Clash With My Crush

twenty eight

I feel empty

I opened my eyes at agad tumama ang sikat ng araw sa mga mata ko. It hurted my eyes kaya napapikit ako at umupo mula sa pag kakahiga. This bed isn't mine and i know damn well where am i.

"Thank god you're awake." Lumingon ako at nakita ko si rose na namumula ang mata. Did she cried? "We're so worried, lisa."

"I'm so sorry." Ngumiti ako.

"Lili!" Nagulat ako ng bumukas ang pinto at pumasok si jisoo. Mahigpit nya akong niyakap, sumunod naman si bambam na namumungay ang mata. Hinila nya si jisoo palayo sakin at niyakap ako.

"Bambam!" Inis na sigaw ni jisoo at hinampas sa braso si bammie na tumawa lang.

Sa likod ni bammie nakita ko syang nakatayo habang nakatingin sakin. Her eyes telling me something na hindi ko maintindihan. "Jennie." Wala sa sarili na nabanggit ko ang pangalan nya.

"Oh she's here." Sarkastikong sabi ni jisoo.

"Am i not allowed here?" Walang emosyon na tanong ni jennie.

"It's not like that jennie but mas better na lumayo ka muna." Sagot ni rose. Kumunot ang noo ko sa nangyayari, i have an idea pero dahil kagigising ko palang hindi ko maintindihan ng lubusan.

"Right." Tumalikod si jennie. "Don't worry, rose. i understand." Huli nitong sinabi bago umalis.

Nakaramdam ako ng lungkot ng mawala sya. I want her to be beside me. Yes sinaktan nya ako but i still love her, nothing will changed. Never na mangyayaring magagalit ako sa kanya. Ganun ko sya kamahal. Kahit sobrang sakit na pipilitin ko parin na patawarin sya.

"Lisa? Are you okey?" Narinig kong tanong ni rose.

"I'm fine." Ngumiti ako ng masigla.

"Jackson hit me nung sumigaw ako nung nalaman ko ang nangyari. Damn that jerk. Humanda sya sakin mamaya." Pag kwento ni bammie na nakanguso pa.

"You look like a duck, duck na nasubsob sa mainit na kawali." Pangaasar ni jisoo.

"Ikaw naman! you look so... pretty." Natutulalang sabi ni bammie. Nanlaki ang mata ko at napatawa nang malakas pero agad din na patigil dahil may nararamdaman akong namumuong tensyon sa paligid.

Bakit ba pag mag kakasama 'tong tatlo parang may mangyayaring gulo?

Buti nalang bumukas ang pinto, kumunot ang noo ko nang pumasok si kai. "Dude!" Sigaw ni bammie at inakbayan ito.

"Why are you here?" Maarteng tanong ni rose na may bahid ng konting inis. Hindi yon pinansin ni kai at lumapit sakin.

"What do you want?" Nakunot noo kong tanong.

"Mag kaibigan tayo remember? So i came here to check you since nabalitaan ko yung nangyari." May inabot lang syang mga prutas bago dali daling umalis.

"Weird."

"We all know you're weird jisoo."

"Rose may problema ba tayo?" Inis na tanong ni jisoo at kinurot si rose sa pisngi.

"Ouch! Let me go!"

Napailing ako sa dalawa at nilingon si bammie na seryoso ang tingin sakin. "Why?" Tanong ko.

"I gotta get the fuck out of here, my cheeks hurts!" May accent na sigaw ni rose at lumabas. hinabol naman sya ni jisoo na tawa ng tawa. Napangiti ako ng malaki

Nilingon ko ulit si bammie na malungkot naman ngayon ang muka. "Lisa can you stop smilling? You're freaking me out."

Nawala ang ngiti ko at nakipag titigan sa kanya. "I'm smilling because i'm happy? Walang mali don?" Patanong kong sabi.

"That's the point. ngumingiti lang pag masaya." Sarkastiko nyang sabi.

"What do you want me to do? Cry?" Tumawa ako. "Sawa na akong umiyak bammie, nakakapagod na."

"But it is not normal, lisa. Stop faking it para lang ipakita na okey lahat."

"Everything will be okey! fake it until you make it!" Ngumiti ako ng malaki.

Nagulat ako ng tumayo sya at padabog na lumabas ng kwarto. Napabuntong hininga ako at niyakap ang tuhod ko. I feel so numb. Bakit parang may kulang? Bakit parang may mali?

Dumaan ang limang minuto at muling bumukas ang pinto. Pumasok yung taong kanina ko pa hinihintay. Hindi ko na namalayan na tumulo na ang luha ko.

"It's okey." Pag papatahan nya. "Slap me if you want. Deserve ko masaktan kasi sinaktan kita."

Umiling ako at lalong naiyak. "Hurting you means hurting myself too, so why would i do that?"

"Tell me, i want to heal your pain." She begged. Nakita ko ang konting luha sa mga mata nya na pilit nyang tinago. It hurts me to see her cry because of me.

"Just stay by my side." Pinunasan ko ang luha ko. "You are my poison but also my cure. Kahit nasa tabi lang kita sumasaya na ako pero konting galaw mo lang minsan sobrang nasasaktan na ako. I want you to be out of my life because you are the one who cause me so much pain but damn! i don't know what to do without you, i feel so empty without y-you." I cried.

She reached me and hold my hand. I makes me so happy to the point nanghina ako sa hawak nya. Tinulungan nya akong humiga dahil sa panghihina. Nakahawak parin sya sa kamay ko.

Maya maya unti unti akong nilamon ng antok pero narinig ko ang sinabi nya. "I'm sorry lisa kung hindi kita magawang mahalin." Binitawan nya ang kamay ko at kahit sa pagtulog ay napangiti ako nang mapait.