Clash With My Crush

thirty

Pero kaya ko ba talaga syang iwasan? Napapikit ako dahil hindi ko naman talaga sya maiiwasan dahil sa iisang dorm lang kami nakatira staka hindi ko din sya kaya iwasan dahil parang papatayin ko lang sarili ko.

I always wants to see her face kahit minsan wala yon emosyon. Her chubby cheeks is the best, minsan gusto ko yong halikan pero nahihiya ako at walang sapat na dahilan para gawin ko yon. Baka magalit lang sya sakin at sampalin nya ulit ako.

I don't want to force her anymore. Hindi na mauulit yung nangyari dati.

Sya lang lagi yung dahilan nang pag kilos ko feeling ko sya narin minsan yung dahilan kung bakit pa ako humihinga pero nakakalungkot lang dahil sya din yung magiging dahilan nang pag kawala ko.

Ayokong mangyari yon dahil alam kong sisihin nya yung sarili nya. Those beautiful eyes don't deserves to shed a tears. Ang gusto ko lagi lang sya nakangiti kahit nasasaktan ako kasi hinding hindi ako magiging dahilan ng mga yon.

"Lisa i heard everything," lumingon ako kay bammie. "Please assure me you won't die."

Tumawa ako. "I already won a battle matatakot pa ba akong matalo? Nakayanan ko na dati magiging mas madali nalang siguro lahat...makakayanan ko lahat." Pag papalakas ko sa sarili ko pero deep inside natatakot ako sa pwedeng mangyari.

Hindi na sya sumagot at niyakap nalang ako. "I know lili, i know." Nakahinga ako ng maluwag sa sinabi nya atleast hindi na sya mag aalala. Iisipin nya na okey lang ako kahit hindi naman pero wala naman masama don. Kung magiging maayos sila magiging maayos narin ako.

Bumukas ang pinto at pumasok si rose. Tulala sya na pinagtaka ko. "She's a fucking stupid bitch alive." Narinig kong nang gagalaiti nyang bulong.

"Rose?" Pag tawag ko sa kanya kaya lumingon sya sakin at ngumiti. "What happened?"

"Umm.." napahawak sya ng buhok. "I'm talking about..."

"Who?" Kunot noo kong tanong.

"It's... it's nothing." Umiwas sya ng tingin at namula.

Mas lalo akong naguluhan sa inasal nya pero nabaling yon ng muling bumukas ang pinto at pumasok si jisoo sumunod naman si jennie. Agad na dumeresto sakin si jennie at tumingin sa mga mata ko na kinailang ko kaya napaiwas ako ng tingin.

"Huyy! baka matunaw si lisa." Narinig kong pang aasar ni bammie. Sinamaan ko sya ng tingin at nakita ko din ang pag irap ni jisoo. Muli kong nilingon si jennie nakatingala na sya sa ceiling. Muli syang nag baba ng tingin at bumuntong hininga. "I-i'm sorry."

"The motherfucker is stuttering," may accent na sabi ni rose at tumawa.

"Shut it rose!"

"Ayon 'straight' na salita nya."

Hindi ko mapigilan matawa sa dalawa. "For what?" Tanong ko kay jennie.

"For breaking your heart." Sagot ni rose.

"What the fuck is your problem rose?" Kunot noong tanong ni jennie at namumula ang pisngi nya sa inis. Di ko mapigilan mapaimpit ng tili dahil sa sobrang kacute-an nya. Good thing walang nakapansin.

"You are the problem here jennie." Straightforward na sagot ni rose.

"Calm down hot ladies," pagpapatawa ni bammie pero sinamaan sya ng tingin ni rose at jennie.

"That's enough." Tinulak ni jisoo palabas si rose. Is she drunk? Or what? Kahapon lang sya nawala anong nangyari? I don't understand.

"Tutulugan ko si jisoo." Sinundan ni bammie yung dalawa.

Humarap ako kay jennie. "What's going on?"

"Something happened and you don't need to know."

"Why?" Inis kong tanong.

"Wag nang makulit." Umupo sya sa couch at pumikit.

Isang mahabang katahimikan ang nabalot sa buong kwarto but for some reason i feel happy. She's beside me, it's only two of us sharing silence.

"Lisa."

"Hmm?" Nilingon ko sya.

"Everything had changed but why you never did?" Bigla nyang tanong.

Tumingin ako sa labas ng bintana at ngumiti. "You're wrong, i did changed. It's just... there's only a part of me that has never changed."

"What was it?"

Nilingon ko sya at nakita kong natitig na sya sakin. "Its my heart."

"I wish katulad mo din ako."

"Why?" Kumunot noo ko.

"Sana kaya ko din ngumiti kahit masakit na."

she's hurting too? Napahawak ako ng dibdib ko dahil nakaramdam ako ng kirot. I know she won't tell why she's hurting pero nasasaktan ako kada naiisip kong nasasaktan din sya.

Tumayo sya at pumunta sa harap bintana. "Mask up your pain, Make the tears go away." Aniya bago humarap sakin. "Don't be an imprison by your own emotions, lisa."

Ngumiti sya sakin bago lumapit sa kama ko at alangann nyang hinawakan yung kamay ko. Bumilis ang tibok ng puso ko dahil sa ginawa nya. "I regret everything that happened lisa, this time i will make it right... So let's be friends. Just like before." She smiled pagkatapos nyang sabihin yon at binitawan yung kamay ko,

I'm not gonna lie but it melted my heart.

How can i avoid her? It's really impossible.

"Okey let's be friends again." Sagot ko.

"Hi i'm jennie." Umiwas sya ng tingin at inilahad ang kamay nya. Masaya ko yong tinanggap. Her hands' really warm. I wanna hold it forever.

"Hello my name is lisa." I giggled.