nefarious🌙malik [tamamlandı]

《 thirty five 》(final)

Boy aynasında üstümdeki gelinliğe bakarken neredeyse ağlamak üzereydim. Uğruna her türlü hakareti işittiğim ve zor zamanlar geçirmeme sebep olan adam birazdan kocam olacaktı.

Sevdiğim adamla evlenmek her zaman hayalim olan bir şeydi. Zayn'e olan aşkım bana bir çok zarar versede bugün bu an bu konumdaydık.

Artık aramızda hiçbir engel yoktu.

Evi tutmuştuk ve bir iki hafta içinde eşyalarımızı yerleştirmiştik. Karnım da fazla büyümeden gelinlik giyebilmek için düğünü daha fazla ertelememiştik.

Evimiz için en ufacık detayları bile atlamamıştı. Doğum zamanı sorun çıkmasın diye şehrin merkezinde hastaneye yakın bir yerde rezidansta yaşayacaktık. Bebeğin odasını bile şimdiden hazırlamıştı...

Kapım tıklandıktan sonra Zayn başını uzattı.

"Geleyim mi?"

"Gel tabii."

Elinde kocaman bir meyve tabağı ile içeri girdi. "Zayn o ne?"

"Otur hemen, bugün hiçbir şey yemedin."

Yüzümü ekşitip kaçmaya yeltendiğim an Zayn önümde dikildi.

Çaresizlikle ikili koltuğa oturdum, Zayn de yanıma oturdu ve meyveleri tek tek yedirmeye başladı.

Bir dakika.

Takım elbisesi fena düşürmüştü.

Yutkunup nefes almaya çalıştım ama kendimi tutamıyordum, çok hoş gözüküyordu.

Ağzıma zorla çilek soktuğunda başımı geri çevirdim. "İnsanlar bizi bekliyor, Zayn gidelim artık. Yemek istemiyorum."

"Ağzını aç." dedi tüm ciddiyetle.

Başka çarem olmadığını anlayınca mecburen ses çıkarmadan bütün tabağı bitirdim. Peçeteyle ağzımı sildikten sonra Zayn tabağı kenara koydu.

"Gelinliğin çok yakışmış."

"Beğendin mi gerçekten?"

"Çok beğendim." dedi yanağımı okşarken.

Sevimli bir şekilde göğsüne sokuldum.   Saçlarımı okşarken gözlerimi kapattım.

"Seni çok seviyorum." dedim yanağından öperek.

"Ben de seni çok seviyorum."

"Ve seni de." dedi karnımı okşayarak.

Ve sonra bahçeye indik. İmzalarımızı attık. Gerçekten sevdiğimiz akrabalarımız ve arkadaşlarımız yanımızdaydı. Onlar bizi alkışlarken Zayn arsızca dudağıma yapışmıştı.

Sonunda oldu.

Evlenmiştik.

Zayn benim kocamdı artık.

Ne güzel bir duyguymuş insanın sevdiği ile bir aile kurması.

Zayn ile ilk dansımızı yaparken omuzuna yaslanmış sessizce ağlıyordum.

"Luna?"

Cevap vermedim.

"Bebeğim?"

Burnumu çekip göz yaşlarımı sildim. Başımı ona çevirdiğimde şaşkınlıkla bana baktı. "Neden ağlıyorsun?"

"Evlendik mi biz şimdi?"

"Aptal.." dedi benimle dalga geçerek.

"Yaa." Sıkıca boynuna sarıldığımda boynundan öptüm.