Lax's POV
6 Years later!
Tomorrow is what we called to a day that is considered as another chances to be taken. And I always ask for that. I'm still waiting for the day that the one I'm waiting for will come.
I'm still hoping I'll meet him, before the fall will come. I need to marry, the one I will love until the end. Cause I've learned something from someone, that life is more memorable of you made it happily with someone you love.
I don't want to end up having a sad ending though it's impossible cause we're all gonna die. But making it happy makes it special before we die. We'll realize that making it memorable is a worth living.
Tamad kong idinilat ang namumungay kong mata dahil hindi nakapag get over sa Nangyari last week. It's sunday and I have no duties today.
Marami kasi akong inasikaso sa Trabaho noong whole one week, last week. And since kaamulan, maraming pasyente ang inaasahan dahil sa mga disgrasya o mga sakit. Kailangan din kasi ng maraming membro para sa medical team. Syempre, kasali ako!
Kaya pressure talaga at ang sobrang stress ng Whole week ko sa first week ng Kaamulan festival. Maraming nangyari ehh. Pero di ako nagpapadala dun.
I need to survive, I need to push my life beyond its limits. I need to fulfill my dreams. Not for more profession but for the reason why I lived. It's for the reason why I lived happily, making memories with someone I loved.
Bumangon ako at nakapikit na naglakad papunta sa harap ng aking Cabinet at kinuha ang nakasabit na towel bago naglakad papunta ng banyo.
*toink! *Nangunot ang noo ko at napadilat ng mabangga ang ulo ko sa pader! Napahawak ako sa ulo ko at hinimas himas iyon. Kapag bad trip kanga naman! Nakakabwisit!
Aish!
Nagbabagot akong napatingin sa pader!
"Ayan kase! Hindi ka kase tumitingin sa dinadaanan mo! "Sigaw ko sa sarili. Tanga kasi ehh. Napapikit pa! Eh, naglalakad naman!
Binuksan ko ang pinto at tumuloy sa banyo para maligo. Hello? Anong gagawin ko? Kakain sa banyo? Ano ako? High school nerd na nabully at doon kumain sa Cr ng mga girls? Never!
Dahil wala akong duties ngayon, napag isipan ko na din na mag leave ng one week. Tutal may reunion naman kami this week. Kaya, nag leave nalang ako.
Hindi talaga sana ako sasali sa reunion namin ehh. Kaso, napagalitan ako ng Daddy. Bakit ayaw ko raw sumali eh, pamilya naman namin iyon? Malay ko ba? Ewan ko sa kokote ko, kung anong iniisip niya, support lang ang magagawa ko!
Mabilis akong natapos at lumabas sa CR ng nakatapis lang. Kwarto ko naman ito ahh. Walang ibang tao. Kung meron man. Sila ang sisingilin sa kasalanan dahil tinignan nila ako.
Dumeretso ako sa cabinet at namili ng damit pambahay. Hindi naman siguro ako sosyalang babae para magsuot ng mga damit panlabas at panggala!
Sinuot ko ang aking simpleng Black T-shirt na design ay Baymax. Tapos isang gray jogging pants. As usual, nakatsinelas akong lumabas ng kwarto na may tuwalya sa ulo.
"Good morning! "Bati ni Kuya Atheus. Tinignan ko lamang siya at tumango. Kakalabas lang din nito sa kaniyang kwarto at parang bagong gising.
Sabay kaming pumunta sa dining area at umupo sa aming mga upuan. Nakita ko naman si Athex na nagluluto ng aming agahan.

BINABASA MO ANG
Moved
Teen FictionKung may kantang 'The MAN who can't be move '... Sa buhay nya, may sarili rin syang "The GIRL who can't be move". Masaya at malaperpekto na ang buhay nya, may mayamang buhay, malaking bahay, masayahing pamilya at magandang nobya. NGUNIT sa 'di inaa...