13.

2.6K 221 79
                                    

თეჰიონ (POV)

ჯანდაბა, ჯანდაბა, ჯანდაბა ეს არ უნდა ხდებოდეს, ამის უფლებას არ უნდა ვაძლევდე, მაგრამ რა უნდა ვქნა როცა, მის შეხებაზე დამჯერი ლეკვი ვხდები და მხოლოდ იმაზე ვფიქრობ, კიდევ მეტი გააკეთოს.
საჯდომზე მაგრად მიჭერს ხელს და ხვნეშის.
ხო ეს მინდა ამის დედაც, ჰაერივით მჭირდება, ერთს ვფიქრობ, მეორეს ვაკეთებ. ხელები მისი ხელებისკენ მიმაქვს და ვცდილობ ხელი გავაშვებინო.

"უკარებას როლს ნუ თამაშობ თეჰი-თეჰი..."

ისევ ეს ხმა, ისევ ეს წყეული ხმა.

"ჯეონ ხელი გამ...ააააჰ..."

საჯდომზე წვას ვგრძნობ, სასიამოვნო წვას.

"ვერ ვუარყობ შენი ხმა მიყვარს პატარავ, მაგრამ უფრო მეტად მაშინ როცა კვნესი, ამიტომ ლაპარაკს მორჩი და ის გააკეთე რაც არაჩვეულებრივად გამოგდის, იკვნესე, დაანახე მამიკოს, როგორ გინდა ის..."

"წადი შენი... აააგჰჰჰ... შ-შეწყვიტე..."

სუნთქვა არეული ვამბობ, მაშინ როცა კიდევ ერთ დარტყმას ვიღებ, უფრო მწარეს, წინასთან შედარებით.

უცებ თავის მუხლებზე მაწვენს, მუცლით მის დაკუნთულ ბარძაყებს ვეხები, არც კი ვიცი როგორ ახერხებს ასე სწრაფად ჩამიწიოს შარვალი და ბოქსერი.
სიგრილე ხვდება ჩემს მოშიშვლებულ კანს და მთელს ტანში ჟრუანტელის შეგრძნება მივლის.

"ძალიან, ძალიან ცუდი ბიჭი ხარ პატარავ, მამიკოს უნდა, რომ ეს ლამაზი ტრაკი ცემით აგიწითლოს, მიდი დამანახე როგორ გინდა სასჯელის მიღება."

ამბობს და თან ნაზად მისვამს საჯდომზე ხელს. მერე იმ ადგილზე მკოცნის სადაც რამდენიმე წუთის წინ დამარტყა. მისი ცხელი ტუჩები მალამოსავით ხვდება ჩემს დარტყმისგან ახურებულ კანს.

ურცხვად ვზიდავ საჯდომს ზევით და ვკრუტუნებ.
'ყოჩაღ თეჰიონ სწორედ ამაზე არ ფიქრობდი? როგორ შეუძლია ასე მართოს ჩემი სხეული?'
ვფიქრობ და საჯდომს ლეკვივით ვაქიცინებ.
წარმოვიდგენ, როგორ უთამაშებს სახეზე ეშმაკური ღიმილი და ტუჩს ვკბენ, ის ისეთი სექსუალურია.
ვიცი რასაც ვაკეთებ არასწორია, მაგრამ სხეული გონებას არ ემორჩილება, მის ხელში თოჯინა ვარ.

homophobia kills! Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin