Moved

Chapter7

Lax's POV

"Ayokong makialam sa buhay mo pero, ang sitwasyon mo kasi, para ka kasing baliw. "Sabi ko. "You should move, Boy. In this world you can't discover if you won't explore. "

Napayuko sya at nilaro ang mga daliri. "Sorry about that. "Paumanhin niya ngunit napailing ako sa sinabi nito.

"Don't say sorry if you didn't do anything bad. In my words, you should say thank you because I told you something that can help you. "Nakangising sabi ko.

Mabilis syang nag angat ng tingin kaya napatawa ako ng bahagya ng Ngumiwi siya. "Kapal. " aniya na parang babae.

"Hina. "Sabi ko naman.

Kumunot ang noo niya. "Anong hina? "
I think he's really slow. Right?

"Hina dahio slow ka. Tss. "Aniko na ikinabilog ng mata niya. Sinasabi ko na ngaba! Slow na pikon pa! Whahahaha.

Ang sarap palang mang asar ng mga pikon! Namiss ko ito! Alluhhhhhhsss..
Matagal ko na itong di nagagawa simula ng pumunta ako sa spain! Whahahaha. Tapos pag balik ko dito bantay sarado ako.

"Hey, wag kang mapikon. "Sabi ko. Napakurap naman siya. "Ayokong mambully. " sabi ko sa kanya na ikinatigil niya.

"Bully ka? "Di niya makapaniwalang tanong. Tumango naman ako at tipid na ngumiti.

"May klase pa! "Sabi ko at tumalikod. Nagsimula na akong maglakad palayo at hinayaan siyang maiwan doon.

Besides ayaw ko namang may kasama kapag maraming pumapasok sa isip ko.
Kapag gusto kong mapag isa, naghahanap ako ng lugar kung saan mapayapa, walang ingay at walang ibang Tao kundi ako. Ngunit sa sitwasyon kanina, naestorbo ako sa ingay ni Klyde.

'Nakaka-discourange ang mga lalaking slow. Nakakawala ng mood. '

Pagkarating ko malapit sa gate, nakasalubong ko si cristal na matalim ang Tingin sa akin. Tinaasan ko lang sya ng kilay. Lakad takbo itong pumunta sa deriksyon ni klyde.

Nagkibit balikat ako at naglakad na parang walang nangyari. Pumunta ako sa room at doon naghintay magsimula ang klase.

Lunch time

Habang papunta kami sa Canteen, narinig kong nagpatugtog ang speaker ng campus ng pamilyar na tunog.

"I love that song."sabi ni Sai at umakbay kay Dette. "Remember mo yan noong kumanta tayo sa inyo? "

"Ayy, OO. Ito yung pinagtawanan tayo nila Kurt at Lax dahil sa lasing tayo! "Natatawang sang ayon ng baliw.

"Tss. "Singhal ko.

I don't wanna, close my eyes,
I don't wanna  asleep! Cause I miss you babe, and I don't wanna miss a thing.
Cause even when I dream of you. The sweeties dream would never do, I still miss you babe and I don't wanna miss a thing.

Napailing ako ng marinig ang chorus. Mas gusto ko kasi ang ganung mga kanta kesa sa mga modern ngayon.

"Dear students of Decred University. We're very sorry about the song."sabi ng tinig sa speaker dahilan natigil ang kantang gusto ko at napalitan ng Shape of you.

"Tss. Ganun rin naman ang meaning ng kantang yan ahh! "Angal ni Kurt.

Napatawa kai dahil dun. Nagkulatan pa sila habang ako nakikinig at nakikitawa lang hanggang sa makarating kami ng canteen.

Natahimik lang kami ng marinig ang kantahan sa loob ng canteen. Nakikisabay rin pala sa kantahan ang mga RK na ito? Tss.

Tahimik naming kinain ang aming lunch at pagkatapos ay nagtawanan na naman kami at nagkulitan.

Biglang natapos ang pinatugtog na kanta at napalitan na naman ng pamilyar na kanta.

If you're not the one then why does my soul feel glad, today?
If you're not the one then why does my hands fits yours this way.

Natigilan ako dahil sa kanta at napayuko dahil sa naalala ko ang kantang iyan ang kinakanta niya noon.

"Hey, Lax. "Tawag ni sai. Napaangat naman ako ng tingin sa kanya. "Sure kang medicine ang kukunin mo? "Tanong nito.

Tumango ako bilang kasiguraduhan. Ng makaramdam ako ng matang nakatingin sa akin, inilibot ko ang aking maningin at nanatiling ganoon ang posisyon ang ulo ko.

Hindi naman si Alverah ang nakatingin. Abala ito sa pakikipag daldalan. Tumingin ako sa kablang table at nakitang mga kaklase naming nagtatawanan lang.

Nang tumingin ako sa kaharap namin sa di kalayuan. Nakita ko si klyde na nakatingin sa akin. Nangunot ang noo ko nang makitang nagulat sya ng mahuli ko sya. Agad niyang binaling ang attensyon at paningin kela Henry at Meo na nagkukulitan.

Binalik ko nalang ang paningin sa  pinggan kong blangko na. Kanina pa ito ubos. Wala akong ibang nagawa kundi ang manahimik at tumungo nalang.

"Business ang kukunin ko. Yun ang gusto ng parents ko. "Sabi naman ni Dette na parang walang ibang nagawa.

"Business din akin eh. "Sabi ni Kurt.

Mukhang pinamumunuan talaga kami ng aming mga magulang pagdating sa aming mga curso. Sabagay, business ang dapat kunin ang dalawa dahil ang mga parents nila ay puro malalaking Tao sa larangan ng business.

Alam naman naming para iyon sa ikabubuti namin kapag ang gusto nila ang masusunod. Pero paano ang pangarap namin? Palagi nalang bang sila palagi ang unahin?

"Veterinary akin. "Sabi ni Sai kaya napatingin ako sa kanya. He looked at me with smile.

A sweet smile.

"Don't mind the song Laxven. Be strong. "Sabi niya.

Napangiti naman ako ng pilit at tumango. Alam nila ang lahat ng nangyari ng panahong iyon, dahil kami, kaming lima ang magkasama. Ngunit sa di inaasahang pangyayari, nawala ang isa. Ang isang....

"Boo! "Biglang sigaw sa likod ko ngunit di ako nagulat. Bumalik naman ako sa realidad at napailing ng makita si Kurt na nandoon na.

"Sabing wag mong isipin eh! "Suway ni Dette sa akin.

"Patawad. "Sabi ko at blangkong nag angat ng tingin. Nakita ko namang pilit nilang ngiti.

"Di lang ikaw ang nasasaktan parin hanggang ngayon, Lax. Pati kami. Ngunit wala tayong magagawa. "Sabi ni sai. Tumango lang ako sa kanila.

"Tara na. Gusto kong matulog sa room. "Malamig kong sabi at nangunang umalis. Ramdam kong mabilis silang sumunod kaya nagpatuloy ako ng walang imik at lingunan.

Damn speaker!