Clash With My Crush

eight

"Lisa wake up." Agad akong napamulat ng mga mata, nakita ko si jisoo na nakaupo sa tabi ko. Kinusot ko ang mga mata ko at tumingin sa paligid. "Nakatulog ka habang nag pra-practice tayo. Couch deshina, allows you to sleep dahil nakita nya Kung paano ka muntikan matumba habang nag sasayaw."

"I'm sorry." Dahan dahan akong tumayo mula sa pag kakahiga sa sahig. Nakaramdam ako nang sakit sa leeg at buong katawan.

"I'm worried, lisa. Ano bang nangyayari sayo? Hindi ka naman ganyan dati. May idea ako sa nangyayari pero clueless parin ako hanggang ngayon. Hindi kita pipilitan na mag open up sakin pero gusto kong lang malaman, Kung okey ka lang?" Nag aalala nyang tanong. Gusto ko man sabihin ang totoo pero ayoko nang dagdagan ang iniisip nya, nabalitaan Kasi namin nung isang araw na may malalang sakit ang mom nya. Muka syang okey ngayon pero alam ko, ayaw nya lang ipakita samin na nahihirapan din sya.

Ngumiti ako. "Okey Lang ako, unnie. Hindi Kasi ako nakatulog kagabi kakapanood ng neflix kaya kulang ako sa tulog." I lied. Nasa hospital sya kagabi, Kaya 'di nya rin yon malalaman. Staka wala naman masasaktan pag nagsinungaling ako na okey Lang ako kahit hindi.

"Kung ganon ay kumain ka muna, nag luto ako dorm. Pag katapos mong kumain matulog ka agad. Aalis ako mamayang 8pm." Nakangiting nyang Sabi at iniwan ako.

Ayoko nang maging selfish, at ayoko Narin mang-abala ng tao. Sinimulan ko nang itikom ang bibig ko, ayokong may makaalam na nasasaktan ako. Kahit si rose ang alam ay okey na ako.

Sinimulan ko na din mag suot ng pekeng ngiti. Para wag nang mag alala si rose, at jisoo pati narin si Jennie dahil minsan tingin ko ay nag aalala sya sakin. May pinag samahan din naman kami nung tao, normal Lang na makaramdam sya ng awa sakin.

Naabutan kong nasa Sala si Jennie at kai, nanonood sila ng neflix habang mag kayakap sa sala.

Kumayaw sakin si Kai kaya ngumiti ako ng pilit. "How's your dance? Kaya mo na bang mag free style?" Cool nyang tanong.

Nag aalangan akong sumagot. "After years of training staka pag peperform narin sa stage ay marami akong natutunan. Yes I can now do freestyle." Sagot ko.

"That's a good thing." Ngumiti sya. "Honey, I think I need to go. kailangan na ako ng mga ka-members ko, I'll see you next week, okey? I love you."

"Okey honey, I love you too."

They kissed infront of me.

Dali dali akong umalis at pumasok ng kwarto ko. Nag taka si jisoo pero agad akong pumasok ng c.r at umupo sa sahig.

Hanggang kelan ba ako mag kakaganito? Hanggang kelan ba ako masasaktan kada nakikita ko silang mag kasama? Hanggang kelan ba ako mag papanggap na Hindi ako nasasaktan?

Nag simula nang tumulo Ang luha ko.

Ngumiti ako nang mapait. "Hanggang iyak ka nalang lisa, pero kahit anong iyak mo walang makakarinig sayo. Kahit ano pang iyak mo, hindi ka  mamahalin pabalik, ng taong Mahal mo."

Narinig ko ang pag katok ni jisoo sa labas pero Hindi ako sumagot, nakatitig Lang ako sa kawalan. Para akong nababaliw. Nakakabaliw, Kasi hindi ko na alam ang gagawin ko.

"He left." Narinig ko ang boses ni rose sa labas ng c.r. Kinagat ko Ang labi ko hanggang sa malasahan ko Ang sarili kong dugo. Ginawa ko yon para pigilan Ang hikbi na pilit kumakawala sa bibig ko.

"Jisoo, can you leave us alone? I'll just talk to her."

"Sure, nag luluto rin Kasi for mom. Iiwan ko muna kayo dito."

Nakarinig ulit ako nang pag sara ng pinto. I allowed myself to cry. Sobrang lakas nang pag iyak ko. Hindi ko alam Kung bakit ako nag kakaganito.

For 3 years, tatlong taon na sakit, tatlong taon na pag mamahal na di nasusuklian. Masyado na akong nasasaktan, sobra na.

"P-please! Rose, it h-hurts. H-hindi ko na kaya." Nanginginig kong sabi at tinakpan ang Mukha ko. "Bakit ganito kasakit ang love? Nag hintay naman ako, kaso nag hintay lang pala ako sa wala. Gumawa ako ng move pero anong nangyari? Mali pala lahat kasi, she hates me now even more. S-she can't never love me b-back."

"Lisa please breath" I tried to breath pero mas Lalo akong nahihirapan dahil patuloy ang pagtulo ng luha ko, parang may nakabara sa dibdib at lalamunan ko.

"R-rose, i-i-i c-can't b-breath." Bumukas ang pinto Ng c.r, Hindi naman Kasi yon naka locked. Alam kong ayaw lang pumasok ni rose at jisoo dahil gusto Lang nila akong bigyan ng personal space.

She hugged me, I burried my face to her shoulder. "Everything will be fine, lisa. Wag ka Lang sumuko, Hindi ko sinasabing magugustuhan ka ni jennie pero please mag pahinga ka muna. Nagiging destruction na sayo yang love na Yan. Please, listen to me lisa, stop this. Masyado ka nang nawawasak at nasasaktan ako Kasi Wala akong magawa para tulungan ka. ikaw lang ang makakatulong sa sarili mo. Save yourself lisa."

Tinulungan ako ni rose tumayo. dinala nya ako sa kama ko at pinaupo. She held both of my hands at Tumitig sa mata ko. "Kaibigan kita, lisa. Kaya nag aalala ako sayo. Nakita mo na ba sarili mo sa salamin? Wala nang sigla yang mga mata mo, Hindi na ikaw Yung Lisa na masayahin na nakilala namin. I'm worried about your mental and physical health."

"I'm sorry, rose. Hindi ko maintindihan lahat ng sinasabi mo. Can you leave me alone?" Walang emosyon kong sabi.

Tumayo sya at ngumiti ng tipid. "I'm just here, lisa. Please always remember that."