Love İs Coming (!) (askıda)

16- Beklenti

Selam canlarım. Yeni bölümle yine karşınızdayım. Yorumlarınız için hepinize teşekkür ediyorum. Yorumları dikkate alarak yazım yanlışı hatalarımı en aza indirmeye çalıştım ki özel isimleri dediğiniz gibi büyük harfle yazmaya gayret ettim. Yinede yazım hatalarım olabilir onuda bağışlayın lütfen. Okullar açıldı ve çok stresli bir yıl benim için. O yüzden her hafta bir bölüm koymayı planlıyorum. Hepinizi çok seviyorum ve yorumlarınızı büyük bir heyecanla okuyorum. O yüzden lütfen yorumlarınızı eksik etmeyin :) 

Ve son olarak @UyanikPrenses23 'e kapak fotoğrafı için çok teşekkür ederim :)

Hayatımın bazı anlarında naptığımı bilmediğim zamanlar çok olurdu. Genelde sinirlendiğim zamanlar naptığımı beynim değil tamamen duygularım kontrol eder. Ve şuanda da olduğu gibi. Ben daha neden böyle bir şey yaptığımı tam anlamıyla anlayamadan beni belimden tutup iyice kendine çekti. Şaşkınlığı geçmiş olmalı ki benim kaskatı bastırdığım dudaklarımın üstündeki dudakları haraket etmeye başladı. Beynimin içinde kendime ettiğim küfürler yavaşça anlamını yitirdiğinde kendimi tamamen ona bıraktım. Dudakları nazikçe dudaklarımı öperken acemi bir şekilde karşılık vermeye çalışıyordum. Beynim şuan tamamen çevrimdışıydı. Ellerim benden bağımsız olarak saçlarına çıktığında beni sertçe duvara yasladı. Gittikçe ateşlenen öpüşlerine karşılık resmen yanıyordum. Kafasını yana eğip öpücüğü derinleştirdiğinde ağzımdan istemsiz şaşkınlık dolu bir ses yükseldi.

 Tanrım bu yaptığıma inanamıyordum. Ben şuan ne olduğu belirsiz bir yerde duvarla bütünleşmiş bir şekilde resmen Batıkanla yiyişiyodum. Yanağımda olan elini boynuma indirdiğinde, sanki daha fazla yakşalabilirmişim gibi kendisine doğru çekti. Dudaklarının her darbesinde sanki bulunduğumuz ortamdaki sıcaklık gittikçe artıyormuş gibi hissediyordum.

Sanki bir şeyler yanlıştı ama bir türlü aklımı toplayıp düşünemiyordum. Bir şey değil her şey yanlış diyen iç sesimi Batıkanın bacaklarıma kayan elleri susturduğunda, aklıma gelen şeyle hızla Batıkanı ittim. Lan kızıl kaşarı unuttuk! Batıkan uykudan uyanmış gibi gözlerini açtığında nefes nefese bana baktı. Başımı hızla kızın bulunduğu yere çevirdiğimde yoktu. Derin derin nefesler verirken gülümsediğimde Batıkanla göz göze geldim. Gülümsemem yavaşça solarken az önce yaptığım şey ve daha sonrası gözümün önüne geldi.

“Ha siktir” Diye mırıldandığımda beynimdeki uyuşukluk geçmiş olmalı ki gözlerimi kocaman açarak elimle dudaklarıma dokundum. BEN AZ ÖNCE RESMEN BATIKANLA YİYİŞMİŞTİM. HEMDE VICIK VICIK OLANLARDAN. Aniden gelen utançla birlikte Batıkanı ittiğim gibi merdivenlerden üçer beşer çıkmaya başladım. Allah beni kahretsin! Yetmesin bela falanda versin!  Arkamdan gelmemesi için, içimden bin bir türlü dualar okurken hızla garip bölmelerden çıktım ve sesli alana ulaştım. Ay bir de beni elledi dimi o. Allahım nolur sessiz sedasız şurdan çıkıyım yalvarırım!

Sonunda bir itiş kakışla insanların arasından sıyrıldığımda suratıma temiz soğuk hava çarptı. Derin derin nefesler alırken köşede duran taksiye koştum. Gece kulübünden uzaklaştığımızda elimi kalbimin üzerine koyup sakinleştirmeye çalıştım. Çünkü lanet olası öpüşmeden beri hiç durmadan sanki 10 km koşmuş gibi atıyordu. Gözlerimi kapayıp başımı cama yasladığımda beynime hücum eden görüntüler hiç sakinleşmemi sağlamıyordu. Yaptığım en mantıksız şeyler sıralamasında birinci sırayı almıştı bile. Ya da durun erkekler yurduna ,erkek kılığında girmiş olmam hala birinci sırada. Gözlerimi tekrar inleyerek kapattığımda, kendi salaklığıma yanarak, aklımı yaptığım şeyden uzak tutmaya çalıştım.  Peşimden gelmemişti. Peşimden gerçekten gelmemişti.

…………………………………………………………………………………………………..

Melis