Heartless B*tch

Chapter Forty Four: That thing

Chapter Forty Four: That thing

Everything seems to work out fine..

Pag nag-uusap kami. Madalas sinasabi nya na masaya na sya kasi wala nang.. alam mo yon? Yung gulo, shits and many more..

Yun nga lang, inaasar ko sya pag sinasabi nya 'yon. Hahahaha. XD

May mga away pa rin kami ni Mark pero petty na lang..

Tinutugtugan nya ulit ako ng piano.. :”>

Minsan kapag Sunday, umagang umaga, maririnig ko yung ‘It’s your Day’ ni Yiruma sa phone.. Syempre, sya yung tumutugtog.

Hindi pa man ako dumidilat, nakangiti na ‘ko.

What a day to start di ba? :”>

Madalas pag naiisip ko yung hinaharap.. Kasama ko sya.

Ang saya pala no? Yung pag matanda ka na, may tao kang kasama.. Yung may mga apo na kayo tapos nagdedate pa rin kayo.. Gusto ko pa rin syang bwisitin pagdating ng araw na ‘yon. Gusto ko sabay kaming kakain at matutulog..

Ayyii. :”>

Wait lang.

Hindi pa nga kami nagkakasama, kinikilig na agad ako. Chuserang frog lang.

 Sabi ni Mark July 20 daw sya uuwi..

Just in time for my birthday. :)

Pakiramdam ko tuloy.. perfect na. :)

Except the wedding.

Ewan ko ba, persistent pa rin sya.

‘Convincing’ stage daw kami.

Kung ano ano yung pinopost sa Wall ko sa Facebook, nakakaasar. 

At kung ano ano din yung pinapasok nya sa utak ko..

Wedding gown.. motiff.. colors.. entourage..

Sa Beach daw ba.. Garden..

Pakiramdam ko nagreresearch talaga sya.. Kasi alam kong pareho kaming walang alam do’n. At ang nakakaasar do’n, pumapasok sya talaga sa utak ko..

As in, POISON TE!

Nanlalason ng utak. Shemay.

Minsan tulala ako sa school kasi naiisip ko yung mga pinagsasasabi nya..

LAKAS MAKAHATAK!

Tinanong nya ako kung ano nang naiisip ko,

“I wanted it to be barefoot.”

“Bakit?” Tanong nya.

“Kasi.. as much as I wanted heels, dwende pa rin ako sa tabi mo.”

Natawa sya. “Umiiwas ka naman sa tanong..”

Hmmm.. Pa’no ba ‘to? “Alam mo, yung nangyari sa’tin.. p-parang..”

Hindi ko masabi. Naman kasi, nadedemonyo na ako sa mga pagan’to gan’to nya..

Sinasaksak nya lang sa utak ko ‘to..

“Nahihiya ka na naman sa’kin.. Okay lang yan.”

“Parang.. Wala.” Tapos natawa ako. Ang arte ko lang. Hahaha. XD

“Inaatake ka na naman.. Dali na. Hindi kita tatawanan. Seryoso tayo ngayon.”

Humugot muna ako ng hangin at inilabas ‘to. “Nagsimula tayo nang.. well. You accepted me as I am. No pretentions, No lies. Pwera na lang do’n sa pagiging dancer ko, haha. Yun pa lang, alam kong ang hirap na gawin.. Walking in the aisle, barefoot.. it means that.. parang, ‘Here I am, as in ako talaga. The bitchy, stubborn, crybaby, absent minded but awesome me.’ No pretentions, no lies, no— fck. What am I saying?”