Moved

Chapter 14

Lax's POV

Nabuhay ako sa mundong ito na puro away ang nakalakihan, gulo ang pinapasukan at hindi paaralan. Ngunit nung panahon na sinabi kong magbabago na ako, sinabayan ito ng isang lalake na mas nakapagbago sa akin. Imbes matulog sa klase, nakikinig na ako. Imbes maghanap ng gulo, na nanatili akong mahinahon at kalmado.

Masaya akong naging akin siya. At sana sa hinaharap, kahit di siya magiging akin, makita ko lang syang masaya, okay na talaga.

Kung ako ang ipapa decide kung gi give up ba ako or magpapatuloy ako ng patayan. Sus! Pipiliin ko ang pagmamahal hanggang sa kamatayan kesa sa Pagsuko sa takot at katangakan.

But I know, Klyde has something good enough reasons to show and prove to me when the right time comes. I know that! Cause I have my own instinct. And I'm unique, not different.

"I love this Hatred world! "Sigaw ko bago bumangon at dumeretso sa banyo para maligo. Maganda ang mood ko kaya wag na wag nilang sisirain. Baka matulad kagabi.

Tinignan ko ang sariling repleksyon sa salamin at pinagmasdan ang aking mukha.

Sa lahat ng gulo at piligrong naranasan ko, wala ni isang peklat ang naiwan bilang bakas ng mga ito. Nasa puso ko mismo ang mga Peklat na naibakas ng nagdaang pangyayari ng aking buhay.

"Kailan pa kaya mawawala ang sakit na idinulot niya? "Tanong ko sa sarili.

Aaminin ko, na ng malaman ko noon na may gusto sa akin si Klyde, hindi ko talaga siya nagustohan. Hindi ko siya type. Hindi ako tulad ng iba na basta gwapo o malapit sayo nagkakagusto na. Ako yung tipong nasa pinaka mataas na bahagi ng mangga ng kailngan mong sungkitin at mahirap naman abutin.

Alam ko noon, may gusto si Henry noon sa akin. Pero nung araw na doon sila natulog sa bahay, napansin kong kakaiba ang tingin ni Henry kay Dette habang tinatanong ito ni Klyde.

Malakas ako mag obserba. Pero pag dating ni Klyde sa buhay ko, bumaliktad ang mundo. Imbes ako palagi ang masusunod, kapag siya ang umaarte, siya ang nasusunod! Imbes galit ako, gumagaan ang loob ko kapag nandiyan siya. At siya lamang ang bumago sa akin.

Pinapadaldal niya ako, pinapangiti, pinapatawa, pinapakilig (minsan), pinapaiyak,pinapalambot at pinapasaya .

Hindi ko alam na sya lamang din ang makakapagbago ng prinsipyo ko. Imbes ako ang The Girl who Can't Be Moved, pagdating sa kaniya ako yung The Girl Who Can Easily Be Move. Hirap noh?

Pero mahal ko yun ehh. Kaya titiisin ko lahat ngayon. Dahil alam ko sa tamang panahon, magkakatuluyan din kami. Ipapangako ko yan.

Magiging kami sa huli.

***************FF*******************

Mabilis akong tumalikod at lumabas ng seven Eleven pagkatapos kong bumili ng Ice cream. Naka uwi na kami dito sa Aming bahay malapit sa Decred University. Dito kami nag college ehh.

(A/N:that school is just the authors imagination. Please cooperate. :) ....)

Habang kumakain ako ng ice cream at naglalakad pauwi, napadaan ako sa isang park. Mahilig ako sa mga park ehh. Yung park nga ng Valencia ay palagi kong binabalikan.

Lumapit ako doon at pinagmasdan ang paligid. Maaliwalas, malinis at mapayapa. Walang masyadong tao kaya umupo ako sa damuhan at nag Indian sit.

Inubos ko ang ice cream habang nakatingin sa dalawang high school students na nag de date. Papalubog na ang araw at magkasama parin sila.

Mas matangkad ang lalake sa babae. Nasa upo ang babae sa swing habang dinuduyan iyon ng lalake.

How Sweet😏