Her Passionate Surrender (Unedited)

Chapter Fifty Two💋

#HPS

Kuku's Pov

NAGISING AKO na ang sakit ng katawan ko. Namulatan ko rin ang pamilyar na lugar. Puti ang kisame at dingding. Amoy gamot rin. Napatingin ako sa bandamg gilid ko. Nakita ko na himbing na natutulog ang asawa ko. Hindi ko napigilang mapangiti. Kung sana nakita niya rin ang anak namin. Siguro matutuwa ito. Hinaplos niya ang buhok nito.

"Babe if you just see our baby. She's so pretty." bulong niya. Biglang tumulo ang luha niya. Naalala niya ang sandaling nakayakap niya ang bata. Siguro kung nabuhay lang ang anak niya noon ay hindi sila maghihiwalay mag asawa. Napahawak siya sa tiyan niya. This time hindi niya na hahayaang mawala sa kanya ang anak niya. Pinahid niya ang luha niya at ngumiti. Hinaplos haplos ang tiyan niya. Naramdaman niya ang akmay ng asawa niya na hinahaplos din ang kanyang tiyan. Nakangiti siyang humarap dito.

"Babe, akala ko iiwan mo na ko." sabi nito. Hinalikan siya nito sa labi at noo. "I was scared. Pero salamat hindi ka niya kinuha." sabi nito. Ngumiti siya at nagsalita.

"Alam mo ba babe, nakita ko ang anak natin.." sabi ko. Halata sa mukha nuya ang gulat.

"Talaga babe?" tanong nito.

"Oo Luke. Napakaganda niya at masaya na siya sa langit. Ingatan daw kita at mahalin pati ang baby natin. Babae siya Luke. She looks like me and you." sabi niya na tuwang tuwa.

Napangiti si Luke pero may halo ring lungkot.

"Kung sana nabuhay lang siya baby." sabi nito. Hinawakan ko ang kamay niya.

"Nandyan lang naman siya baby e. Nakapaligid siya palagi. Binabantauan tayo. Nararamdaman ko siya at masaya ako kasi masaya na aiya kung nasan siya. Dapat maging masaya ka na din." sabi niya. Ngumiti si Luke.

"Salamat babe. Salamat at hindi mo ko iniwan. Hindi ko kakayanin. Ikaw ang buhay ko. Kayo ng magiging anak ko."sabi nito. Napaluha ako sa sinabi niya. Napaka sincere niya. Niyakap niya ako at hinalikan sa noo.
Pinahid niya rin ang liha ko ng makarinig kami ng katok. Nang lumingon kami ay si Sophia at Kyle ang papasok. May dala silang bag at pagkain. Agad akong natakam. Gutom na gutom na ako.

"Kuku!" sigaw ni Sophia sabay lapit sa kanya at yakap."Alam mo bang pinag alala mo kami. O god. Buti naman at okay ka na." sabi nito.

Natatawa akong gumanti sa yakap ng kaibigan ko. Ngumiti ako sa kanya at nagsorry. Tumango lang siya at lumapit sa asawa nito. Samantlang si Luke ay inihahanda ang pagkain niya.
Nang matapos uto ay agad siyang pinakain.

Dahil gutom na gutom na siya ay agadniyang nilantakan ang lugaw na dala ng kanyang bayaw. Hindi alintana ang gulat na tingin ng dalawang kasama.

"Babe. . Dahan dahan naman." sabi nito na pinunasan ang gilid ng bibig niya.

"Babe alam mo namang dalawa kaming kumakain. Kanina pa ko nagugutom." sabi niya habang kumakain. Natatawa lang si Luke na inabutan siya ng tubig. Pagkatapos kumain ay nagpaalam na ang mag asawa. Naiwan sila ni Luke sa kanyang silid. Nakaupo ito habang hinhalos ang buhok niya siya naman ay nakatingin lang sa kanyang asawa.

"I love you Luke." sabi ko sa kanya. Ngumiti siya at masuyo akong hinalikan.

"I love you too baby." sabi niya. Hinawakan niya ang kamay ko at hinalikan. "You always be here. And nothing in this world will change it." sabi nito sabay dala ng kamay ko sa puso niya.

She was happy and she prays that this moment won't stop until the end of her life.

TATLONG ARAW rin siyang naconfine sa hospital at sa wakas ay nakauwi na rin siya. Nasa biyahe na sila papuntang bahay ng bigla siyang natakam sa sampalok.

"Babe. Sampalok. Bili mo kong sampalok. Yung walang buto babe." ungot niya sa asawa. Napangiting lumabas si Kuke ng kotse para bumili ng gusto niya. Kasalukuyan silang nasa palengke. Ipinark nito ang kotse sa gilid. Nakangiti siyang nakatingin dito habang bumibili ng sampalok nang mapansin niya ang batang babaeng lumapit rito. Mukhang namamalimos ang bata. Nakakaawa ito. Nakapaa lang at gusgusin. Nakaramdam siya ng habag kaya naman bumaba siya para puntahan ito. Kasalukuyang kinakausap ito ni Luke.

"Babe. ." tawag niya sa asawa. Lumingon ito sa kanya.

"Babe. Bat bumaba ka pa." tanong ng asawa niya pero ngumiti lang siya at yumuko sa bata.

"Baby bakit namamalimos ka? Nasan ang mama mo?" tanong niya sa bata. Sa tantya niya ay nasa limang taon na ito.

"Patay na po si mama. Si papa naman iniwan na ako." sabi nito. Nahabag siya sa kalagayan ng musmos. Parang may humaplos sa puso niya. Napaiyak siya.

"Babe.. Shh.." sabi ng kanyang asawa sa kanya. Hinawakan niya ang bata at humarap kay Luke.

"Babe.. Ampunin natin siya. Kawawa naman siya babe." sabi niya sa asawa. Noong una nagulat si Luke pero kalaunan ay napangiti rin. Tumango ito. Napangiti ako. Humarap ako sa bata at nagsalita.

"Baby.. Gusto mo ba akong maging mommy?" tanong niya sa bata. Agad tumangi ito at yumakap sa kanya. Napangiti siyang niyakap ito pabalik. Nang makabili sila ng sampalok ay binuhat ni Luke ang bata at isinakay sa kotse. Bukas na bukas daw ay aasikasuhin nito ang pag aampon sa musmos. Habnag nasa biyahe ay napatingin ako sa bata na napakahimbing ang tulog sa back seat. Kung nabuhay ang anak niya ay ganoon na rin ang edad nito.

"Salamat baby." sabi niya sa asawa. Hinalikan lang nito ang kamay niya at ngumiti.

"Anything for you baby." sabi nito sa kanya.

Tumingin siya ulit sa bata. Masaya siya dahil magiging parte ito ng kanyang buhay. Magiging buo silang pamilya.
--
Compete family is it?😂
Im happy for you Kuku.
Stay still. Madami pang mangyayari sa malapit na pagtatapos. Love you all readers😘

#Awake
#HerPassionateSurrender❤