Habang nagda-drive ako,nakita kong ang lungkot ng emosyon ni sapphire,dahil siguro sa ginawa ko.huminga ako ng malalim at nagsorry sa kanya.
"sorry"i said while driving
"para saan?"tanong nya
"dahil sa ginawa ko"
"okay lang yun dapat lang sakanya yung ginawa mo kaya wag kang magsorry".sabi nya kaya ngumiti ako.
"u hungry?"i asked
"yeah"
Pinuntahan naman namin yung paborito naming resturant,kumain kami doon at nagusap.
"bakit sya nandito?"tanong ko
"tumawag lang sya saakin,ewan ko kung saan nya nakuha number ko"sagot nya.
"wag kanang lalapit sa kanya ah,promise me"
"i promise kahit ano pang mangyare,sayo padin ako okay"sabi nya so i smiled.
We talked and talked hanggang sa nagpauwi na sya.hinatid kona sya dahil nga mukhang pagod na sya.
—SAPPHIRE—
hinatid nako ni arvin sa bahay dahil napagod ako,nainis din ako kaya nagpasya ako na magpahinga nalang.nakarating na kami dito sa bahay namin kaya naman nagpaalam nako.hinalikan nyako muli sa aking mga labi at tuluyan nang umalis.
Papasok nako sa bahay at hinanap agad sila mama at daddy,tawag ako ng tawag sa pangalan nila hanggang sa nakita kong may kausap sila.
"oh sapphire anak"sabi ni mama at kiniss ako sa cheeks.
"hi sapphire,u have a visitor"sabi bigla ni daddy.
Humarap iyong bisita at nakita ko ulit ang mukha ng demonyong si andrian.
Nakangisi padin sya,gusto kosyang sampalin kaso nandito sila mama and daddy so i act normal.
"hi sapphire"bati ni andrian.
"mauna napo ako"sabi ko bigla.
"bakit hindi muna kayo magusap ni sapphire,maiwanan muna namin kayo"sabi ni mama at umalis kasama ni daddy.
Silence filled the room,ayawq magsalita.baka ano pang magawa ko.
"sapphire"he called
"ano pabang kailangan mo sakin andrian!!lubayan mona ako!!"gigil kong sabi.
"ikaw,ikaw yung kailangan ko!!"sabi nya bigla at mas lalo akong manggigil.
"hindi kita kailangan na sa buhay ko andrian!!kalimutan mona lahat pati ako,hindi na ikaw ung andrian na bestfriend ko nung bata pako,hindi na ikaw yan!ang yabang mona ngayon hindi naman mayabang yung andrian na kilala ko!!lumayas ka sa harap ko hindi na kita kailangan!!!!"sabi ko ng may mga luha sa aking mga mata.
"ayaw ko,hindi ako titigil hanggang sa mapasakin ka ulit,patuloy akong manggugulo sa relasyon nyo!!hindi ako titigil sapphire tandaan moyan"sabi nya at lumabas sa pinto.
Naiwan ako sa silid at umiyak,hindi tumigil ang aking pagluha at hindi kona alam ang aking gagawin pa.may maninira na sa relasyon namin,hindi na mapayapa.paano na?
Tinawagan ko si arvin at kaagad nyang sinagot iyon.
"hey baby what's up?"tanong nya
"ar-arvin"naluluha kong sabi.
"baby whats wrong??!are u okay??!"he's worried.
"pumunta ka dito kailangan kita"sabi ko at pinatay ang tawag.
Pumunta nako sa kwarto ko at doon umiyak sa kama,nilabas ko ang mga luha dala ng lungkot at inis.paano na toh?
Patuloy lang akong umiyak hanggang sa narinig kong bumukas yung pinto.
"baby??"arvin called
Lalo pang lumakas yung pagiyak ko,nilapitan nya ako kaagad at niyakap ng mahigpit.
"baby tell me what's wrong?tell me and i'll listen"sabi nya,pinakahigpit nya ang yakap nya.
Hindi ako makapagsalita dahil hagulgol ang aking iyak,wala syang nagawa kung hindi patahanin ako,he rubs my back and telling some sweet words to cheer me up.
Basang basa nayung white t-shirt nya dahil sa pagluha ko,i feel sorry.
"si andrian na naman bayung dahilan?"tanong nya
Tumango ako.
"shh tahan na"
Wala nakong magawa kung hindi tumigil at tumitig sa kanyang mga mata.
—
Kimpotchie
YOU ARE READING
SKY
Random"we'll stay like this forever" -Arvin "konting oras pa please,bago ako mawala gusto muna kitang mapasaya" -Sapphire They Spend there time in the hospital bed together,telling the truth that they want to say for a long time.
