Clash With My Crush

eighteen

Letting jisoo drive is a worst desicion. Puro tili at sigaw ang tanging maririnig habang pinapatakbo ni jisoo ang sasakyan. She's a reckless driver at halos wala na kaming Makita sa labas dahil sa sobrang bilis nang pag papatakbo nya.

Napahawak ako ng dibdib ko takot, at nakayakap sa gilid ko si Jennie. She's so scared, nakita ko din na umiiyak na sya habang si rose puro mura sa driver seat. I hugged jennie, wala na akong pakealam kahit nung mga oras na yon ay sobrang natatakot din ako. I want her to feel safe in my arms.

Muntikan na kaming bumangga sa isang sasakyan buti nalang at naliko agad ni jisoo. Parang humiwalay Yung kaluluwa ko sa katawan sa takot at gulat.

"Fuck you! Ugh! Hindi ka dapat binibigyan ng driver license! You almost killed us! Ano bang tingin mo sa sasakyan mo video games–"

"Ang sakit sa tenga ng boses mo, ipalit kaya kita sa mga ibon dito. Mas matinis pa boses mo sa mga ibon."

Ginulo ni rose ang buhok nya sa inis at frustration. Nauna na syang pumasok ng zoo at iniwan kaming tatlo.

Tawang tawa si jisoo pero nung mag Tama ang Mata namin ay tumigil sya. "Jisoo, Alam mo bang may mga namatay nang idols gawa sa aksidente sa kotse? Ayokong may Isa satin ang masaktan o mamamatay. Kaya please isipin mo din Yung safety natin, millions of fans at pamilya natin ang magsu-suffered."

Hindi ko na sya hinayaang sumagot at hinila ang umiiyak parin na si jennie. I wipe her tears away. "Jennie-ah please don't cry."

"I-i'm just scared." Suminghot sya. "I-i thought we were going t-to die."

"But we didn't." Hinaplos ko yung buhok nya at inangat yug muka nya gamit Yung darili ko. Namumula ang Mata nya gawa ng sobrang pag iyak. "Stop crying, baka sabihin ng mga tao ako nag paiyak sayo. Baka palabasin nila ako." Natatawa Kong sabi, natawa naman sya. Nakaramdam ako ng contentment ng makita ko yung ngiti sa labi nya.

"Thank you." Pinunasan nya yung luha nya at nag angat ng tingin sakin. "Tara mag Register na tayo."

Tumango ako, I feel relieved na okey na sya. Sumunod ako sa likod nya at napansin ko rin si jisoo sa tabi ko. Tahimik sya at mukang malungkot. She deserves it though minsan talaga kailangan natin tanggapin ang pag kakamali para matututo.

"I'm sorry." Narinig kong Sabi ni jisoo.

"Then don't do it again." Madiin na sabi ni rose. "And please don't say sorry, dahil alam mong mapapatawad ka parin namin."

"Right, this should be lesson for you." Pag papatuloy ni jennie. "You can always have fun pero pag buhay na pinag uusapan, mag isip-isip karin. Wala ka bang utak jisoo?" Harsh na tanong ni jennie kay napaiwas ng tingin si jisoo.

"I promise hindi ko na uulitin." biglang nag bago yung mood nya sa isang iglap. "Kaya shake your ass!  Puntahan na natin yung crocodiles!" Nauna na syang tumakbo papasok. She's lucky, we love her. Kundi matagal na namin syang iniwan sa zoo.

"Lisa yung family mo!" Nagtaka naman akong sumunod kay jennie. Nakita ko yung gorilla na nag kakamot hg ulo. "Look! Kamuka mo!" Tatawa-tawa nyang sabi.

I should be insulted pero paano ako magagalit kung ang laki ng ngiti nya?

"Talaga?" Ginaya ko yung ginagawa nung gorilla Kaya mas Lalo syang natawa at humawak sa tyan.

"I miss this" Pinunasan nya yung luha nya gawa ng sobrang kakatawa at nag angat ng tingin sakin. "I know I rejected you, but can we stay like this? Kahit mag kaibigan Lang?"

Tumango ako at pilit na ngumiti. Her request feels so wrong but I don't want to hurt her feelings. "Sure."

Friends? Siguro okey na yon, kesa naman awayin nya ako. Marami nang nag bago simula nung saktan ko sya pabalik. Sabi nga nya, nung moment na lumaban ako ay tapos na yung pang-bubully nya saken. Staka mas double kasi yung sakit kapag hindi kami mag kaayos. Feeling ko naman okey na kami at masaya na ako para don.

And Being friends with her means I have a chance na maging malapit sa kanya. Don't get me wrong hindi ko yon gagamitin para pa-ibigin sya or take advantage of her. Tingin ko kasi hindi nag wo-work yung pag Momove-on na ginagawa ko. parang pag mas lalo kong sinusubukan mag move on, mas lumalalim yung pag mamahal ko sa kanya.

Umaasa nalang ako na balang araw mawawala Yung pag mamahal ko sa kanya, na balang araw sa iba naman titibok ang puso ko. Alam ko kasi mag mamahal ulit ako pero natatakot akong hindi ulit masuklian at masaktan.

Kaya sa ngayon, hahayaan ko muna ang sarili kong Mahalin si jennie. Kahit bilang kaibigan lang Ang ganap ko.