Sarı Prens | Yarı Texting

2.6

Kapıyı açıp eve girdiğim gibi anahtarı masanın üzerine bıraktım ve üzerimdeki ceketi çıkarıp askılığa asıp hemen odama geçtim.

Kapıyı açtığım gibi beni yatağımda uzanmış bir şekilde tavana bakan bir adet Nira karşılamıştı.

Ben ona şaşkınca bakarken o yataktan kalkıp karşıma dikilmişti. "Ne o, beni özlemedin mi yoksa?" diyerek sarıldığında ben de ona sarıldım.

"Hangi rüzgâr attı seni buraya?"

"Sizleri özledim. Yetmez mi? Aslında fikir Batın'dan çıktı ama neyse." diyerek güldü ve geri çekildi.

"Eee Vera ile nasıl gidiyor?" dedi ve yatağa oturdu. Ben de ayakta kalmak istemediğimden hemen yanına oturdum.

"Gitmiyor. Ona karşı içimden geldiği gibi davranıyorum ama bana ona boş umut verdiğimi söylüyor."

"Ne yapıyorsun ki?" diye sordu kaşlarını çatarak.

"Ne bileyim ne yapıyorum? Ne yaptığımı ben bilsem zaten hiçbir sıkıntı kalmayacak!"

"Sana birkaç soru soracağım ve dürüst olmanı bekliyorum senden. Tamam mı?" diye sorduğunda başımla onu onayladım.

"Onun yanındayken, sürekli ona bakma isteği ile savaşıyor musun?"

"Hayır. Zaten sürekli ona bakıyorum. Başka nereye bakabilirim ki?"

"Odun." diye mırıldanıp diğer soruya geçti. "Onun yanındayken, hareketlerini kontrol edemediğin oluyor mu?"

"Dediklerim bir kulağından girip diğerinden çıkıyor galiba. Dedim ya, yaptıklarımın hepsi bilinçli şeyler değil."

"Peki üzüldüğü zamanlar senin de kalbine bir şey saplanıyor gibi oluyor mu?"

"Onu ağlarken görmeye dayanamıyorum. Kalbim sıkışıyor ve ne yapacağımı bilemiyorum."

"Şimdi özel sorular var. Üzüldüğünde ne yapar?"

"Bol kıyafetler giyip bacaklarını karnına çekerek oturur. Nerede olduğu pek önemli değil. Pek konuşmaz. Konuşursa ağlayacağını bilir çünkü. Ağladığında da çok çirkin olduğunu düşünür. Oysa güzelliğini güzellik katlanıyor."

"Utandığında?"

"Eğer utanmasını ben sağladıysam yüzüme bakmaz. Hatta ben hariç her yere bakar. Ama yine de dayanamayıp gözlerimin içine bakmaya devam eder."

"Sinirlendiğinde?"

"Aklından ne geçiyorsa onu söyler ve söyledikleri çoğu zaman doğru şeylerdir. Sonra da sinirinin geçmesi için oradan uzaklaşır."

"Sevindiğinde?"

"Gözlerinin içi parlıyor, ne yaptığını bilemiyor bazen. Genelde çığlık atıp dans ediyor."

"Peki, onun yanındayken neler hissediyorsun?"

"Ben... bilmiyorum?"

"Hâlâ bilmiyorum diyor. Salak!" diyerek yastığı alıp kafama vurmuştu.

"Açık açık kıza âşık olmuşsun hâlâ bilmiyorum diyor. Malsın sen. Kızın bir kimlik numarasını ezberlemediğin kalmış zaten!"

"Abartma!"

"Söyle, en sevdiği renk?"

"Yeşil."

"En sevdiği yemek?"

"Benim gibi yemek ayırt etmiyor."

"En sevdiği dizi?"

"Bütün çizgi filmler."

"En hassas olduğu konu?"

"Boy."

"Kimlik numarası?"

"107- dur ne?""

"Onu da mı ezberledin?" diye sordu kaşlarını kaldırarak.

"Ezberlemişim sanırım." diye mırıldandığımda ufak çaplı bir kahkaha atmıştı.

"Sen bu kıza basbayağı âşık olmuşsun geri zekâlı!" dedi kahkahasını durdurduğunda.

"Âşık mı olmuşum? Ben mi?"

"Sen zaten salaktın, daha da salak olmuşsun. Yarım saattir kimden konuşuyoruz?"

"Vera'dan."

"Hayır. Vera'yı seven senden bahsediyoruz."

"Ben... Vera'yı mı seviyormuşum?" der demez yanağıma bir tokat atmıştı.

"Beynin çalışmaya başlamıştır umarım. Yeniden başlatmak gerekiyordu."

"Ne vuruyorsun ya?" diyerek yanağıma elimi koydum. Sert vurmuştu bir de ayı.

"Vera'yı sevdiğini kabullenemiyorsan ondan uzak dur. Arafta durarak bir şey kazanamazsın. Aşk kesinlik ister Bera."

"Onu... seviyorum." diye mırıldandım. Nasıl bunun farkına varamamıştım?

"Çünkü malsın."

"İç sesimi mi duyuyorsun?"

"Hayır. Bunu dıştan söyledin."

"Bu arada, Vera'nın gerçek adı Hicran'mış. Vera, onun ailesinin seslendiği isimmiş. Ben yine de Vera diye sesleneceğim. Çünkü bu ismi ona daha çok yakışıyor."

"Hicran demek ha? Güzel isimmiş."

"Evet. Kendi gibi."

~~~~

Nira başkan sen çok yaşa!

Salak Bera da artık âşık olduğunu fark etti. Sonunda xjwkxjxjq

Size kötü bir haberim var. Birkaç bölüm sonra final. Ama kaç bölüm sonra? Gıcıklık mod: on fjdjqkz

Neyse, bb