ငါက သူ့ဆရာ

ငါကသူ႔ဆရာ-6

ငါကသူ႔ဆရာ-6

@@@@@@@

ေျခာက္လလံုးလံုး သူ႔ကို ပုိင္ဟြားဝူ အထူးတလည္ သင္ေပးတာက ဟင္းခ်က္နည္းပဲ ျဖစ္တယ္။ ေန႔တိုင္း ဟင္းခ်က္နည္း သင္ေပးတယ္။ ျပီးေတာ့ တစ္ခါတစ္ေလ စိတ္ကူးေပါက္ရင္ သူ႔ကို ပန္းရိုးေသးေသးေလးနဲ႔ ဓားကစားျပတယ္။ သူ႔ကို ေပးထားျပီးသား လြီဟြားဓားကို ၾကည့္ဖို႔ေတာင္ စိတ္မဝင္စားေတာ့သလိုပဲ၊ ဟိုးအရင္က အစိမ္းေရာင္ အသေရနဲ႔ ေက်ာ္ၾကားခဲ့တဲ့ လြီဟြားဓားကို သူကိုယ္တိုင္ ထြင္းထုခဲ့တယ္ ဆုိတာ ယံုတမ္းပံုျပင္လို႔ေတာင္ မွတ္ထင္ရေတာ့မလုိပဲ၊

'ေရွာင္က်ိဳ ငါတို႔ ဒီေန႔ ေတာင္အတြင္းစည္းကို လွည့္ပတ္ၾကည့္ရေအာင္'

ဆံပင္ေတြကို လက္နဲ႔ လိပ္ေခြေနရာက အေနာက္ကို ျပန္ပို႔လိုက္ျပီး ဆိုလာေတာ့ သူ ေခါင္းညိတ္မိတယ္။ ဒါေပမယ့္ အစ္ကိုသံုးက ေျပးလာျပီးမွ စိတ္ပူဖြယ္ ေျပာတယ္။

'ဆရာ ေနလို႔ မေကာင္းေသးဘူး၊ ေတာင္ကို ပတ္မွာဆိုေတာ့ ေလၾကမ္းပါတယ္၊ မသြားသင့္ဘူး'

ပိုင္ဟြားဝူက ႏွစ္လိုဖြယ္ ျပံဳးတယ္။ သူ မ်က္ေမွာင္ကုတ္လိုက္မိတယ္။ ျပီးမွ မ်က္ႏွာလြဲလုိက္တယ္။ အေရးမပါတာ ျပံဳးဖို႔လည္း မလိုပဲနဲ႔ ျပံဳးေနတယ္။ ေတာင္သခင္တစ္ဦးရဲ႕ ခန္႔ညားျခင္း ေထာင္လႊားျခင္းေတြ ဆုိတာကို ဘယ္နားမွာ သြားပစ္လိုက္ျပီလဲ အရင္ကေတာ့ အလြန္အမင္းကို ဖက္တြယ္ထားခဲ့ျပီးေတာ့မ်ား။ အခုက် ကိစၥတိုင္းကို ျပံဳးရယ္ေနစရာလား။

'ေရွာင္စန္း မင္း စိတ္ပူလြန္ေနတာပါ၊ ဆရာက အေကာင္းၾကီး ရွိပါေသးတယ္'

'ဆရာ ဒါက'

အစ္ကုိသံုးက အစိမ္းႏုေရာင္ ႏွင္းကာျခံဳလႊာတစ္ထည္ကို ကမ္းေပးလာတယ္။ ၾကည့္လိုက္တာနဲ႔တင္ ႏုႏုရြရြ အသားအိအိနဲ႔ ႏွင္းကာျခံဳလႊာက ေႏြးေထြးမယ္ ဆုိတာ သိသာတယ္။ အေသးစိတ္ လက္ရာမွန္းလည္း သိသာေသးတယ္။

'ဒါကို ျခံဳသြားပါလား ဆရာ၊ ဆရာ ဒီႏွစ္ထဲမွာပဲ ခဏခဏ လဲက်တာ သံုးၾကိမ္ ရွိေနျပီ'

'ေကာင္းျပီ ဒီေန႔ မင္း စာၾကည့္တုိက္ထဲ သြားျပီးေတာ့ ဝိန္႔အယ္ကို ေတာင္အျပင္ထုတ္လုိက္ပါ ျပီးေတာ့ အတြင္းစည္းကို ေစာင့္ေရွာက္ပါေစ'