iyi okumalar!
/Flashback/
Simdi umarim neden böyle düsünceli oldugumu az cok anlamissinizdir. Fakat ben kararimi verdim. Yarin söyleyecegim. En dogru karar bu. Ben onu cünkü gercekden cok seviyorum!
/Flashback son/
Sabah kalkdigim'da kendimi daha iyi hissediyordum. Saat'e baktigim'da daha zamanimin oldugunu gördüm ve kalkip güzel bir dus aldim. Okul icin uniformalarimi giyindim saclarimi yukardan at kuyrugu bagladim ve hafif makyaj yaptim. Bugün'ki mutlulugunu kimse bozamazdi. Asagi indim ve annem'in cokdan ciktigini fark ettim. Sasirdim'mi? Hayir. Kahvalt'iya pek önem vermedigim icin cantam'i aldim ve cikdim. Disari'da isde benim prensim beni bekliyordu. Oku görür görmez yüzüm'e bir gülümseme yayildi ve yanina gidip eskiden yaptigim gibi simsiki sarildim ona. "Günaydin askim." diye fisilda'di kulagima. "Günaydin prens'im." Ayrildim ve o güzel gözlerine bakdim. Tek gördügüm sey ask'di.
"Gözlerime bakmayi biraksan'da seni kahvalti icin bir cafe'ye götürsem kücük?" "Ama rüzgar bak hala kücük diyorsun bana. Büyüdüm ben." ve kikirdadim. O ise kücük bir kahkaha atim burnuma kücük bir öpücük kondurdu. Ardindan anlilarimi birlestirdi ve gözlerini kapatti. Otomatikmen bende kapattim.
Rüzgar derin bir nefes aldi ve "Defne bana rüya'da olmadigimi söyle. Bu kadar mutlulaga ben alisik degilim." Dedi. "
Emin olmadigim sey'i sana söyleyemem." Diye cevap verdim cünkü bende kendimi rüya'da gibi hissediyordum.
Ardindan rüzgar gözlerini acdi ve ani bir sekilde dudaklarimizi birlestirdi. Ilk önce sasirsam'da sonradan bende karsilik verdim. Nefes almak icin ayrildim ve ona aciklama ister gibi bakdim.
"Rüya degilmis." Dedi ve masum bir sekilde gülümsedi. Cok seker gözüküyordu bu sekilde.
"Herkes rüyami degilmi diye cimciklee sende öpüyormusun rüzgar?" Diye sordum. Sonra aklima gelenler'le yüzümü asdim.
"Aklina gelenlerden hemen kurtulmani istiyorum kücük. Ben kendimi sadece sende rüya'da gibi hissediyorum. Ve herkesi öpmek'de ne ya? " romantiklikle bitirseydin cümleyi be gülüm. Lafi pek uzatmadim ve sadece gülümsedim. Sonra saat'e bakdim ve böyle devam yaparsak okul'a gec kalicagimizi anladim.
"Rüzgar artik diyorum ki beni bu güclü kollarindan kurtarsan'da okul hapisanesine götürsen biraz eziyet ceksem?" Büyük bir kahkaha atti.
"Kendi isteyinle eziyet cekmek isteyenide ilk defa görüyorum" dedi gülmesinin arasinda.
"Farkim tarzim beyfendi." dedim kendimi sisirerek. Ardindan rüzgar dahada güldü. Allahim!! Gülünce birde o gamzeleri ben burdayim diye bagiriyor ya!
--
Zar zor okul'a getirebilmisdi beni rüzgar bey. Yok neymis? Okul'a gitmicekmissim? Yok ya? Ben bu mutlulugumu beyza'ya anlatmazsam biryerim siser mazallah! Geldigimizde kapila yöneldim ve arabadan cikdim. Arkamdan rüzgar'da cikdi ve bana dogru yürüdü.
Okulun bütün gözlerini üzerimizde hissediyordum. Ama suanda son düsünecegim sey oydu.
"Veda öpücügü yokmu?" Diye sordu rüzgar ve sapikca gülümsedi. Tekrar'dan uzun bir konusma istemedigim icin ayni evin önündeki gibi yanina ulasdim ve yanagina bir öpücük kondurdum. O ise 'buna öpücükmü diyorsun sen?!' Bakisi atti bana. Ben ise kas göz isaretiyle okulu gösterdim. O ise umursamaz bir sekilde beni kendine cekdi ve dudagima uzun bir öpücük kondurdu. Ben ise ayrildikdan sonra ona canavar görmüs gibi bakdim. O ise "isde buna öpücük derler kücük" dedi. Ardindan bana sarildi ve "hadi bakalim kücük ders'e gec kalma benimde okulum var hem." Dedi ve gülümsedi. "Peki.." Diyebildim sadece cünkü hala bütün okulun önünde beni öpme sokuylaydim.
Ben okul'a dogru yürürken rüzgar arkamdan seslendi. Arkam'i döndüm ve 'noldu?' Bakisimi attim. "Cikis'da alirim seni" dedi ben ise basimla onayladim. Tam devam yürürken tekrar seslendi. Bu sefer 'yine ne var?' Bakisimi attim. O ise "Seni seviyorum." Diye hareket yapti agziyla. Utanmis bir sekilde bende agzimla "bende seni" dedim.
Rüzgar'in böyle romantik oldugunu bilmiyordum. Degismis diye düsünürken karsima kaan'i gördüm. Öfke'li ve üzgün bakislarla bana bakiyordu. Simdi anlamisdim rüzgar'in neden böyle davrandigini. Kaan'in yanindan öylece gecerken beni kolumdan tuttu ve okulun arka tarafina yönlendirdi. Ben ise "napiyorsun? Kaan birak!" Demekle yetindim.
Okulun arka tarafina gelince bana öfkeli gözlerle bakyiordu. "Ne yaptigini saniyorsun sen?" Diye bagirdi bana.
Yine naptim ben?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Küçük Aşkım
Teen FictionBizim eski evin orda benimle her zaman oyun oynayan ama her zamanda sinir eden bir çocuk vardı. İşte o çocuk kaan. Bana hatta küçükken ilan-ı aşk etmişti, ben ise yüzüne bir tokatı basıp kaçmıştım. Evde ise iğrenmiştim. "Aşıkmış. Iyyyyy" Şimdi ise...