Moved

Chapter 20

Klyde's POV

Alas Dos palamang ng madaling araw ay gising na ako. Excited na makita ang mindanao! At ang love of my life.

If mag kikita kami. Kamalas malas nalang dahil malaki ang mindanao kaya san kaya sya napadpad dahil sa trabaho niya!

Sai told me nang magkita kami sa kaniyang veterinary clinic, Doctor na daw si Laxven at nag iba na ang itsura nito! At dahil magaling daw na doctor si Lax, nagiging busy sya all the time since siya ang inaasahan sa Hospital ng clan nila.

Kaya, paano ko siya mahahanap kung ang rami ng hospital ng clan nila doon! And just like Said said, she change! Paano kung di ko siya makikilala, paano kung pagdating ko isa lang pala siya sa mga taong nakapaligid sa akin.

Bumaba ako sa sala upang ibaba ang mga gamit na kailangan kong iready. Kailangan ko pang kumain. Dahil pupunta ako ng headquarters around 3. Military force ang makakasama ko sa fighter plane mamaya papunta ng Quezon. Hindi dederetso ng Quezon ang sasakyan namin, dahil doon kami bababa sa Cagayan de Oro, para sumakay na naman ng Military Truck na maghahatid sa amin papunta sa Quezon.

Pagkababa ko, bumungad na agad si Mommy na nakapameywang at matalim ang tingin sa akin, kasama si Dad.

Matapang ko silang sinalubong at tinignan bago umupo sa couch. Sila naman ay masama parin ang tingin sa akin habang umupo sa kaharap kong Sofa.

"Klyde, sinabi ko na sa iyo na hindi ka pupunta sa mission na iyan dahil next week na ang kasal mo! "Sigaw ni Dad. Tinignan ko lang siya ng tamad na tingin bago tinapunan ng tingin si Mommy.

"Napag usapan na natin ito, Ck. "Sabi ni mommy sa akin kaya tinaasan ko lang siya ng kilay. "You will marry, Cristal! "

"Ayoko nga sabi, eh! "Sigaw ko rin na ikinagulat ng dalawa. Salubong ang kilay ko habang galit na nakatingin sa kanila. "Hangang kailan nyo ba ako titigilang kontrolin? Malaki na ako! Kaya ko nang bumuhay ng pamilya! Hindi na ako bata na sunod sunuran! May isip na ako! May desenteng trabaho! Matalino ako at alam ko kung paano panindigan ang gusto kong mangyari! "Aniko habang mabigat ang mga hiningang hangin." I can't disrespect you, but I can disobey on your orders on me! Tinatapon niyo ang karapatan kong mamuno sa aking buhay! Ngayon niyo pa ako ginaganito na malaki na ako?! Noon nga, halos di niyo na kami mabigyang pansin dahil sa mga trabaho niyong illegal pala! Wala kayo noon na halos kailangan ko ang mga kamay nyo para gabayan ako! Pero ngayong kaya ko na ang buhay ko, saka pa kayo magpapakita at makialam sa buhay ko! Para diktahan ako kung ano ang gusto niyong mangyari! Malaki na ako at alam ko na kung ano ang gusto ko, kung ano ang tama at mali! Kaya hindi ko papakasalan si Cristal para sa mga Drug business niyo, at hinding hindi ko siya papakasalan dahil alam kong hindi siya ang mahal ko dahil alam kong mali iyon! "Sigaw ko at pilit pinipigilan ang mga masasakit na emosyon! Ayokong makita nilang umiiyak ako! Sila naman ang dahilan kung bakit nagkahiwalay kami ni Lax.

Gusto nila kaming paghiwalayin ni lax dahil gusto nila si Cristal. Ang clan nila cristal ay isa sa mga nangunguna sa mga crug producers ng bansa! At alam kong iyon ang nakakabaliwan ng mga magulang ko.

Nakita kong nakahawak si Dad na dibdib niya at parang hindi makahinga. Nagulat si mommy dahil dun. Galit niya akong tinignan bago inasikaso si Daddy.

I smirked.

"Let him die. "Sabi ko kaya nagulat silang dalawa. Mabilis akong sinampal ni mommy ngunit tumawa lang ako na ikinatigil nila. "Wala naman tayong dapat ikabahala kay daddy ehh. Wala siyang sakit sa puso, kaya stop acting like your heart hurts dad. Cause even your death can't stop me from leaving. "Matigas kong sabi na nagpaestatwa sa kanila.

"H-how dare you?! "Sigaw ni Mommy. Si daddy naman ay parang natamaan sa sinabi ko. "Pinalaki ka namin ng tama, Cedrick Klyde! "Sigaw niya kaya tumawa na naman ako!

"You heard what you're saying mommy? "Tanong ko kaya napakunot ang noo niya. Hindi niya gets. Alam ko na kung saan ako nagmana sa pagiging slow.

"What are you talking about, CK? "

"Wala naman kayo sa tabi ko noong bata pa ako diba? So how can you say na maayos niyo akong napalaki? "Ngisi ko kaya napaupo si mommy at yumuko nalang sa tabi ni Dad.

"Whatever you say, Klyde! You can't leave this house! Not until I die! "Sigaw ni dad. Tinignan ko lamang sya at maangas na sumandal sa couch.

"So, I have no choice. "Sabi ko bago tumawa. "I'll kill you then! "Baliw kong sabi na ikinagulat nila.

"You're a demon! "Sigaw ni mommy.

"Ohh? Am I? "Tanong ko naman.

"You don't know how to respect! "Sigaw ni dad! "You even want to kill me?! "

"You two are the one who made me. "Matigas kong sabi. "What you reap is what you saw. Kung bayabas kayo, mamumunga rin kayo ng bayabas, hindi kamatis! Kaya wag niyo akong singilin kung bakit ganito ako ngayon! Dahil kayo! "Then I point them. "Kayong dalawa ang dahilan! Kayo ang dahilan bakit ganito ako ka despiradong umalis sa bahay na ito! "

"S-stop it. "Iyak ni mommy.

"Stop playing Luke you're the victim mom. Cause right now, even if your tear becomes a blood, hinding Hindi ko kayo pakikitaan ng awa! "Kaya humagulhol si mommy sa sinabi ko.

"How could you be so bad, Klyde? "Tanong ni Dad.

"Then, how could you be so selfish to take away my brother's happiness, Dad? "Rinig kong boxes ni Ate Karyel kaya napatingin ako sa kaniyang na pababa ng hagdan.

My ate is walking naturally and in fierce expression. Kapag siya ang kasagutan nila mommy at daddy, hindi na nakakaangal ang dalawa dahil straight to the point siya magsalita.

Umupo ito sa tabi ko at inakbayan ako. Medyo matangakad ako sa kaniya pero abot niya naman.

"Don't ask klyde why he's so rude. Remember, he set aside his love to fulfill your desire In illegal drugs. "Ani ate. Tahimik lamang ang dalawa.

"And if you don't mind? Sasama kami ni Kendhel sa pag alis ni klyde. "Sabi niya kaya mabilis silang tumingin ni ate at gulat. "Ayaw na naming manatili sa puder niyo. Kahit si Kendhel ay naaapektuhan sa ginagawa niyo kay Klyde. Baka kung umalis si Klyde, si Kendhel na naman ang isusunod niyo! And I won't make that happen! "Matigas na ani ate at tinuro ang mga mukha nila mommy at daddy.

"Oh god. My children! We're sorry! "Iyak ni mommy. Tahimik lamang si dad. "We're sorry! Please don't leave us! "

"Nope, just like what Klyde have said earlier, even your death can't stop us from leaving! "

I was amazed because of the braveness of my sister. Siya ang nagturo sa akin noon habang lumalaki ako. Siya ang tumahong nanay at tatag ko noon. Siya ang kasama ko kapag may activity sa school kahit may special quiz or exam sila. Siya ang kasama kong aakyat sa stage para kunin ang nga medals at ribbon ko. Siya ang kasama ko habang natutulog ako, siya ang nandoon kapag kailangan ko ng kausap at kasama. Inaalagaan niya ako at minamahal higit pa sa ipinapakitang pagmamahal nila mommy at daddy.

Siya palagi ang kasama namin ni Kendhel sa aming paglaki sa mundo. Siya mismo ang nagturo sa aming mabuhay ng may alam sa tama at mali. Siya ang gumagabay sa aming kilos. Siya ang lahat!

"We need to go. "Sabi ko ng makita ang or as sa wall clock. It's 2:35 am. Tinignan ko si ate ng tumayo siya. Sumunod naman ako. Matalim niyang tinignan ang aming mga magulang bago tumalikod at umakyat sa taas.

Rinug na rinig ko ang hagulhol ni mommy na sinundan ng iyak ni daddy. But I don't ever want to look back! I don't want to see their filthy faces!

Sumunod ako kay ate napumunta sa kwarto ni Kendhel. Pag pasok namin, tulog pa si bunso. He's already 24 but still, he's childish. Natapos niya ang kursong HRM and we're proud of it.

Si ate naman ay 29 na, natapos niya ang pagiging doctor ,matagal na. May Fiancé siya sa which is kuya si Henry. Si Harry.
Siguro next two months ang nasal nila.

Ginising namin si Kendhel para mag ready na sa pag alis upang mapaaga.

😇😇😇😇😇😇🏈