Her Passionate Surrender (Unedited)

Chapter Twenty Nine💋

#HPS

Luke's Pov

Kaawa awa ang lagay ng asawa ko. Kagagaling niya lang sa emergency room. Bali ang kanyang kaliwang paa. Ngunit maica cast naman iyon at bblik s adating porma. Puro sugat rin siya. Hanggang ngyon wala pa siyang malay. Ang pinakamasakit na siguro ay hindi niya matatnggap ay ang pagkawala ng anak namin.

"I'm sorry the baby didn't make it. Masyado syang naapektuhan sa pagkabangga. We tried our best to revive the fetus but were sorry to say she lost her child." sabi ng doctor. Kanina pa ito paulit ulit na parang cassette tape sa tenga ko. Paano ko sasabihin kay Kuku ang nagyari. Napaluha ako.

I lost our child. Ako ang may kasalanan. Kung hindi niya nakita ang nangyari kanina, hundi siya tatakbo. Hindi siymbabangga. Pinagsusuntok ko ang pader.

"Damn it! Fuck!!" sigaw ko n naghihinagpis.

"Lukee..."tawag sakin ni mma. Umiiyak rin siya.

"Mom.." niyskap niya ako. Tuli pa rin ng tulo ang luha ko.

"This is my fault mom. This is my fault." umiiyak kong sambit.

"Shh. Wala na tayong magagawa anak.. Be strong for Kuku." sabi niys. Niyakap ko siya. Wala na nag baby namin. Naalala ko pa. Sobrang say namin ni Kuku na may baby na kamin. Naalala ko ang mga minutong nasa amin pa siya. Iyon ang pinakamasayang parte ng buhay ko. Ang panandaliang mramdaman na naging ama ako.

"paano to mom. Sigurdong malulungkot si Kuku." sabi niya

"I know. Dapat nandyan ka lagi para sa kanya." sabi ni mom.

Maya maya ay nagising na daw si Kuku ayon sa nurse. Pumasok ako sa kwarto niya. Nakatulala siya. Biglang pumatak ang luha sa mga mata niya.

"Ang - ba-by ko..." sabi niya sabay kapa sa tiyan niya. Hindi ko na napigilang humagulgol.

Kuku's Pov

Nagising ako na napakasakit ng katawan ko. Lalo na ang likod ko. Nagmulat ako ng mata. Nasan ako? Naalala ko na nasa party ako kanina ng biglang. Agad kong kinpa ang tiyan ko. Ang impis na umbok ay biglang naglaho. Napatulala ako at napaluha. Hindi ko maramdamang may laman nag tiyan ko.

Humagulgol ako.

"Ang baby ko..." sabi ko na naluluha.

Lumapit sakin si Luke.

"Babe..." sabi niya

"Ang baby ko?! Luke ang anak natin?" tanong ko

Niyakap niya ako.

"Wala na si Baby..." sambit niya

Tuluyan na kong umiiyak. Iyak lng ako ng iyak.

"Hindi. Hindi pwede to Luke. Hindi totoo yan. Hindi!" sigaw ko.

"Pasensya na Kuku. I'm sorry." tulala lng ako. Hindi niya ko makausap. Hindi ako tumutugon sa lahat ng sinasabi niya. Galit ako at malungkot.

"Kuku. ."

"Lumayas ka sa harapan ko." sambit ko.

Niyakap niya ako. Umiiyak lng ako.

"Alis.." sabi ko ulit.

"Okay babe. I will go but im alwsys here for you." sabi niya

Tumagalid lng ako. Hindi pinansin ang sinabi niya. I hate him.

It so painful to be in this situation. To have miscarriage. I always dream to be a mother. But now? My dreams just disappeared. I lost my child. I lost myself. I don't know if i could live again. Isang malaking parte ang nawala sa akin at kasalanan iyon lahat ni Queen ang Luke. I don't kmow if i can forgive them.

--
A/N: so sad. Nalaglag ang pinagbubuntis ni Kuku. Goodbye luke and kuku na ba?

#Miscarriage💔
#HerPassionateSurrender💕