Sarı Prens | Yarı Texting

1.8

Yine Vera

Vera: Bera?
(İletilemedi)

Vera: Mesajlarım iletilmiyor mu?
(İletilemedi)

Vera: Beni engellemiş olamazsın değil mi?
(İletilemedi)

Vera: Sadece seni seviyorum Bera. Ne suçum var?
(İletilemedi)

Vera: Beni engellemen çok saçma!
(İletilemedi)

Vera: Bir dakika, ben seni niye aramıyorum ki?
(İletilemedi)

Vera: Hem bugün okula da gelmedin
(İletilemedi)

'Sarı Prens'im' kişisi aranıyor...

Arama reddedilirken bir kez daha aradım ama hat meşgul çalıyordu. Sıkıntı ile oflayıp telefonumu cebime koydum. Mecbur evine gidecektim artık.

Minibüse binip inmem gereken durakta indim ve Bera'nın evine doğru yürümeye başladım. Parkı görünce içimde kocaman bir burukluk oluşmuştu.

Yüzsüzlük mü yapıyordum acaba? Bana, benim sevgimin onun kafasını karıştırdığını söylemişti ve ben yine de onunla konuşmaya çalışıyordum.

Adımlarım düşüncelerimle birlikte eş zamanlı yavaşlarken adımlarımı tekrar hızlandırdım. Eğer bu yüzsüzlükse, evet yüzsüzdüm.

Kapının önüne geldiğimde zili çalıp geri çekildim. Kapı açıldığı gibi ise içeri girdim.

"Vera?" diye annesinin sesini duyduğum gülümsedim.

"Bera bugün okula gelmedi de, o yüzden gelmiştim." dediğimde içinde burukluk olan bir gülümseme yerleştirdi yüzüne.

"Bazı şeyleri unutmak için okulunu dondurup yazlığa gitti. Bazı şeylerin ne olduğunu söylemedi. Durdurmaya çalıştım ama kafasına koymuştu."

Söyledikleri beynimin içinde tekrarlanırken başımı hafifçe sallayıp evden çıktım.

Ne yapmaya çalışıyordu bu? Beni daha çok üzmek falan hedefiyse başarıyordu çünkü. Kalbimi defalarca parçalara ayırıyordu.

Onu anlayabiliyordum, kafası çok karışmıştı ancak bu ona asla benim kalbimi kırma hakkını vermiyordu. Onun kafasını karıştırmayı ben istememiştim. Sadece... ağzımdan kaçmıştı. Ani sinirle yanlışlıkla itiraf etmiştim.

Kafasını karıştırmıyor olsa asla pişman olmazdım. Sadece, şu an çok üzgündü. Umay'ın gerçek yüzünü sonunda fark etmişti ve üzülmüştü.

Parka vardığımı fark ettiğimde boş salıncaklardan birine oturdum ve salıncağı ayağımla, küçük hareketlerle sallandırmaya başladım.

Kulaklığımı da kulağıma takıp şarkıyı başlattım. Sessizliği sevmezdim, gürültüyü de. Garipti, biliyorum.

Telefonumu çıkarıp Bera'nın sohbetine girdim. Belki attığım mesajları görmeyecekti ama içimi dökmeye ihtiyacım vardı.

Vera: Neden yaptın söylesene?
(İletilemedi)

Vera: Kalbimi parçalara ayırmak bu kadar mı hoşuna gidiyordu?
(İletilemedi)

Vera: Oysa sen üzülürken ben hep yanındaydım.
(İletilemedi)

Vera: Şimdi ben üzülüyorum.
(İletilemedi)

Vera: Neden yanımda değilsin?
(İletilemedi)

Vera: Neden üzen kişi olmayı seçtin?
(İletilemedi)

Vera: Bazı şeyleri unutman gerekiyormuş hem
(İletilemedi)

Vera: Umay'ı unutmaya çalışacaksın değil mi?
(İletilemedi)

Vera: Beni değil...
(İletilemedi)

Vera: Doğrusu, beni unutman çok basit
(İletilemedi)

Vera: Ben senin sadece kankandım.
(İletilemedi)

Vera: Aramızda başka bir bağ asla olmamıştı. Senin açından.
(İletilemedi)

Vera: Bazı şeyleri açıklığa kavuşturmadan gelme
(İletilemedi)

Vera: N'olur
(İletilemedi)

Vera: Canım yanıyor Bera
(İletilemedi)

Vera: Senin canın yandıkça benim canım yanıyor
(İletilemedi)

Vera: Seni seviyorum Bera
(İletilemedi)

Vera: Seni çok seviyorum.
(İletilemedi)