Het Systeem

Hoofdstuk 56

DE RAADSZAAL

✦ ✦ ✦

'Nee, ik geef je wel een kleine rondleiding. Niets mis mee, toch?'

Piper kon niet anders dan één ding denken: Jane had me zo moeten zien, Jane had me zo moeten zien, Jane had me zo moeten zien.

Daar liep ze dan, aan de zijde van een raadslid, glimlachend met een glimlach die steeds minder nep begon te voelen en een automatisme werd, met een pasje op haar borstkas waar een valse naam op stond, lopend door de hallen van een deel van het staatsgebouw waar ze eigenlijk niet hoorde. Haar oren suisden.

Hoe ze ooit zover gekomen was, wist ze zelf ook niet.

'Het Systeem is eigenlijk één groot computernetwerk. Het lijkt een beetje op wat we in het staatsgebouw hebben, maar het echte Systeem zit allemaal hier.' Iris maakte een gebaar in de lucht. 'In het netwerk. De burgers, de dossiers, statistieken, Eenheden - alles houden we bij.'

'Een netwerk?'

'Als een kaart. Een virtuele kaart van Het Systeem uitgedrukt in nummertjes.'

'Ik hoorde ooit over iemand die haar eigen Eenheden had kunnen hacken.' Zei Piper. 'Het netwerk is dus niet waterdicht?'

'Dat is waar je fout zit.' Zei Iris. 'Het hacken van Eenheden is niets meer dan een nummertje veranderen in de database van je eigen Identiteit, maar er gebeurt niets met het netwerk van de Eenheden; dat nummer blijft hetzelfde. Je hackt er niet echt binnen, om het zo te zeggen. Het is de eerste laag van honderden; het is de laag van je eigen Identiteit.'

'Maar...' Piper keek door de hal. Tientallen drukke mensen zwerfden om hen heen, drukten zich rennend langs hen. 'Hoe komt de staat dan overal binnen? Zij zijn dan zeker een soort kern? Je kan de buitenlagen wel bereiken via de kern maar je kan de kern niet bereiken via de buitenlagen?'

Iris leek onder de indruk. 'Exact.'

'Welke lagen liggen dan tussen die van de staat en de Identiteiten?'

'Alles wat je kan verzinnen.' Zei Iris. 'Van medische dossiers voor de ziekenhuizen tot de criminaliteitsstatistieken voor het leger. Alle informatie die Het Systeem in al zijn jaren verzameld heeft, eigenlijk.'

Pipers ogen fonkelden nieuwsgierig.

'Dus... wat ligt er dan in de kern? Waar heeft de staat toegang tot waar wij geen toegang tot hebben?'

Iris lachte. Piper vond dat ze zo'n lach had die al heel snel oprecht leek; met van die fonkelende donkere ogen en een paar stralende witte tanden.

'Niet veel bijzonders.' Zei ze. 'Als raadslid kijk je eigenlijk vooral naar heel veel saaie cijfertjes. Voor mij is dat vooral alles wat met de media te maken heeft. Sommige afdelingen zijn mijn zaken ook niet. Zoals de zuidvleugel. Daar heb ik eigenlijk niets te zoeken, maar ik mag wel meebeslissen.'

'Waar is de zuidvleugel voor?'

'Zij regelen alles wat met de muren te maken heeft. De zonnepanelen, soms zelfs wat daarbuiten ligt. Zij regelen de missies met de drones ook.'

De dam.

'Ik heb me altijd afgevraagd wat er gebeurt als er een zonnepaneel kapot gaat.'

'Die wordt gerepareerd.'

'Dus die mensen die het repareren hebben de wereld buiten de muren gezien?'

'Sommigen.' Ze knikte.

Het was de 12e dag van de vierde maand van het 305e jaar en Piper Newton stapte de lift in en keek toe hoe Iris op het knopje van de hoogste verdieping drukte.