Aşkın Bedeli'nde sevilen çocukların büyümüş halleriyle dolu dolu yeni bir hikaye. Aşkın Bedeli'ni okumadan da bağımsız olarak hikayeyi okuyabilirsiniz çünkü onların hikayesi başka olacak. Eymen, Miray, Altuğ ve Azra'nın yürek burkan aşklarını, dost...
Merhaba, Nasılsınz? Bölüm geldi ve çok uzun bir bölüm oldu. Biliyorum gecikti ama kendimce sebeplerim vardı eğer sebebim olmasa bende hemen yazıp paylaşmayı istiyorum.
Bölüm hakkında yorumlarınızı ve oylarınızı merakla bekliyorum.
Eymen ve Miray'ın bölüm içinde ufak bir yakınlaşma kısımları var belki okumak istemezsiniz diye yine başlarken ve biterken başına ünlem koydum(‼️‼️) okumak istemeyen olursa o kısmı atlayabilir.
Keyifli okumalar dilerim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Afişler için sevgili teşekkür ederim ❤️😍)
*** EMRE & EBRU
İnsan sevdiğini kaybetmekle burun buruna geldiğinde içinde hissettiği o tarifi imkansız acının ağırlığı tüm bedenini yakıp kavururdu.
Ebru'da şuan acının korkunun en büyüğünü yaşıyordu. Kaç saat olmuştu geleli. Sevmiyordu hastaneleri annesini kanlar içinde getirdikleri hastenede onun öldüğünü öğrendiğinden beri sevmiyordu.
Kader onu bir kez daha sevdiğini kaybetme korkusuyla burun buruna getirmişti.
Gözleri ağlamaktan kan çanağına dönmüş bedeni yorgunluktan çökmüştü. Eve çağrılan ambulans sonrasında hastanede hemen doktor müdahalesi derken Ebru perişan haldeydi. Doktorlar henüz bir şey demiyordu.
Babasının gözleri kapalı sedyede ilerleyen hali gözünün önünden gitmiyordu.
Oturduğu beklem koltuğunda ileri geri saklandığını fark etmeden göz yaşlarını akıtıp yalvardı Allah'a. "Ne olur babamı alma benden onu bana bağışla." derken duası yürektendi.
"Ebru canım hadi toparlan biraz baban iyi olacak yapma böyle."
Islak gözlerini silip babasının özel asistanı ve aileden olan kadına baktı.
"Mihriban abla babama bir şey olursa ben..."
"Şşş tamam olmayacak konuşma böyle. Emre'yi arayayım mı? Yanına gelsin."
Ebru başını salladı. Emre bu saate kadar kendisinden haber alamadığı için kim bilir kaç kez aramış ulaşmadıkça deliye dönmüştü.
"Tamam canım sen al şu suyu iç ben arıyorum."
Mihriban bir kaç adım ileriye gidip telefonundan Emre'nin numarasını buldu. Ne olur ne olmaz diye Mehmet bey Emre'yi araştırırken kaydettirmişti numarasını ve telefon ilk çalışında hemen açıldı.
"Efendim."
"Emre bey merhaba, Mihriban ben Mehmet Saygın'ın özel asistanı."
Emre kadının kendisini niye aradığını anlamadığı gibi şaşırdı da. Sevgilisinin babasının özel asistanı neden arardı ki.
