Amidst Hatred

CHAPTER 8

CHAPTER 8: FRIENDS

Dahil sa wala na akong trabaho, paaralan, bahay lang ang punta ko. Minsan naman ay naghahanap na din ako ng trabaho pag walang masyadong school works. Mas gusto ko kasing nasa labas kesa dito sa bahay na walang masyadong ginagawa.

Nasa library ako ngayon dahil sa wala ang mga Prof namin sa susunod na subjects dahil sa urgent meetings.

Buklat, basa, buklat, basa.

"Babae nandito ka pala", napasulyap ako sa nagsalitang lalaki na ngayon ay nakaupo na sa mesang pinapatungan ko nitong libro. As usual andyan na naman yung lollipop niya. Ngumingiti siya sa akin pero pokerface lang ako.

"Alis", taboy ko sa kanya pero 'yung ugok di man lang nag atubiling umalis sa pwesto niya. Mas nag ayos pa siya sa pag upo niya. Mas bumaba pa ang level ng mata niya sa akin habang bumababa ang mukha niya. Kaya ngayon ay iilang pulgada na lang ang layo ko sa kanya.

"Ang sungit mo, babae", sambit nito sabay pitik sa noo ko. Masakit ah!

Padabog kong sinara 'yung libro at hinila siya pabagsak sa sahig. Boom! Bagsak.

"Araaaaaaay!", Sigaw nito na humahawak sa likod niya. Para na siyang matanda na inatake ng rayuma. Matatawa na sana ako sa mukha niya pero ngumuso na lang ako para mapeke 'yung ngiti.

"Walang hiya ka, babae ka. Ganyan ba ang pakikitungo sa prinsipe ng University na 'to?", Nakatayo na siya ngayon pero paika ika ang lakad papunta sa akin. Nakapameywang na siya habang nakaharap sa akin. Tinaasan ko siya ng kilay at suminghap naman siya na parang di makapaniwala sa asta ko.

"Eh pa'no ba pakitunguhan ang prinsipe?", Malumanay na sambit ko sa ika ikang lalaki sa harap ko.

"Dapat ang prinsipe ay sinusunod, iginagalang, at hindi inihuhulog sa maruming sahig", sabay pikit niya at tiningnan 'yung lollipop na nasa sahig na. Nagpout siya at umiling at muling bumaling sa akin.

"Eh sa ayaw ko, magsusumbong ka?", Nakataas noo kong sambit sa kanya.

"Psh, sadista ka", aabutin na sana niya ako pero di niya ako maabot dahil ika ika pa rin siya. PFT!

Lumiko ako sa mesa habang siya ay naghahabol sa akin. Walang tao dito at mas lalong wala ang librarian.

"Ang daya mong babae ka! Hintayin mong maabutan kita", banta niya sa akin pero nagkibit balikat na lang ako.

Walang pasubaling akong lumabas ng library at sinarado yung pinto. Bahala ka dyan! Di siya makakalabas kasi nilagyan ko na ng lock 'yung pinto. Wala namang nakakita eh. Makakalabas din yan pagnatapos na 'yung meeting.

Di pa rin maalis sa mukha ko 'yung ngiti. Bawal pero masaya ako kaya wala namang masama eh.

Namataan ko sa field 'yung alipores ni Jessie. Naglakad ako malapit sa kanila pero umiwas sila na parang takot na takot sa akin. Well, mas okay na 'yan kesa away na naman ang abutin namin dito.

Hapon na nang nagpasya akong pumunta sa library. Nakaalis na kaya 'yung ugok na 'yun?

Papunta pa lang ako nang makita kong papasok pa lang yung librarian. Hala!

Binuksan niya 'yung pinto at...

"Oh Frost, ba't nandito ka?", Natatawang sambit ng matanda.

"Nakatulog po ako", ay wow magalang siya ngayon ah.

"Ah sige", umalis na 'yung librarian habang siya ay paika ika pa ring lumabas na busangot 'yung mukha. Pero di na siya masyadong halatang pilay. Bumubulong bulong pa ito habang naglalakad.

"Kainis na babae", Yun lang 'yung narinig ko. Muntik na akong humagalpak sa tawa nang muntik na siyang matalisod. Umiling ako sa kawalan at dumiretso na sa gate.Chineck ko lang kung nakaalis na ba.