ငါက သူ့ဆရာ

ငါကသူ႔ဆရာ-4

ငါက သူ႔ဆရာ-4

@@@@@@@@

အမွန္ေျပာရရင္ သူ အဲ့လူရဲ႕ တပည့္မျဖစ္ခ်င္ေတာ့ဘူး၊ ဒါေပမယ့္ လြီဟြားဓားကို ေပးတာေတာင္မွ တပည့္မလုပ္ခ်င္ဘူး ေျပာရင္ သူ႔ကို တျခားလူေတြက အထူးတဆန္း လုပ္ၾကလိမ့္မယ္။ အထူးအဆန္းကေန သူ႔ကို စစ္ေဆးတာေတြ ဘာေတြ လုပ္လာရင္ သူ႔မွာ မိစာၦစြမ္းအားေတြကို ရွာေဖြေတြ႔ရွိ သြားၾကလိမ့္မယ္။ အဲ့က်ရင္ သူဟာ ေနာက္ထပ္ တစ္ၾကိမ္ တစ္ေလာကလံုးရဲ႕ ရန္သူျဖစ္သြားလိမ့္မယ္။

သူ ကမ္းေပးလာတဲ့ လက္ညိဳးကို မထိေအာင္ ေရွာင္လိုက္ျပီးမွ၊

'ငါ အဲ့ဓားလိုခ်င္တယ္'

'ေကာင္းျပီ'

အဲ့လူက ဓားကို လက္အတြင္းသို႔ ပိုးပုဝါပိုင္းငယ္ေလးနဲ႔ ေသခ်ာပတ္လိုက္ျပီးမွ ေက်ာေနာက္မွာ ခ်ည္လို႔ရရံု အစြန္းႏွစ္ဖက္ကို ကိုင္ျပီး အနားတိုးလာတယ္။ သူ ေယာင္အအနဲ႔ အေနာက္ကို ထပ္ဆုတ္မိတယ္။ အဲ့လူက သူဟာ အဲ့လူကို မထိခ်င္ဘူး ဆိုတာကို ရိပ္မိသြားတာလား ဆိုတာ မေသခ်ာေပမယ့္ သူ႔ေက်ာမွာ လြီဟြာဓားကို ေသခ်ာလြယ္ပိုးေပးတယ္။ အဲ့က်မွ သူ႔ကို ဓားမွာပတ္ေပးလုိက္တဲ့ ပိုးပုဝါကို သတိထားမိလိုက္တယ္။ ဒါဟာ ေတာင္ပင္လယ္ကရတဲ့ ခ်ည္နဲ႔ ျပဳလုပ္ထားတဲ့ လက္နက္တစ္မ်ိဳးပဲ၊ သူ႔အစြမ္းဟာ ကြယ္ဝွက္ထားႏုိင္စြမ္း ရွိတာ ျဖစ္တယ္။ တစ္ခုခုကို ကြယ္ဝွက္ထားခ်င္တယ္ဆို အဲ့လိုပိုးပုဝါနဲ႔ ဖံုးအုပ္ရတယ္။ ဒါဆို ေမွာ္ဝင္ပစၥည္းရဲ႕ အရွိန္အဝါကို ကြယ္ဝွက္ထားႏုိင္တယ္။ ပိုင္ဟြားဝူဆီက ဒီပိုးပုဝါဟာ အေကာင္းတကာ အေကာင္းဆံုး ပိုးခ်ည္မွ်င္နဲ႔ ျပဳလုပ္ထားတယ္ ဆုိတာ အထူးတလည္ကို ရွင္းျပေနဖို႔ မလိုဘူး။

'ေသခ်ာလြယ္ထား မျပဳတ္က်ေစနဲ႔'

အဲ့လို စကားသံ ေအးေအးဟာ သူ႔ကို ေရေအးနဲ႔ ေလာင္းခ်လိုက္သလိုပဲ၊ ဆတ္ခနဲေတာင္ ျဖစ္သြားေစတယ္။

'ငါတို႔ သြားရေအာင္'

ဟုိအရင္တစ္ခါတုန္းက ပိုင္ဟြားဝူဟာ သူ႔ကို ရျပီ ဆိုတာနဲ႔ တစ္ခါတည္း လမ္းေလွ်ာက္ဖို႔ မေတြးပဲနဲ႔ လြီဟြားကို စီးျပီးေတာ့ ေတာင္ထြဋ္ကို ျပန္သြားတာမဟုတ္လား၊ အခုက ဘာလို႔ လွည့္ထြက္ျပီး လမ္းဆက္ေလွ်ာက္တာလဲ၊ ဒူးေထာက္ဂါရဝျပဳျခင္း မျပဳျခင္းကို လ်စ္လ်ဴရႈျပီးေတာ့ အဲ့လူဟာ အျပင္စည္းကေန ေတာင္တန္းကို လွည့္ပတ္ဖို႔ ေျခလွမ္းစသလိုပဲ၊