Sarı Prens | Yarı Texting

0.3

Bera: Umay ben çok kötüyüm

Bera: Hayatımda en değer verdiklerimden birini kaybetmek üzereyim

Bera: Canım acıyor

Bera: Onu bir daha yanımda görememekten korkuyorum

Umay'ım: Sevgilin mi?

Bera: Neden hep sevgilin mi diye soruyorlar?

Bera: İnsan şu hayatta sadece sevgilisine mi değer verir?

Umay'ım: Ondan demedim

Umay'ım: Söylediklerin onu çağrıştırdı

Bera: Kardeşim

Umay'ım: Nira mı? Ne oldu ona?

Bera: Araba kazası yapmışlar

Umay'ım: Kim varmış yanında?

Bera: Batın

Umay'ım: Durumları nasıl?

Bera: Batın'a serum veriyorlar. O iyi

Bera: Nira ameliyathanede

Umay'ım: Batın nasıl kurtuldu?

Bera: Sonra konuşsak

Bera: Hatırladıkça canım yanıyor

Umay'ım: tamam öyleyse. Siz neredesiniz?

Umay'ım: Konum atsana bi'

Bera: *Konum*

Umay'ım: Yanına gelmemi ister misin?

Bera: Çok (Silindi)

Bera: Seni rahatından edemem

Umay'ım: Saçmalıyorsun şu an

Umay'ım: Biz yakın arkadaşız unuttun mu?

Bera: Hatırlatmasaydın unutuyordum ne güzel (Silindi)

Bera: Teşekkürler (Silindi)

Bera: Sayende bir de buna ağlayacağım (Silindi)

Umay'ım: Yakınlardayım

Bera: Nasıl?

Umay'ım: Eve dönmek üzere yola çıkmıştım.

Umay'ım: Kullandığım yol buranın yakınlarından geçiyordu

Umay'ım: Ondan yakınlardayım

Bera: Peki şu an nasıl yazıyorsun?

Umay'ım: Sevgilim yazıyor

Umay'ım: Yani ben söylüyorum o yazıyor

Umay'ım: Herneyse

Umay'ım: Ben geliyorum

Bera: Sevgilinle geleceksen gelme (Silindi)

Bera: Sizi düşünmek bile acı verirken onu görürsem acıdan ölebilirim. Ama ölmek istemiyorum. (Silindi)

Bera: Çünkü ben senin için yaşıyorum. (Silindi)

Bera: Bekliyorum öyleyse

(15 dakika sonra)

Umay'ım: Hastanenin önündeyim

Umay'ım: Haberin olsun

Umay'ım: Birazdan yanında olurum

Bera: Bekliyorum.

Merdivenlerden çıkan Umay'ı görmemle aptal kalbime söz geçiremedim. Kalbim deli gibi atıyordu. Ne ara sevmiştim onu bu kadar çok?

"Merak etme Bera, o iyi olacaktır." Bir şey demediğimde konuşmaya devam etti

"Sarılmak ister misin? Sarılmak herkese iyi gelir."

Olur!

"İtiraz kabul etmiyorum zaten." ardından hemen kollarını bana sardığında kokusunu içime çektim. Belki de bir daha asla içime çekemeyeceğim kokusunu.

İtiraz kısmına gelirsek ise.ö itiraz eden de yoktu zaten!

"Nira'yı bu kadar çok sevdiğini bilmiyordum!" yavaşça geri çekilirken yan taraftaki sandalyeye oturmamı sağladı. Ardında önüme çöktü.

"Nira benim kardeşim Umay, onu sevmeme gibi bir durum olamaz zaten."

"Ne bileyim, kardeşlerin iyi geçinememe durumunu daha çok gördüğümden garip geldi!"

"Umay!" Arkadan başka bir erkek sesi duyulduğunda ikimizinde bakışları sesin geldiği yöne çevrildi.

"Arkadaşın için gelmiştik buraya! Arkadaşın neden erkek?!"

"Günay başlatma yine! Senin etrafında kızların olabildiği gibi benimde karşı cinsten arkadaşlarım olabilir! Sen kendini ne sanıyorsun?!"

"Ben kimdim? Söylesene!"

"Günay'dın!"

Söylediğim şey ile ben gülsem de Umay ve Günay'ın bakışları anlık olarak beni bulmuştu.

"Ben senin sevgilindim ya hani?" Onlar kavga etmeye devam ederken bende onları izliyordum. Kavga dediysem de sesleri gayet normal tondaydı.

"Günay, sevgili olmamız birbirimizi kısıtlayabileceğimiz anlamına gelmiyor. Kıskanman normal ama beni kısıtlayamazsın."

"Seni sevdiğimden Umay, seni sevmesem neden seni kıskanayım!"

"Bende seni seviyorum Günay, ama inan bana şu kısıtlamaya çalışmaların canımı sıkıyor!"

Ne dedi o?

Günay'ı sevdiğini söyledi...

"Bera'yı tanıyorsun zaten Günay."

"O da erkek Umay, seni kimsenin sevmesini istemiyorum sadece ben seveyim istiyorum!"

Üzgünüm, isteğiniz reddedildi.

"Bera, ben artık gideyim. Görüşürüz!" kafamla onu onayladım.

Ve ben yine acılarımla başbaşa kaldım. Bir yanda sevdiğim kız, diğer yanda kendim kadar sevdiğim kardeşim.

Sevdiğim kız başkasını sevdiğini gözümün önünde söylerken, kardeşim ameliyathanede acı çekiyordu.

Keşke Nira'nın çektiği acıyı da yüklenebilseydim. Ben zaten alışmıştım acı çekmeye.

~~~~~

Klasik olarak Bera bölüm sonunda yine acı çekiyor. Kitabın adını acıların prensi mi yapsam acaba hsjsjak

Neyse, bb