Uzak Dur [bxb]

10

Ateşe yaklaşıp fısıltıyla konuştum;

-Ya vikingleri falan izler, havaya girer katliam çıkartırsa? kemiksiz ivara benziyor zaten bakışları, nasıl güvenirsin ona ?

Anlamaz bakışları yüzümde dolaştı. Ne saçmaladığımı düşünüyor olmalıydı. Sonra sıkkın bir nefes aldı ve ağzını araladı.

-Ne kadar gerizekalısın. Kafanın içinde ne işlevsiz bir beyin var öyle ?

-Haklısın, o yüzden uyuyorum genelde.

Kötü kötü yüzüme baktı. Dalga geçtiğimi düşünmüş olmalıydı. fakat üzücü bir şekilde gayet ciddiydim.

Kısa bir süre daha yüzüme bakıp, bakışlarını elinde tuttuğu sigaraya çevirdi. Düşük bütçeli, yan sanayi ürünü ivar bakışlı, ragnar beni tedirgin etse de, Ateşin söylediği gibi asıl korkmam gereken kişi o değildi. İşin ilginç yanı, bana zarar vermiyor oluşundan ötürü aldığım gazla, manyak bir adama alenen yürüyordum.

-Seni seviyorum.

Bakışları tekrar kısa süreli bana kaydı. İfadesiz yüzü beni üzmedi diyemem ama, en azından şimdi karşısına geçip onu sevdiğimi söyleyebiliyorum. Eskiden uzaktan izler çevresinde dolanır, gece boyu ağlardım. Aşırı yıkık bir tip olmam elbette yanında özgüven eksikliğini de getirmişti. Ateşe hangi akla hizmet açıldığımı bilmesem de, cevaben bana fiziksel hiç bir yaptırımda bulunmamış olması, istemsizce ümitlenmeme sebep oluyordu.

-Kaç yıldır peşimde aptal bir fino gibi gezinmenden anlamıştım zaten. Senin aksine birileri beynini kullanabiliyor.

-Ne yani? Sen şimdi bana aslında başından beri farkında oluduğunu mu söylüyorsun ?

-İtiraf etmeliyim ki, asla açılacak cesareti bulabileceğini düşünmedim. Beni gerçekten şaşırttın.

-Bu yüzden mi zarar vermiyorsun ? Öldürmüyor, dövmüyor, yanına gelmeme ses çıkartmıyorsun. Hepsi bu yüzden mi gerçekten ?