Moje skarby i ja! [W TRAKCIE KOREKTY]

16. Musimy zrobić przerwę...

- Mam dziecko!

- Czy je już masz to nie dokońca.

- Nie Max. Ja już mam jedno dziecko.

- Co?!- krzyknął cały zdenerwowany.

- Max, ale...

- Z kim?! Jak to możliwe? Czemu mi po prostu nie powiedziałaś? Zaakceptowałbym to!

- Max, uspokój się. Wytłumaczę Ci to, tylko nie krzycz.- powiedziałam cała zapłakana.

- No to kurwa mów!

- No to kurwa nie klnij i nie krzycz!- krzyknęłam ale w pewnym momencie poczułam okropny ból w brzuchu.

- Co się dzieje?- zapytał i podleciał do mnie i mnie złapał, bo prawie spadłam z łóżka.

- Boli mnie.- powiedziałam jeszcze bardziej zapłakana.

- Połóż się i przestań płakać.- powiedział i przyklęknął przy łóżku trzymając w tym samym czasie moją rękę.

- Max, proszę Cię nie denerwuj się. To nie tak jak myślisz.- powiedziałam i widziałam, że najchętniej to by wyszedł, ale nie chce okazywać jak bardzo jest zły. Mimo wszystko widzę to.

- Czyje jest to dziecko?- powiedział spokojnie ale w środku chciał wybuchnąć.

- Jejsona.- powiedziałam i znowu zaczęłam płakać.

- Żarty sobie robisz?!- krzyknął.

- Max.- podniosłam się i przytuliłam się do niego.

- Jak do tego doszło?- zapytał.

- Mówiłam Ci, że wielokrotnie mnie zgwałcił. I podczas jednego z gwałtów gdzie później byłam pod śpiączką zaszłam z nim w ciążę. Urodziłam to dziecko ale zanim się wybudziłam zabrali mi je. Dopiero dzisiaj się o tym dowiedziałam i dzisiaj tutaj ktoś z tym dzieckiem przyjedzie. Mam jakąś decyzję podjąć, ale nie chcę tego robić bez ciebie.

- A chcesz mieć wogóle jakiś kontakt z tym dzieckiem?- zapytał się.

- Max, nie wiem. To niby jest moje dziecko, ale nie wiem czy będę chciała mieć z nim kontakt i czy będę chciała, żeby wiedziało, że to ja jestem jego matką.

- Julie, przepraszam Cię. Nie chciałem tak na ciebie naskoczyć.

- Max, też bym tak zareagowała. Nie przepraszaj. Ja sama byłam zła na rodziców. Tylko obiecaj mi, że mnie przez to nie zostawisz i będziesz cały czas przy mnie.

- Nawet nie myśl, że mógłbym Cię zostawić. Nosisz moje dziecko przez 3 miesiące. Jeszcze 6 i będziemy rodzicami, razem. Rozumiesz?

- Yhym.- powiedziałam i złączyłam nasze usta.

- Oczywiście jeśli będziesz chciała mieć pod opieką to dziecko to ja to zaakceptuje i razem je wychowamy.

- Kocham Cię.- powiedziałam.

- Ja ciebie też myszko.- powiedział, podniósł się i położył mnie na łóżku. Zaczął całować i uspokajać. Spędziliśmy razie wieczór i w pewnym momencie zawołała mnie mama. Oczywiście wzięłam że sobą Maxa.