AŞKIN ATEŞİ

5.Bölüm ''Unutmuş mu beni?''

Merhaba, bölüm normalde pazar günü gelcekti ama bitirince beklemek istemedim hem de anneler günü öncesi bölüm gelmiş olsun dedim.

Şimdiden aramızda anne olan olmaya hazırlanan ya da gelecekte anne olacak olan herkesin anneler günü kutluyorum. ❤️😍

Bu bölümde yorumlarınızı oylarınızı merakla bekliyorum.

Keyifli okumalar.😊

***
Uzun uzun düşündü geçen bir kaç günde Miray. Araya haftasonu girmişti ve haftanın bu ilk gününde kararını vermişti. Eymen'i aramak en mantıklı gelmişti. Sonuçta Azra'nın neler çektiğini en iyi bir kendi bir de Eymen biliyordu. Hem Eymen içlerimde aklı başında en olgun olanlarıydı o daha iyi bulurdu Azra'ya söylemenin yolunu.

Çantasından telefonunu çıkarıp hızlı aramalarda kayıtlı olan Eymen'i aramaya koyulup telefonun açılmasını bekledi. Uzun uzun çalan telefona cevap verilmeyince Eymen'in yine bir toplantıda ya önemli işi olduğunu düşünüp telefonu kapatmak için hareketlendiği esnada karşı taraftan sevdiği adamın o tok içini kıpır kıpır yapan erkesi yumuşacık çıkan sesini işitti.

''Efendim güzel gözlüm.''

Eymen yine gözlüm demişti o sondaki aitliği belirtmişti. O son konuştukları geceden beri artık çekinmeden güzel gözlü değilde güzel gözlüm diyordu.

Miray yine heyecanlansa da belli etmedi. Eymen'in babasının annesine hitap edişi de güzel gözlümdü. Baba oğul güzel gözlü kadınlara aşık olmuşlardı.

''Eymen günaydın, müsait miydin böyle aradım ama?''

Eymen az önce çıktığı toplantının yapıldığı odanın kapısına bakıp gülümsedi. Hiçbir şey Miray'dan daha önemli olamazdı. Yarım bıraktığı sabahın ilk saatindeki toplantısı Miray'dan önemli değildi.

''Ben müsaitim de senin ses tonunu hiç beğenmedim. Geliyorum yanına okuldasın değil mi?''

Hemen korumacı Eymen kimliği ortaya çıkarken Miray kocaman gülümsedi. Karşılık bulur da birgün birlikte olurlar mıydı bilmiyordu ama Eymen'i sevmek çok başka bir duyguydu. Elini hızlı hızlı atan kalbinin üstüne koyup soluklandı. Nasılda güzeldi bu adamın ses tonu. Huzur doluydu.

Eymen hareketlendi. Miray'ın ders programını ezbere biliyordu ve şuan okulda olduğunu tahmin ettiği sevdiğinin canını sıkan her neyse yanına gidecekti.

"Eymen dur lütfen telaşlanma hemen iyiyim ben. Sadece şey...''

''Ney Miray Allah aşkına dokuz doğurtma bana.''

Miray sıkıntıyla nefesini bıraktı. Böyle şeyler telefonda da konuşulmazdı ki.

''Ben bir şey gördüm ve seninle konuşup sana danışmak istedim. Uygunsan buluşalım mı?''

Eymen telaş ve merakının arasında Miray'ın kendisini arayıp da danışmak istediğini duyunca mutlu oldu. Belli ki Miray buluşunca konuşmak istiyordu. Onu telefonda zorlamanın anlamı yoktu.

''Tamam güzelim ben şimdi çıkıyorum seni alayım gideriz bir yere konuşuruz.''

''Yok sen beni almaya gelme ben zaten arabadayım. Sahildeki her zaman gittiğimiz kafede buluşalım.''

''Tamam olur canım.''

Telefonları kapatır kapatmaz hareketlendiler. Eymen asistanına acil işi olduğunu ve çıkması gerektiğini toplantıdakilere uygun bir dille söylemesini ve toplantıda bulunan amcasının devam etmesini söyleyip çıktı şirketten. İçi içini yiyordu. Miray böyle aniden gün içinde aradığında genelde ''çok özledim hiç görüşemiyoruz plan yapalım toplayalım bizimkileri'' derdi. Böyle merakta bırakacak şekilde konuşmazdı. Ne görmüştü de kendisini çağırmıştı merak ediyordu.