Θυσία

Νταριον: Απόφαση για μία νέα αρχή

Ειχε γίνει δεκτός στο πανεπιστήμιο της Φλόριντα για διατροφολόγος.
Ειχε σχεδόν τακτοποιηθεί στο νέο διαμέρισμα και την επόμενη άρχιζαν τα μαθήματα.

Πολλά είχαν συμβεί στους καλοκαιρινούς μήνες.
Χώρισε με την Μαλια.
Ταξίδεψε στην Ευρώπη.
Κοιμήθηκε με διαφορες γυναίκες.
Πράγμα που τον ευχαριστούσε λίγο έως καθόλου.
Και ξεκίνησε να μαθαίνει γαλλικά.

Οταν τακτοποίησε τα τελευταία ρούχα στην ντουλάπα, πήγε να κάνει ένα μπάνιο για να χαλαρώσει.

Το νερό παρασέρνει πάντα το άγχος και την κούραση.
Και εκείνος το είχε ανάγκη.

Flashback

Η νύχτα μετά την αποφοίτηση ήταν σαν μαχαίρι που του κομματιάζει την καρδία του.
Δεν καταλάβαινε γιατί έπρεπε να εξελιχθούν έτσι τα πράγματα με εκείνον. Την συμπεριφορά του.
Είχε μετανιώσει που τον χτύπησε εκείνο το βράδυ, ομως το να τον βλέπει να φιλάει ξαφνικά κάποιον τον πόνεσε και ας το αρνιόταν.
Το κινητό του χτύπησε δύο φορές και στην οθόνη έγραφε το όνομα της Μάλια.
Είχε κουραστεί να προσποιείται και κάτι τέτοιο δεν τής άξιζε.
Έπρεπε να τελειώσει μαζί της για να μην την πληγώσει αργότερα περισσότερο.
Το σήκωσε και κανόνισε να συναντηθούν στο καφέ κοντά στο σπίτι της.

Μόλις έφτασε εκείνη επιχείρησε να τον φιλήσει, όμως εκείνος τραβήχτηκε απότομα λες και τον δάγκωσε φίδι.
Χωρίς να χάνει τον καιρό του άρχισε να τής παρουσιάζει τα κενά τής σχέσης τους.
Και έτσι αυτή η σχέση έσβησε άδοξα.
Και τα δάκρυα της έγιναν ποτάμι πού έπνιγε κάθε άλλο συναίσθημα.

Αργότερα μόνος στο σπίτι του άνοιξε τον φάκελο απο το πανεπιστήμιο που είχε γίνει δεκτός.
Θα σπούδαζε όπως ελπίζε στην Φλόριντα.

End of flashback

Αργότερα ενώ ξάπλωσε έβαλε να δει μια ταινία για να περάσει η ώρα.

Στην οθόνη έβλεπε τον νέο άντρα να ψιθυρίζει στην μισό κοιμισμένη κοπέλα.
Έδινε υποσχέσεις που δεν θα κρατούσε όμως ο Νταριον ταξίδεψε σε εκείνο το βράδυ πού του συνέβη κάτι παρόμοιο.

Flashback.

Ένιωθε κάποιος να του χαϊδεύει τα μαλλιά. Μισό άνοιξε τα μάτια του για να δει ποιός ήταν κοντά του και αφέθηκε στα χάδια του Σον όταν τον είδε.
Εκείνος δεν κατάλαβε ότι δεν κοιμόταν. Συνέχισε να του ψιθυρίζει.
Τα λογία του.
Τα λόγια του ενας χείμαρρος απο συναίσθημα και ανάγκη.
Έχουν χαραχτεί στην καρδιά του.
Πρώτη φορά κάποιος του μιλούσε έτσι.

Τα έφερνε ξανά και ξανά στο μυαλό του.
(Είσαι τόσο όμορφος Όταν κοιμάσαι.
Είχαμε στιγμές μαζί που ήταν κάτι περισσότερο απο φιλικές.
Και ργω αισθάνομαι ο ποιό τυχερός άνθρωπος του κόσμου.
Με έκανες βα αγαπήσω έτσι όπως ελάχιστοι μπορούν.
Και ξέρω ότι εσύ είσαι το άλλο μου μισό.
Δάκρυα κύλησαν στο πρόσωπο του χωρίς λυγμό.
Συνέχισε να του ψιθυρίζει.

Σύντομα θα χωρίσουν οι δρόμοι μας.
Θα ήμαστε μακριά αλλά θα ξερω.
Θα ξέρω οτι θα γίνεις ο σπουδαίος άντρας που πρέπει.
Και εγώ θα χαίρομαι για σένα.
Θα ζω για σένα.
Και ας μην είσαι δικός μου.
Στην αγάπη δεν χωράει ο εγωισμός.
Και θα είμαι πάντα κάπου εκεί για οτι με χρειαστείς.
Στο υπόσχομαι.

Έσκυψε και του εδωσε ένα φιλι στο μέτωπο.

Και έμεινε εκεί να το κοιτάει ολο το βράδυ.

Κανείς απο τους δύο δεν ήξερε.
Τα λογία του αυτά προφητικά έφτασαν στα αφτιά των τριών μοιρών.
Άρχισαν να δουλρβουν μανιακά δημιουργώντας το μέλλον που τους περίμενε.)

End of flashback.

Το κουδούνι χτύπησε και τον επανέφερε στην πραγματικότητα.
Η μητέρα του. Του είχε υποσχεθεί να τον βοηθούσε με τις δουλειές του σπιτιού.

Time skip
Το βραδυ.

Πριν κοιμηθεί  έλεγξε το δωμάτιο μια τελευταία φορά πήρε αγκαλιά την φωτογραφία της αδερφης του. Της εκμυστηρεύεται πάντα τα όπως οταν ηταν ζωντανη.
Ενα δάκρυ κύλησε οταν έκλεισε τα μάτια του.
Νετα βυθίστηκε σε ενα ύπνο χωρίς όνειρα.

Είπα να είμαι καλός άνθρωπος σήμερα όποτε άλλο ένα μίας και το είχα έτοιμο. Λοιπόν να τονίσω εδώ οτι η υπόσχεση δόθηκε πράγματι. Οπότε ελπίζω να το απολαύσετε και να το κάνετε να λάμπει περισσότερο με τον γνωστό τροπο🌟😘😘😘😘😘😘
Σας φιλώ