Θυσία

Νταριον! Αλλαγές

Περπατούσε κοντά στην είσοδο του σχολείου ,περιμένοντας να μπούνε για να πάρουν τα βιβλία τούς και το πρόγραμμα.
Ξαφνικά ένα αμάξι σταμάτησε στην είσοδο και απο μέσα βγήκε ο Σον μαζί με έναν άλλο άντρα.Ο άγνωστος άρπαξε τον Σον και τον φίλησε μπροστά σε όλους.
Ένιωσε άσχημα και προδομένος.

Μα γιατί τον απασχολούσε τόσο αφού είχε διαλέξει μεσα του.

Μετά το περιστατικό στις διακοπές, είχε έρθει ακόμα ποιό κοντά με την Μαλια.
Και τώρα ποιό ήταν το πρόβλημα του?
Μάχονταν κατά του ίδιου του, του εαυτού.

Στην τάξη δεν αντάλλαξαν ούτε ένα βλέμμα και δεν μίλησέ κανείς απο τούς δύο.

Ο Σον δεν ήταν ίδιος κατι είχε αλλάξει σε αυτόν. Το αισθανόταν.
Αλλά και ο ίδιος είχε αλλάξει.

Στην συνέχεια των ημερών, η επαφές τούς ήταν αμυδρά σύντομες.
Ειχε θελήσει να μιλήσει μαζί του ώστε να ξεκαθαρίσει την θέση του. Σκεφτόταν να του πει πώς ήταν λάθος αυτό που έγινε και ας πίστευε το αντίθετο βαθιά μέσα του.

Η ευκαιρία του δόθηκε μια μερα στα μέσα Νοεμβρίου, όταν τούς ζήτησαν μια εργασία που θα γινόταν στο μάθημα της οικονομίας.

Έπρεπε να την κάνουν σε ζευγάρια και έτσι πρώτος πετάχτηκε και είπε πώς θα την κάνει με τον Σον, αφήνοντας το ίδιο σοκαρισμένο με αυτό πού είχε γίνει.

Δεν υπάρχει επιστροφή σκέφτηκε.
Όμως φοβόταν και για το τί θα γινόταν οταν θα βρισκόταν μόνοι τούς.
Φοβόταν αλλά και παρακαλούσε να έρθει γρήγορα εκείνη η στιγμή.

Στο διάλλειμα συμφώνησαν να βρεθούν στο σπίτι του Σον μιας και η γονείς του έλειπαν ταξίδι, το απόγευμα του Σαββάτου.

Καθ'όλη την συνέχεια της συζήτησης ο Σον τούς κοιτούσε όλους με ένα βλέμμα γεμάτο οίκτο. Ακόμη και το ιδιο.

Σαν Θεός πού παρακολουθεί απο τον ουρανό την πορεία των ανθρώπων στην γη.
Τα πάντα πάνω του διαφορετικά. Τα ρούχα το στυλ του μαλλιού του ακόμα και βαμμένος ήταν ελαφρά ώστε να τονίζονται τα χαρακτηριστικά του. Τα λογία του κοφτά γεματα ειρωνεία. Λες και του έκανε χάρη που στεκόταν μπροστά του.
Του έλειπε η άλλη του πλευρά.
Ομως και του άρεσε ο δυναμισμός που έβγαζε.

Στο σπίτι του Σον περιεργαζόταν τον χορό τού δωματίου του. Απλός χρωματισμός στους τοίχους, σε αποχρώσεις του γαλάζιου. Το ταβάνι διαφορετικό σε μαύρο με αυτοκόλλητα πού παριστάνουν τα αστέρια και το γεμάτο φεγγάρι να ξεπροβάλλει πίσω από τα σύννεφα.
Μία Βιβλιοθήκη με συρόμενο καθρέπτη γεμάτη μυθιστορήματα.
Πλησίασε και διάβασε τους τίτλους. Κάποια τα ήξερε και ένα το είχε και ο ίδιος.
Διπλά ένα γραφείο με μία περιστροφική καρέκλα. Ένα διπλό κρεβάτι με μαύρα σατέν σεντόνια και μαξιλάρια. Μία λευκη φλιτ κουβέρτα και ένα κομοδίνο.
Μια πόρτα ακόμη που μάλλον οδηγούσε σε μία προσωπική τουαλέτα. Και δύο παράθυρα που έβλεπαν σε ένα ερημικό πάρκο.
Μοναδικό και ιδιαίτερο σκέφτηκε. Ενο παρατήρουσε την πόρτα που μάλλον ήταν τουαλέτα,ο Σον τον  επανέφερε από τις σκέψεις του.
Αρχίζουμε τον ρώτησε?