susacaklarım var!

13.7K 814 50
                                    

selamun aleykum arkadaşlar :) güzel yorumların sahiplerine, beğenerek okuyan arkadaşlara, vizelerim için dua eden güzel insanlara çok içten teşekkür ediyorum :))
şimdiii iyi okumalar diyelim bakalıım ;)

Bu defa hiç beklemediğim yerden vurulmuştum. Bir şiirle mat olmuştum. Şiir demekle geçilmeyecek bir şiirle.. Ben sana küstüm demişti. Gözlerine bakmak sanki ölüme davetiye çıkarmak, sesini duymak ölüm fermanımı imzalamakken O gözlerimin en tatlı köşesine kurulup şiir okudu. Bay S 'den bahsediyoruz. Soğukluğun hissizliğin kitabını yazdığını düşündüğüm adam! Şiir adamı daha bir adam yapıyordu. Asalet katıyordu. ve ben artık..

Ben artık Bay S. 'ye karşı ne hissettiğimi değil daha fazla kendimi ne kadar kaptırabileceğimi merak ediyordum. Korkuyordum. Herhangi bi kıpırtı tedirgin etmeye yetiyordu. Bana karşı belki hiçbir şey belki de yalnızca bi nefret besliyordu. Bilmiyordum. Sadece onda eğer bu denli yoksam bende neden bu kadar olsun'larla teskin ediyordum kendimi. Dünler daha bir soluk kalıyordu bugünün yanında ve yarınlar da bir o kadar muğlak...

Bakışlarımı onda unutmuştum.

Bir alkıştır koptu. Başımı önüme indirdim. Bunu hazmetmem hiç kolay olmayacaktı. Çıkışa kadar başımı kaldırmamıştm. derslerde ne anlatıldığı hakkında en ufak bir fikrim yoktu. Yanıma birinin oturmasıyla başımı kaldırdığımda Bay S. yi görmemle şaşkınlığım ikiye katlandı. önümdeki kağıda bakıyordu. Kalbim az daha dur çıkmak için çok erken! Kağıdıma baktım. Ne ara bu kadar karalamıştım?

-Kağıtları ziyan etmemelisin.

Vucudumdaki tüm kan yüzüme hucum etmiş olacak ki yanıyordu yanaklarım. ellerim ise buz. Ahh ne saçma bi insanım!

-Teşekkür ederim Zeynep.

ve gitti. ben hiç konuşmadan, ağzımı dahi açamadan.. Öylece bakakaldım. Benim bakakaldığım kapıdan içeri Koral'ın girmesiyle rüya son buldu. Ahh sayın okur mutluluklar hep kısa mı sürer?! Belki de bu yüzden mutluluklar. kim bilir..

Yanıma oturdu.

-heyy koca sınıfta oturacak bir sürü yer var.

-Ben buraya oturmak istedim kırmızı başlıklı.

Bu sınıf ne ara boşalmıştı. Sınıf arkadaşşşlarıma (!) bir kez daha içimden söylenmeye başlamıştım ki Meteor bozuntusu iç sesimi kesti. Saygı istiyorum biraz efenim hiç mi kendimle konusamayacağım ben Allah Allah yaa!

-Cansuyla konustuk az önce. Fazla ayak altında dolaşıyormuşsun hah sen ne dersin?

-Benim onunla hicbir alıp veremedigim yok. hayatımda da ufacık bir yeri yok. kısacası umursamıyorum. ilgilenmiyorum.  Uzuncası bunun için konuşmaya geldiysen güle güle!

Şu sıralar herkes başkaları icin bana hesap soruyordu ve yeterdi ama sıkılmıştım bundan!

-Bak canım farkettiysen aynı çocuktan hoşlanıyorsunuz

-Neeee?! hahaha! Keşke bi abim olsaydı seni dövdürür sonra da karşına geçip kahkaha atardım. hatta o tutardı ben döverdim. mesela tam sol gözüne bi morluk ne güzel yakışırdı!!!

-Hayal gücüne hayranım güzelim ama inanmadigin seyleri soylemek çok günah bak! çarpılırsın falan

-Bitti mi?

bir yobaz olarak...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin