nefarious🌙malik [tamamlandı]

《 six 》

VEEEE

KARŞINIZDAAAA

BAY MALİK!

***

Kalbim öyle bir çarpıyordu ki, nefes almamı engelliyordu. Aklımda kurduğum saçma sapan düşünceler tamamen kontrolüm dışıydı. Yanlış bir şey nasıl olur da doğru hissettiriyordu?

Ya da ben abartıyordum. Ki öyleydi de. Evli bir adamdan etkilenmek ne kadar etik bilmiyorum ama camın önünde oturmuş onun havuz keyfini izlemek asla ahlaklı değildi biliyordum.

Tek başımaydım. Teyzem işinin başındaydı. Arkadaşlarımın planları vardı ve ben ise evde oturmuş cipsimi yerken film izliyordum. Sonra Bay Malik villasından çıktı, havuzda biraz yüzdükten sonra şezlonguna uzanmış telefonuyla oynuyordu. Peki ben neden nefes dahi almadan onu izliyordum?

Düşündükçe kendi halime acıyasım geliyordu çünkü eğer o bunu bilseydi gülmekten ölürdü, veya yüzyıl alay ederdi, beni beş yaşındaki bir çocuk olarak görür asla ama asla ciddiyle almazdı. Belki de haklı olurdu. Çünkü bende ciddiye almasam iyi olurdu. Bu sadece..Küçük bir kızın ünlü bir şarkıcıya veya oyuncuya duyduğu hayranlık ya da beğeni ile eşdeğer bir duygu olmalıydı.

Evet, fazla değil.

Asla değil.

Suya atlama sesiyle birlikte bakışlarımı televizyondan alıp tekrar cama çevirdim. Aman tanrım.

Zar zor yutkunduktan sonra kocaman bir nefes aldım ve gözümü bile kırpmadan havuzdaki hareketlerini izlemeye devam ettim. Attığı kulaçlar yüzünden sürekli oynayan kasları asla ama asla sağlığım için iyi değildi.

Kes şunu Luna. O evli.

Kafamı hafifçe iki yana salladığımda Hannah evden çıkıyordu. Yine kavga etmiş olmalılar ki birbirlerine selam bile vermeden sallana sallana yürümüş ve arabasına binip gitmişti.

Keşke yakından görebilsem.. Diye geçirdim içimden. Görsem ne yapacaktım?

Parmaklarını ıslak saçından geçirip geriye attığında Martha ona havlusunu getirmiş ve kenara koyup gitmişti.

Kapının çalma sesiyle yerimden sıçradığımda daldığım saçma ve yanlış düşüncelerden uzaklaşıp kucağımdaki cips tabağını yanıma koydum ve ayağa kalktım.

Kapıyı açtığımda karşımda David'i görmeyi hiç beklemiyordum.

"David?"

"Merhaba Luna."

"Merhaba." Olabildiğim kadar soğuk olmaya çalıştım çünkü bana yaptığı şeye karşı hala kırgındım.

"Vaktin var mı? Bahçede konuşsak."

Kafamı sallayıp onu takip ettim ve banklardan birine oturduk. Burası tam Bay Malik'in karşısında duruyordu. Umarım bizi görmezdi.

"Sana çok büyük bir kabalık ettim Luna. Nasıl özür dileyeceğimi bilmiyorum. Çok üzgünüm."

"Olmalısın da."

"Çok utanıyorum. Gerçekten. "

Gözlerine baktım. O an inanmıştım ciddi anlamda pişman olduğuna. "Bu affedilecek bir şey değil. Farkındasın değil mi?"

"Evet. Ama böyle biri değilim. Lütfen kendimi tanıtmama izin ver."

"Bilemiyorum..David..Sana bir daha güvenemem."

Ellerimi kucağımda toplayıp yan döndüm. O anda ise Bay Malik güneşlenirken bizi izliyordu. Daha fazla gergin hissedemezdim heralde

"Söz veriyorum tekrar güvenini kazanacağım. Sadece bana bir şans ver. Olur mu?"

Derin bir nefes aldım ve tekrar ona döndüm. "Peki."

•••

Canım çok sıkılıyordu. Sırf yapacak hiçbir şeyim yok diye Martha ile evi toplamaya yardım edecektim. Eskiden de boş olduğum zamanlar anneme yardım ederdim hep. O da benimle beceriksiz olduğum için dalga geçerdi. Canım annem..Keşke yanımda olsaydı..

"İş yapmayacaksan çekil ayağımın altından." dedi Martha.

"Tamam kızma. Dalmışım."

"Hayır tatlım kızmadım, sadece kendin istedin ama geldiğinden beri hiçbir iş yapmadın." dedi gülerek.

"Haklısın."

"Her neyse. Madem geldin, sen yatak odasındaki kuru temizlemeden gelen kıyafetleri asar mısın? Ben de salonu süpüreceğim."

"Ah, tabiki. Boş boş oturmaktan patlayacaktım...Oda ne tarafta?" diye sordum.

"Koridorun sonu, sağdaki oda."

Sakin adımlarla yatak odasına girdim ve dolaplarını açtım. Çok büyük ve güzel bir odaydı. Beyaz ve gri tonları hakimdi.

Yatağın üstünde duran elbiseleri teker teker Hannah'nın bölümüne yerleştiriyordum. En azından oyalanmak için zevkli bir işti.

Bay Malik'in simsiyah takım elbisesini elime aldığımda dolabının içinde hakim olan koku gözlerimi kapatmama sebep olmuştu. Çok güzel kokuyordu.

Tişörtlerinin ve gömlekleri tek tek düzgünce asılıydı ve ben onlara dokunma istediğimi engelleyemedim. İçimdeki ses, çek şu ellerini diye çığlık atıyordu ama asla dinlemiyordum.

"Bu aralar çok fazla karşılaşıyoruz, ufaklık."

Yerimden sıçrayarak arkamı döndüğümde ıslak şortu ile tam karşımda duruyordu. Saçlarını eliyle düzelttiğinde birkaç su damlası vücuduna düşmüştü.

"Ben..Şey..Ihm.."

Beni takmadan yanıma geldi ve önünde durduğum dolabın yan tarafından bir havlu aldı.

"Martha'ya yardım ediyordum." diye bitirdim cümlemi.

Yüzüne bakmamaya çalışıyordum. Çünkü beni izlediğini biliyordum.

"David sevgilin mi?"

Hızla başımı kaldırdım. "Ne? Hayır değil."

"Sizi gördüm. Yakındınız. Ben de seni rahatsız ettiğini sanmıştım, halinden memnunmuşsun."

Benim için ona yumruk atmıştı evet. Ama ne demek istediğini anlamamıştım. Kaşlarımı çatmış ona bakıyordum. "Ne demek istiyorsunuz?"

Havluyu tek omzuna atıp dibime girine kadar yaklaştı. "Ben gayet açık konuştum. Ayrıca..."

Parmak uçaklarıyla kollarıma dokunduğunda nefesimi tuttum.

"Luna.." dedi sarhoş bir tonla. Dudakları kulağıma yaklaştı. "Kendini sıkmana gerek yok." dedi fısıldayarak ve aniden askılıktan tişörtünü çekip aldı. Çıkan ufak ses beni korkutmuştu ve ben elimde olmadan tepki verdiğim için ona çarpmıştım.

Sanırım kalbim durmuştu.

Düşünemiyordum. Bana çok yakındı. Beynim durmuş gibiydi. Söyleyecek kelime düşünmeye çalışıyordum ama asla aklıma gelmiyordu çünkü vücutlarımızın yakınlığı kıpkırmızı olmama ve sıcaktan bayılmama sebep olacaktı.

Sesimin gittiğine emindim. Bu yüzden boğazımı temizleme ihtiyacı duydum. Kalbimin bütün vücudumda attığını hissediyordum sanki.

Neden etkinleniyordum ki? Bu asla doğru değildi!

Parmak uçları ateş gibi yakıyordu kollarımı. Neden yapıyordu bunu?

"Ben..." diye fısıldadım ama sesimi ben bile duymamışımdır.

Aniden önümden çekildi ve ben oluşan boşlukta koca bir nefes aldım.

Banyo kapısının kulubunu tuttu ve girmeden bana döndü. "Pantolonlar üst rafa koyulacak."

Sanki başka dilde konuşuyor da anlamamış gibi tepki vermiştim. Sonra kucağımda duran elbise ve ceketlere bakınca neden bu odada olduğumu, ne yaptığımı hatırladım.

Kesinlikle iyi değildim.

Sonra banyoya girdi ve ben yaşadığım şokla birlikte baş başa kaldım

&&&