Isang araw ay tumingin sa kalangitan
Doon pinagmasdan ang mga bituin na makikinang
Ngumiti kasabay ng isang kahilingan
Na sana ang isang lalaki na tunay akong mamahalin ay matagpuan
Naghintay, gumabi, umaraw, at naghintay muli
Hanggang sa natuon ang pansin sa aking sarili
Mamahalin ko muna ang sarili ko, bago ang ibang tao ang aking sabi
Pero hindi inakala na sa sandaling ako'y napagod na maghintay saka naman dadating
Pag-ibig na hindi ko akalaing mararanasan
Sa murang edad ay tila ba isang kasalanan
Ngunit ang pagmamahal ay siyang nagdudulot ng labis na kasiyahan
Problema sa pamilya ay tuluyang nakalimutan
Dumating ang panalangin ko
Siya ay hindi perpekto pero sa kanya lang ako totoo
Nalalabas ang mga itinatago
Sa kanya ay walang sekreto
Ang araw ay kompleto dahil sa kanya
At ang aming pangako, siya'y akin at ako'y sa kanya
Marami ang nagdaan, taon ang binilang
Naging mas matatag kahit minsan ay nagkakatampuhan
Ngunit ang taong bumuo sa akin
Ang aking panalangin
Ay hindi ko akalain
Na pagkatapos akong buuin ay sisirain din
Sumaya, naging malaya sa piling n'ya
Ginawa ang mga bagay na hindi iniisip ang sasabihin ng iba
Naging bilanggo sa mapanlinlang na mundo
Pag-ibig ang kahinaan kaya ay natalo
Umiyak, nagalit, nabigo
Ngunit hindi huminto, lumaban at tumayo
Ang dating iniyakan ay ngayo'y pinapasalamatan
Dahil sa kanya'y pansamantalang naibsan ang kalungkutan
Hindi man naging madali nung una na magpatawad
Ngunit ng tumagal ay natuto din at hindi na naghangad
Ng paghihiganti, at paunti-unti nang umunlad
Hindi lang natuto, marami pang napagtanto at kailan man ay 'di tutulad
Sa taong mapagkunwari at nilaro ang damdamin hanggang sa masagad
Pag-ibig na ipinangako ay hindi na natupad
Akin ka at Sayo ako
Ngayon ay ala-ala nalang sa'yo
Ang pangako natin ay mabilis na naglaho
At kahit na anong gawin ay hindi na magkakatotoo
BINABASA MO ANG
MALALIM (Tula)
PoetryNakakamangha ang mga tula dahil hindi lang ito nakakapagpahayag ng damdamin, ito ay nakakapag-bigay aral din.
