In Between (SC, #4)

Kabanata 22

Kabanata 22

Usap Tayo

Jace:

What happened to your project? Did Raz really help you?

My eyes snapped open and read his text message quickly. Patago pa iyon dahil pinaalalahanan kami ng prof 'ko sa IT Fundamentals na makinig. I've been so sleepy since 1 pm, hinihintay na matapos na mag-present ang mga kaklase 'ko. I am done with my presentation minutes ago.

I immediately type a reply, keeping the phone inside my bag.

Me:

Already presented a week ago.  Got 1.5 actually. He really helped me a lot.

Mabilis pa sa ihip ng hangin ang sagot ni Jace.

Jace:

that's nice :)

Bitterly, I texted Genesis right away the result of my project. He never texted back actually. Ang laki ng ulo, kahit isang reply hindi binigay sa akin. I never seen him in Bulacan after our incident. Sabi sa group chat ay naging abala na siya sa klase at nakikitulog sa unit ng kaklase niya para sa project niya this sem. Hearsay, he's in hell right now because of school stuffs.

Hindi nila alam, he's Satan and he's doing good in hell.

Tinago 'ko ang aking telepono nang mahagip ng prof 'ko ang ginagawa 'ko. Tinutok 'ko ang mata sa nagpe-present. Huminga ako ng malalim at bumigat muli ang mata 'ko sa antok. My phone buzzed inside my bag but I prolong the anticipation. Tinapos 'ko ang huling araw sa major na 'to na inaantok.

Ilang oras din ang hinintay 'ko bago matapos ang klase. I rapidly ran toward the door when the subject finished exactly on time. Nagpaalam na 'ko kay Cassie na mauuna na 'ko. Siya naman ay abala pa sa pag-akikaso ng scholarship niya. Habang naglalakad sa paikot na dome ay kinuha 'ko ang aking telepono sa bag. Hindi 'ko napansin ang kasabay 'kong naglalakad. Mga kaklase 'ko sa English I na second year na pero iba ang course, sina Marian at Bella.

"Uy, sunduin ka ba ulit ng boyfriend mo?" biro ni Marian habang hawak-hawak ang isang Fewa at lemonade juice. Sa tabi niya si Bella, may bulong na hindi 'ko narinig dahil may nginunguya niya. Pero ang tingin ni Bella, mapanuri at nang-aasar.

"Hah? Hindi, a. Hindi 'ko boyfriend mo 'yun!" depensa 'ko at pinunasan ang pawis sa aking noo.

Hindi 'ko ba alam kung bakit sa dome pa 'ko naglakad mula sa fifth floor. Gusto 'kong sapuhin ang noo 'ko sa desisyong ginawa 'ko sa buhay ngayon. It is so wrong to question about Jace and I. I don't know either. He's not my boyfriend, I am sure of it! Pero, alam 'ko, may something and I can't define it.

"Sus, e, sinusundo ka. Manliligaw na lang?" suyo ni Bella, ngiting-ngiti.

"Hindi rin! Trip niya lang pumunta dito noong araw na 'yon." I wiped my forehead even there's no sweat. Nanginig ang pisngi 'ko nang tumingin sa kanila na malaki ang pang-aasar sa mukha. Umirap ako at dumepensa ulit, "H'wag nga kayo. Porket..."

"Porket, ano, Ish?" subok ni Marian. "Hindi mo kasi sinasagot text ni Drake. Kaya iniisip namin na boyfriend mo na ang sumundo sa'yo..." Kinagat niya ang FEWA na hawak-hawak. Nagkatinginan sila ni Bella.

I roll my eyes again. Annoyance washed over my face.

Bumuntong hininga na lamang ako.

"Pa'no kung sabihin namin sa'yo na naghihintay ulit sa may Pylon 'yon?" anang Bella.

Nanlaki ang aking mata. It felt like my eyes would burst out the socket for the sudden announcement. Pasalit-salit ang tingin 'ko sa dalawa at nagkukumahog ang aking nararamdaman na makalabas na ng PUP. Mahaba-habang paglalakad pa naman mula East Wing hanggang sa gate.