In Between (SC, #4)

Kabanata 39

Kabanata 39

Admit

"Isabelle, SM Sta. Mesa tayo mamaya!" ani Robert kasama ang isang nahihiyang ngiti. He looked away, trying so hard to hide the embarrassment, the blush that almost occupied his neck. Ang mata'y lumagay sa akin pagkatapos ng ilang segundo.

However, I peeled off my gaze to look at the surrounding. Ang South Wing sa ground floor ay madalas maraming tao dahil doon nakapirme ang cashier. Madalas din dito nakatambay ang ilang estudyante para kumain ng lunch. At, matulog para sa pagbabawi ng pagod sa katawan dahil sa mga ginagawa sa school.

Anyway, Robert has been doing these things like trying to pursue me to go anywhere with him. I said no every time because...I don't feel like to go out every time he asked me. He is currently my classmate in Physics 1. He is an irregular student. Hindi 'ko alam kung bakit nalaman niya ngayon kung nasaan kami ni Cassie.

Cassie and I are currently eating our lunch after the exasperating quiz on Automata. Sa tingin 'ko mali ang mga sagot 'ko sa bawat data problem set noong nagkukumparahan kami ni Cassandra ng sagot. At mas tama ang mga solution niya. Ikinain 'ko na lamang iyon kaysa imukmok 'ko ang sagot 'ko. Dalawang meal ang binili 'ko sa Intramuros para lamang mawala kahit papaano ang lungkot 'ko. But then, Robert is trying to add more load on my shoulders. I don't want to say no again this time because I don't want to hurt his feelings. Pero, anong gagawin 'ko? I'm not Jayden who can dispose easily her suitor if she doesn't like him. I'm not Julia nor Maia who are slightly brave of taken down. I'm just Isabelle who knows very well how to run away and ignore things.

My chest contorted in disgust. My mind averted to one person. I pushed away my thoughts as I tried to muster all the courage in my chest. Cassie elbowed me to get me back in the current situation. Pero bago pa man ako makabuka ng bibig ay may nilibas si Robert mula sa kanyang likod.

"Para sa'yo, Isabelle." Malaki pa rin ang kanyang ngiti habang inaabot ang FEWA sa akin.

I bit my lip and gave him a faint smile. Sinilip 'ko si Cassie na abalang-abala sa kanyang pagkain at mukhang hindi na niya kaya akong iligtas. I breathed in through my nose and accepted the food he is offering.

"Sorry, Robert pero uuwi na kasi ako after 'kong kumain..."

His lips curved downward but he washed the emotion that ran through his eyes. Disappointment. Regret, mostly.

"Ah, ganoon ba! Okay lang. Sa susunod na lang siguro!" Bakas ang dismaya sa kanyang tono dahil iniiwas niya ang mata sa akin.

"Sorry!"

"Okay lang! Huwag mo ng isipin! Good luck sa exam natin sa Physics sa Friday! May group study tayo sa Wednesday, 'di ba? Pupunta ka ba pagkatapos ng Major mo?"

Napakagat ako ng labi. Nakalimutan 'ko ang exam na 'yon. Pati na rin 'tong group study sa East Wing.

"Susubukan 'ko..." ani 'ko sabay tingin kay Cassie. Medyo nilakihan 'ko ang mata 'ko upang bigyan naman niya 'ko ng tulong para lang mapaalis na namin 'tong si Robert para mapayapa na naming kainin itong lunch. I heaved another silent sigh before gazing him again. Nanatili pa rin kasi siyang nakatayo sa harap namin. "Salamat sa pagpapaalala. Kumain ka na ng lunch mo rin..."

"Oo nga, Rob. Sa tingin 'ko hinahanap ka ni Fatima..." ani Cassie habang ang mata'y nasa telepono. "Hinahanap ka na yata sa Pureza base lang dito sa group chat natin sa Physics." Cas waved the phone in his face. His eyes followed the wave until his face contorted into shock.

"Shit!" Rob jumped on his feet as he remembered somehing. "Thanks, Cas! Una na 'ko! Sa susunod na lang, Isabelle!" His words are fast and quick uttered. Hindi 'ko nasundan ang iba dahil nagmamadali na siyang tumakbo paalis sa pwesto. Nagkatinginan na lamang kami ni Cassie hanggang sumubo na 'ko ng pagkain.