Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Lisa titreyen dudaklarını birbirine bastırıp gözlerini kaçırdığında başından beri sessiz kalan Jennie'ye baktım. Genelde tepkisiz kalan Jennie bile üzgün gözüküyordu.
"Ne olursa olsun, o bir insan ve kimse böyle bir şeyi haketmez." Jisoo dalgın bir şekilde konuştuğunda yutkundum. Garip hissediyordum. İyi anlamda bir gariplik değildi bu. Ellerim titriyor, nefeslerim sıklaşıyor, kalbim çok hızlı atıyordu. Bedenimin gittikçe ısındığını ve göz çizgimin üzerindeki ıslaklığı hissedebiliyordum.
Keşke diyordum, keşke Wendy'i böyle hatırlamak zorunda kalmasaydım.
Hafta sonu pratik yapmak için okulda kaldığı sırada öldürülen Wendy, yaptığı tüm kötülüklere rağmen beni pişmanlığa sürükleyemezdi. Beni safdışı bırakmak için tüm kuralları çiğneyen o kız, öldürüldü diye vicdanımı uyandıramazdı. Bu kadar duygusal olmamalıydım. Neden kendimi kötü hissediyordum ki? Neden onunla iyi anlaşamadığım için pişmandım ki? Her şeyin sorumlusu oydu!
"Ben burada ayrılıyorum. Görüşürüz kızlar." arkamda kalan üç kıza hızlıca el sallayıp sık ağaçlarla donatılmış parka girdim. Kısa bir yürüyüşün ardından Yoongi'yi gördüğümde adımlarımı hızlandırıp hiç beklemeden kollarımı boynuna sardım.
"Sen iyi misin?" kollarını belime sardığı sırada iç çekip başımı omzuna yasladım.
"Wendy öldürülmüş. Hem de okulda. Sanırım iyi değilim."
"Sarhoş bir evsiz tarafından öldürülmüş." Yoongi'nin kısık çıkan sesini duyduğumda kaşlarımı çattım ve hızlıca ondan uzaklaştım.
"Okula nasıl girmiş?"
"Güvenlik uyuyakaldığı sırada duvardan atlamış."
"Sarhoş bir adam mı?" kaşlarım gittikçe daha da çatıldı.
"Belki de sarhoş değildir. Bu sadece ortalıkta dolaşan bir dedikodu." Yoongi elimden tutup beni banka oturttuğunda gözümün önüne düşen saç tutamını itti ve elini yanağıma koydu.
