Vote ve yorumlarınızı görmek dileğiyle..
...
"Gorillerin de burunlarında iz varmış biliyor musunuz. İnsanlar gibi onlarında kimliğini tek tek belirleme de kullanılabiliyormuş" Ömer'in anlattığı şeylerle gözlerimi devirdim.
"Bu gereksiz bilgiyi neden paylaştığını sorabilir miyim?" Ezgi kıkırdamış, Barış bıkkınca bakmaya devam etmişti.
"Bunlar hep internet işte." diyen Ömer'e sonunda Barış'tan cevap gelmişti.
"Çocuğa çoluğa internet verirlerse sonucu bu olur. "
Onlar atışmaya devam ederken ben Barış'ın ceketine iyice sarılmış ve mayışmıştım. Uyku bastırıyordu, gözlerim ağırlaşmıştı.
"Bu da koala gibi yapıştı kaldı cekete" Ömer'in sesiyle adeta yerimden sıçradım. Bakışlarım ilk olarak Barış'a kaydığında onu da bana bakar bir halde bulmuştum.
Her zaman ki gibi bakışlarından ne düşündüğü anlaşılmıyordu. Öylece birbirimize bakarken ikimizde açılan kapıya dönmemiştik bile.
Şuan belki üzerimde ki pijamalarımla yataktan kalktığım gibi aralarında oturmam büyük rezillikti ama ben gayet rahattım. Çünkü bana kendimi kötü hissettirecek hiç kimse yoktu.
"Lâl demek buraya geldin. Sen öylece kaçınca ne yapacağımı bilememiştim" Ali'nin sesini duyduğumda bakışmamızı orada kesip kapıda dikilen çocuğa döndüm.
Sahiden sabah ki su dökme meselesini biliyordu ve ben onun arkasına saklanmıştım.
"Kaçınca derken? " tek kaşını kaldırıp soğukça Ali'ye sorusunu yönelten Barış beni şaşkınlığa uğramıştı. Az önce böyle değildi bu çocuk. Ani duygu değişimlerine bir türlü alışamamıştım.
"Kardeşinin altına su dökmüş sabah. Ondan kaçıyordu" işte şimdi kaynar sular da benim başımdan aşağıya dökülmüştü. Ezgi ve Ömer önce şaşkınca bakmış sonrasında kahkahayı basmışlardı.
Barış hiç şaşırmış görünmüyordu. Nitekim daha önce sevgili kardeşimin unikorn tulumuma boya badana yaptığı sırada ona yakalanmıştım.
"Sabah sabah senin orada ne işin vardı? " az önce ki soğukluğundan taviz vermeyen sesiyle Ali'ye bir soru daha yöneltmişti.
"Yoldan geçiyordum onu dışarıda görünce yanına gittim. " arada ki gergin hava benimde iyice gerilmeme sebep olmuştu.
"Sen o yüzden pijamalarınla geldin" diyen Ezgi biraz olsun rahatlamamı sağlamıştı.
"Evet. Eve de dönemedim. Kardeşim okula gitmemiş ama kuzenim Duygu bana kıyafet getirecek" dediğimde herkesten anladığını belirtircesine sesler çıkmıştı.
Barış hariç.
Ters ters yüzüme bakıyordu bu sefer.
"Kuzenin güzel mi? " şaşkınca Ömer'e baktım. Ezgi'nin yanında bunu sorması tuhafıma gitmişti. Ezgi'nin de öyle olmuş olacak ki gözleri sinirle bakarken kaşları çatılmıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ektem (Sır Saklayan)
Teen Fiction"Ben ölürsem, karakutumu bulamayacaklar. ne bir aşk zerafeti, ne bir hayal tabiri... küçücük ömrüm hep rüzgar gülleri kokacak! " ........... Onun gözümün önünde karanlıkta yok olmasına izin vermeyecektim. Elindeki sigarayı dudaklarına götüreceği...
