Ertesi gün okuldan önce Gökçeyle şehrin tur otobüsüne bindik. Kapalı alandansa üst katta üşümeyi seçip en öne kurulduk. Agaclarin dallarına deyiyordu ellerimiz. Otobüsün içine sarı yapraklar düşüyordu. Bizim haricimizde birkac kisi vardı onlar da Bir süre sonra üşüyüp alt kata kapalı bölüme indiler. Yüksek ses müzik çevredekileri rahatsız etse de bizim keyfimize diyecek yoktu. Ellerimiz havada rüzgar ellerimizde.. Şalım uçuyordu. O sırada otobüse çok yakın sert bir dala denk geldi elim. Avcumun ortasında iri bir çizgi oluşmuştu. Gökçe çantasından hemen peçete çıkardı ama kan durmuyordu. Canım çok acıyordu yada kandan korkmustum bilmiyorum. Gökçe koşup otobüsü durdurmalarini söyledi. İyiyim diyordum ama değildim. Hastane yakinlarinda bir yerde indik. Dikiş attılar. Elimde bi ateş yanıyordu desem abartmış olmam. Sardılar ertesi gün kontrole gelmemi söylediler. Biz daha hastaneden çıkmadan ağrı kesici etkisini göstermiş rahatlamistim. Simdi okula gidebiliriz dedimse de Gökçe dinlemedi. En sonunda "Bari aldığım reçeteyi okula gösterelim de raporlu göruneyim" deyince ikna oldu. Okula girdiğimizde herkes dersteydi müdür yardımcısının odasına geçtik ama o da ortalarda görünmüyordu. Bahçede oturduk ve o sıra zil çaldı bahçe bir anda doluverdi. Kalkıp tekrar mudur yardimcisina gidiyorduk ki Hanzele önümü kesti.
-Zeynep ne oldu eline? İyi misin? Biri birşey mi yaptı?!
-Hayır niye biri birşey yapsın ki iyiyim ben sadece ufak bi kaza
-Sümeyye dershanede senle uğraşanlar olduğunu söylemişti bi an aklım oraya gitti ya kusura bakma. Dikkat et kendine
-A aaa siz benim dedikodumu mu yapıyorsunuz hic yakıştıramadım Hanzele
-Yok yani laf arasında şey geçmiş olsun Zeynep simdi gideyim ben
-saol
Bi anda gitti. Oysa şaka yapmıştım. Galiba kızdığımı sandı. Hanzeleyle de yakın arkadaş sayılırdık sonuçta söyleyebilirdi sümeyye. Birşey yoktu ki bunda. Acaba fazla ciddi bi saka mı yapmistim. Niye bozulmuştu ki bu çocuk?
Bi ara Gökçe nin gözünde fena ışıklar yanıp söndüğüne yemin bile edebilirim. Ama fazla dikkate almadım. Müdür yardimcisi gelmişti receteyi gösterdim birşeyler yazdı ve artık gidebilirdik. Peki şiir kursu ne olacaktı? Söz vermiştim Gökçeye.
-Canım bak ben simdi daha iyiyim gidip birseyler yiyelim sonra siir kursuna gideriz olur mu?
-Sen gerçekten iyi misin Zeynep?
-Evettt geçti çoktan.
-iyi bakalım kurt gibi acıktım zaten hadi gidelim
Birşeyler yiyip zaman geçirdik. Elim arada sızlayıp sonra kendi kendine geçiyordu. Galiba bir süreliğine buna alışmak zorundaydım. Vaktinden bir saat önce kursun olacağı salona gidip beklemeye baslamistik.
-Zeynep bos durma da bir siir yazsana belki sana da okuturlar.
-yok canııım. Senin kadar misafirim bende. burada ne okuması.
-Ama hadiii. İlla oku demiyorum ki. Teklif edilirse okursun diyorum. Yaz birşeyler . yazsan ne olur. Sanki zor senin için.
-Tamamm kuzu seni mi kırcam. Zaten bayadır birşeyler karalayasım var ama peşin peşin soyliyim okumak için yazmiyorum. Okumam ona gore. Biz misafiriz burada
-iyi peki
Kalem ve kağıt ele gelince yürek de dile geliyordu. Hissetmese birşeyler kağıda düşer miydi kurşun lekeler?
