Love that we only know (COMPLETE)

55 - Chaos

MIRA POV.

"Such a tiring day" 

After a long time of climbing, here we now waiting for our bus to go home.

"I'm tired" Trisha said and lean her head on Kierth shoulder. Iniwas ko ang tingin ko at uminom nalang sa frappe ko. Ayoko na mapag-initan nanaman ng mga mokong na'to.

"Are you tired?"

Nilingon ko si Sean na nasa tabi ko at bahagyang nginitian,

"Okay lang ako," sagot ko. Bumuga siya sa hangin, nilingon ko siya at tinaasan ng kilay "Bakit?"

"I'm asking if you're tired, then you answered 'okay Lang ako' where's the connection? Tss" he said, bahagya akong natawa. Sasagot pa sana ako pero dumating na ang tour guide namin.

"Guys we need to go!"

It's already 5pm, nag-asikaso na ang lahat ng batchmates namin at dumiretso na sa kanya kanyang assigned bus.

"Sige na, sasakay na kami" paalam ko kay Sean pero hinila niya ang bag ko na ikina-simangot ko "Anong problema?" tanong ko sakanya.

"Mag-isa lang akong pumunta dito siguro naman hindi mo ko hahayaang umuwi mag-isa diba?"

"Mas mabuti pa nga na sabayan mo na siya, sis." nakangiting sabi pa ni Trisha.

"Hindi pwede"

"Why not?!" sabay sabay pa nilang tanong. Argh! Anong problema nila?

"C'mon, Mira"

Hinila niya na ako papunta sa kotse niya kaya wala na akong nagawa kung hindi sumama nalang. Kahit kelan epal talaga tong Mr. Putik na'to!

Nakarating na kami sa kotse niya at agad naman niya akong pinapasok dito.

"Let's go" he open the engine and start driving.

"How's your feeling now?" tanong niya habang nakatuon ang tingin sa kalsada, Hindi ko siya sinagot dahil 'diko alam ang ibig niyang sabihin "Ikakasal ka na,"

Tinignan ko siya, pero seryoso pa din ang mukha niya.

"Sean,"

"This past few weeks, I'm so damn busy preparing our wedding and because of that, I'm really tired right now, pero pumunta pa rin ako dito," huminto siya at bahagyang ngumiti "Pwede ka bang matulog sa amin?"

"Anong--" hindi ko na naituloy ang sasabihin ko dahil nakita ko ang mga pagod niyang mata, ang laki ng eyebags niya.

"4 days from now, you will be officially mine" mahinang sabi niya.

"Sean --"

"Stop calling me like that, sanayin mo na ang sarili mo sa pag-tawag sa'kin ng 'hon, love, hubby, and so on" pagpuputol niya habang diretso parin ang tingin  sa dina-daanan, mabilis lang ang byahe namin kasi wala pa namang masyadong traffic.

Yumuko ako at pinigilan ang luha na nagbabalak tumulo mula sa mga mata ko, sobrang naguguluhan na ako. Ikakasal na ako kay Warren at siguradong hindi na 'yun mapipigilan pero heto si Sean, pinipilit na papakasalan ako-na para bang ganun lang kadali sakanya ang lahat.

"San tayo pupunta?" tanong ko sa'kanya ng mapansin kong umiba ng direksyon ang dinadaanan namin.

"Sa mansion,"

"What?! No! Ayoko pumunta dun!" pagpipigil ko sakanya. Ano nanaman bang iniisip niya? Kung totoong ikakasal na'ko malamang alam na iyon ng mga magulang niya dahil magkakilala ang mga pamilya namin.