ne zaman peki ?Seninle ettiğim birkaç yolculukta gayet de güzel uyuduğunu çok iyi biliyorum.

-Ne zaman mı ? Doğru bilmişsin seninle yaptığım bir yolculuk değildi.Bak şimdi tekrar düşündüm de ne güzel bir yolculuktu ya .

-İnadına söylemiyor,merak ettiriyorsun Birgül.Bir de gözlerinin içi güle güle anlatıyorsun.

-Tamam tamam daha fazla meraklanma sen .Hem gözlerinden geçeni gördüm ben .Seninle değil deyince kiminle sorusunu sormak için can atıyordun kıskanılıyoruz sanki .

-Sankisi mi var Birgül baya baya kıskandım.

-Kabul ediyorsun demek .

-Tabiki de kabul ediyorum ,seni kıskandım ve konu sen olunca kıskanmaya da devam edeceğim Birgül hanım.