RUHSUZ

7. Yeni Arkadaşlar

Multi: Arya

Salı günü okula gittiğimizde Demir'in yanında bir kız vardı. Eylül'ün yüz ifadesinden onun geçen gün bahsettiği kız olduğunu anladım. Doğruyu söylemek gerekirse kız epey güzeldi. Saçları çok güzel bir pembe tonunda boyanmıştı. Uçları ise yine çok güzel bir mor rengindeydi. Genelde pembe veya renkli saçlar çoğu kişide itici dururdu ama bu kıza o kadar çok yakışmıştıki saçımı pembeye boyatasım gelmişti. Daha sonra Eylül'e baktım oda çok güzeldi bense kahverengi pırasa saçlarım ile yanlarında çok sönük kalıyordum bana artı puan kazandıran tek şey büyük yeşil gözlerimdi.

Demir bizi görünce gülümsedi ve gelmemizi işaret etti. Demir bile bir erkek olarak benden iyi gözüküyordu. Yeşil gözleri ve özenle yapılmış saçları bana Eylül'ün neden ondan etkilendiği biraz daha iyi gösteriyordu.

Normal adımlarla beraber Demir'in yanına gittik. Eylül baya rahatsız gözüküyordu.

"Kızlar bu Arya" Kız bize bakarak oldukça sıcak bir şekilde gülümsemişti.

"Sevgilin olduğunu bilmiyordum Demir" dedi Eylül bir anda. Arya ve Demir birbirine bakıp gülmeye başladı.

"Hayır Eylül biz sevgili değiliz Arya benim kardeşim gibidir. Almanya'dan dün döndü" Eylül epey mahçup bir şekilde onlara bakıyordu.

"Hem Almanya'da bir sevgilim var" dedi Arya. Görünüşü gibi seside güzeldi. Eylül iyice morarmıştı. Kulağına fısıldayıp

"Bende onları öpüşürken gördün sanıyordum" dedim oda fısıldayarak cevap verdi.

"Ne? çok sıkı sarılıyorlardı" Demir fısıldaşmamızdan rahatsız olacak ki

"Dolunay Arya senin sınıfında onunla ilgilenirsem sevinirim" dedi. Bende tabi anlamında gülümsedim ve

"Demir gezdirmiştir belki ama istersen okulu gösterebilirim" Amacım kesinlikle Eylül ve Demir'i yalnız bırakmaktı.

"Aslında Demir beni gezdirmedi yani olur"

---

Gezme sırası en son olarak arka bahçeye gelmişti. Oraya vardığımızda Ateş'i görmeyi kesinlikle beklemiyordum. Beni görünce gülümseyip yanıma geldi.

"Selam"

"Burda ne yapıyorsun?"

"Seni görmek istedim ve şimdi gördüm o yüzden gidiyorum" dedi ve gitti. Gerçekten sadece beni görmek için geldiğine inanamıyordum. Yani tamam Ateş baya garip bir insandı ama bu kadarı bana fazla ve tuaf geldi. Arya'da şaşırmış olacak ki.

"Vay be" dedi.

"Bunu bende beklemiyordum" dedim şaşırdığımı belli ederek. Kim sadece birini görmek için okuluna gider ve çok kısa bir süre gördükten sonra geri dönerdi ki?

Arya ile konuşmak gerçekten çok zevkliydi çok eğlenceli ve komik bir kızdı. Çoğu kişi ona hemen alışabilirdi tabi ilk önce dış görünüşü için yargılamazlarsa. Bende saçları renkli insanları soğuk bulurdum ama onları asla yargılamazdım. Aslında ben gelip benle konuşmayan herkesi çok soğuk bulurdum. Asla ilk konuşan kişi olmazdım, olamazdım.

"Önceden tanıdığım birine çok fazla benziyorsun" dedi Arya.

"Öyle mi?" dedim ve ona baktım.

"Evet. Şey.. ne yazık ki intihar etti. Hamileymiş. Her zaman çok sevdiği bir sevgilisinin olduğunu söylerdi. Zaten onun ölümünden sonra Almanya'ya taşındım. En iyi arkadaşımdı" Bu aralar insanlar bana her şeylerini hiç sorgulamadan anlatmaya başlamıştı. Hatta onlarla yeni tanışmış olsam bile. Sanırım bu aralar insanlarda güven uyandırıyordum. Ona daha dikkatli bakınca gözlerinin dolduğunu fark ettim.

"İyi misin?"

"Evet. Sadece biraz yalnız kalsam iyi olur" dedi ve gitti. Ben olaya sadece Ateş'in gözünden bakmıştım. Oysaki diğer sevdikleri onu intihar etti diye hatırlayacaktı hep. Bu gerçekten çok üzücü bir durum olmalıydı. Aynı zamanda bu neden Ateş'in beni gördükten sonra hemen gitmesini açıklıyordu. Arya onu tanımasa bile Ateş onu tanımış olmalıydı. Belkide Arya onu hiç görmemişti.

Ben bunları düşünürken ders zilinin çalması ile kendime geldim. Koşarak sınıfa doğru ilerledim. Zaten son zamanlarda okulu baya aksatmıştım.

---

Ders Almanca'ydı. Ve Arya Almaya'dan geldiği için öğretmen ona büyük bir ilgi gösteriyordu. Sadece öğretmen değil sınıfta ki erkekler de gözlerini ondan ayırmıyordu. Ben asla dikkatleri üstüne çeken kız olmamıştım. Sıradan bir görüntüm vardı. Ama Arya çok değişikti. Buda bütün ilgiyi üstüne çekmesine neden oluyordu haliyle.

Dersteyken telefonuma mesaj geldi. Sessize almayı unutmadığım için şanslıydım. Yoksa telefonumu günlerce alamazdım.

Gönderen: 05## ### ## ##

"Dersteysen çıktıktan sonra beni ara"

Numarayı tanımıyordum ama ben meraklı bir kızdım. Bu yüzden aramayı aklımın bir köşesine not ettim.

Ders boyunca Arya'ya bakan erkeklerle göz göze geldim. Bu gerçekten can sıkıcı bir durumdu. Birde benimle göz göze gelince 'ne bakıyorsun?' diye bakmaları iyice sinirimi bozmuştu.

"Bana yiyecekmişim gibi bakıyorlar" dedi Arya kulağıma fısıldayarak.

"Evet bütün akılsızlar bu sınıfa toplanmış. Merak etme sana alışınca ya da bir sevgilin olunca böyle davranmaktan vazgeçerler"

"İyi de benim sevgilim var zaten"

"O zaman bunu onlara söyle yoksa seni kapmak için şekilden şekle girecekler"

"Senindemi peşini öyle bıraktılar?"

"Benim mi? Bana hiç böyle davranmadılar ki. Pek tercih edilen bir tip değilim"

"Bence gayet güzelsin. Bu sınıftaki erkekler gerçekten akılsız" dedi. Şaşırdığı belli oluyordu.

Sonunda ders zili çalınca bahçeye çıktım ve hızla bana mesaj atan numarayı aradım.

"Alo?"

"Alo Dolunay sen misin?" Karşıda ki ses bana epey tanıdık gelmişti. Aklımda biraz tarttıktan sonra kim olduğunu anladım.

"Kayra?"

"Merhaba kardeşim"