Küçük Aşkım

11/Kararsizlik

iyi okumalar!

/Flashback/

Sonradan gözlerime bakinca karsimda rüzgar yerine baska birisini gördüm.

/Flashback son/

O baska biri kaan'di. Yanlis görüyor olmaliydim demi?

Gözlerimi kapattim ve tekrar acdim. Ve simdi ise karsimda rüzgar duruyordu. Bu cok mantiksiz'di.

Rüzgar'a uzun süre anlamsiz bakmis olmaliyim ki birkac defa bana seslendigini fark ettim.

"Defne fazlami ileriye gittim? Bak gercekden özür dilerim. Sey böyle olmasini istemezdim gercekden. Defne?"

"Ha? Yok sey.. Gidelimmi?" yanliz kalip düsünmem lazimdi.

"Tamam. Ben seni evine birakayim." Ev degil bana acik hava lazimdi. Tabi bunu rüzgara söylememisdim.

Arabada ikimizde konusmuyorduk. Kendini suclu hissetmesi beni biraz rahatsiz etmisdi fakat bunu düsünecek durumda degildim suanda.

Arabada durdugunda geldigimizi anladim. Rüzgar bana dogru uzanirken yanagimi ona uzattim. Biraz sasirmis olsada bozulmadan yanagimi öptü.

"Yarin görüsürüz askim."

"Görüsürüz." Hemen arabadan ciktim ve eve dogru yürüdüm. Arkami döndügümde rüzgar hala bana bakiyordu. Galiba eve girmemi bekliyordu. El sallayio binaya girdim. Bina kapisi cam oldugundan rüzgarin hizla ilerledigini gördüm. Hemen ciktim ve amacsiz bir sekilde yürümeye basladim. Saat 18:00 olmusdu. Rüzgar'la bu kadar uzun durdugumuza inanamamistim. Biraz gec oldugu halde yürüdüm. Düsünmem lazimdi.

Kendimi tek sordugum soru: ben kimi seviyorum? Maalesef bunun cevabini tam olarak cözememisdim. Bir yandan rüzgar'i sevdigimi düsünürken kaan'a da duygular besliyordum.

Nasil bir sürtügüm ben?

Hava karardikdan sonra eve dönmek istedim fakat nerde oldugumu cikartamadim. Evden baya uzaklasmisdim ve nerde oldugumu bilmiyordum.

Arkami dönüp önce düz yürümeye basladim. Fakat bu yolu hic görmedigimi fark ettim ve baska bir yola saptim. Bu gidisle evi bulamicagimi kabullenince telefonumu cikartip taxi cagirmayi karar verdim. Ama benim islerim her zaman ters gider demi? Telefonumun sarji bitmis. Süper!

Kendimi bir ara sokakta bulunca adimlarimi hizlandirmaya basladim. Arkadan bir erkek grubunun yürüdügünü fark ettim. Onlari aldirmadan devam yürümeye basladim fakat adimlari dahada yaklasmaya basliyordu. Adimlarimi hizlandirdim fakat yetismislerdi.

"Nereye böyle güzellik?" en kasli olani söylemisdi bunu. Cevap vermek yerine daha hizli yürümeye basladim. Ardindan kirli sakalli olani kolumu tutunca bir korku sardi bedenimi.

"Ne bu acele tatlim?"

"Birak beni!" Sesimin titremedigine sükürler yagdiriyordum.

"Ama daha yeni tanisiyoruz bebegim. Biz seni cok begendik demi beyler?" Pis sarhoslar! Bu sorusundan sonra bir ugultu duyuldu erkeklerden.

"Birakin dedim!" Bu sefer titremisdi. Kolumu o pisligin elinden cekmeye calisinca beni yere firlatti. Etek giyindigimden hemen bir yerimin acilmasini engelledim. Hepsi üstüme üstüme gelmeye baslayinca yardim cagirmaya basladim. En sonunda aralarinda lider olugunu düsündügüm elini dudaklarima götürdü ve susturdu.

"Böyle bagirarak eline hicbir sey gecmiyor yavrum. Hem neden bu kadar isteksizsin ki? Sadece biraz eglenecegiz. Seninde hosuna gidicek yavrum." Kusmak icin tam zamani.

O lider sandigim bir eliyle hareket etmememi sagliyordu öbür eliyle ise yerden destek aliyordu. Dudaklarini boynuma götürünce bagirip cirpinmaya calisdim. Allahim nolur yardim et!

O pisligin dudaklari boynumdan kulaklarima cikinca "pssh.." dedi en itici haliyle. Daha fazla cirpinmaya baslamisdim.

En sonunda arkadan "Ne oluyor orda?" diye güclü bir erkek sesi duydum. Kurtuldum!

"Sanane!" dedi kasli olani. Bu arada liderde basini o tarafa yöneltmisdi fakat yinede bir eliyle agzimi tutuyordu. Bu sefee daha cok bagirmaya basladim.

"Birakin kizi serefsizler! Hemen!" Emir verici bir sekilde konusmustu. Tam o kasli agzini acip birsey diyecekken o pis kirli sakalli olani beni bile sasirtacak birsey söyledi.

"Oglum bu kaan. Hadi gidelim bu adama bulasilmaz! Su kizdan da bir is olmaz zaten. Hadi." Hemeb ayaklanip kalkarken kendimi duvara yaslanmis bir sekilde aglarken buldum.

Onlar hizli adimlarla uzaklasirken kaan'in sessizce küfür ettigini duydum. Kosarak yanima yaklasip beni kollarinin arasina aldi. Evet. Suanda tek ihtiyacim olan bu sarilmaydi. Hemen bende gücsüz kollarimi onun boynuna sarip daha fazla aglamaya basladim. Kaan bir eliyle saclarimi oksarken bir eliylede belimi kendine bastiriyordu.

"Pshh.. Gecdi güzelim gecdi. Bak ben burdayim nolur aglama." Bu sözleri benim daha cok aglamama sebep olmusdu. Fakat bir süre sonra sakinlesmeyi basardim. Kaan sakinlestigimi fark edince basini ne zaman koydugunu fark etmedigim saclarimdan kaldirdi ve biraz uzaklasip yüzüme bakti. Ben ise gözlerine bakamayacak kadar utaniyordum suanda.

"Defne sana birsey yaptilarmi? Dokundular mi sana?" Bu sözlerinden sonra cevabimi cok korkarak bekledigi belliydi. Güclükle basimi iki tarafima salladim.

"S-sen ge-gelmeseydin.." sözümün devamini hickiriklarim yüzüne getirememisdim. Kaan'da tekrar teselli edercesine ve sahipleyici bir sekilde sarildi. Kendimi artik cok fazla gücsüz hissediyordum. Göz kapaklarim agirlasirken kendimi siyahlarin icine biraktim.