MENDİL

25

0534***: Acar

0534***: Bana o mektubu getirir misin?

Acar: Okula mı?

0534***: Evet.

0534***: Getirir misin?

Acar: Neden ki?

0534***: Sadece birşeyden emin olmam gerek.

Acar: Tamam.

Acar: Ama geri vereceksin?

0534***: Vereceğim tabii.

0534***: O zaman kantine bırak okula geldiğinde.

Acar: Tamam, bırakırım.

0534***: Ama bak sakın beni izleme, öldürürüm

Acar: :(

Acar: Hayallerim!

0534***: Tamam mı?

Acar: Tamam aq ona da tamam.

0534***: Teşekkür ederim, caniçim 💙

Acar: Rica ederim, sayın Anonim :)

...

Sınıftan çıkıp, mektubu almak için kantine doğru yürüdüm. Şu mektubu merak ediyordum açıkçası. Umarım düşündüğüm şey olmazdı. Kantine geldiğimde hemen Hüseyin Abiden
-Kantincimiz- mektubu aldım. Bir de hazır gelmişken çikolatalı süt alıp hemen kütüphaneye gittim. Orada kimse kimseyle konuşmazdı. Gizlice açar, okurdum.

Kütüphaneye geldiğimde ses çıkarmadan en köşeye geçip mektuba baktım. Biraz yıpranmıştı.
Kağıdı açtığımda bu yazı dikkatimi çekti.

Bu benim yazımdı!

Hemen okumaya başladım.

Sevgili A,

Bak sana A diyorum. Çünkü ismini kullanmak dahi istemiyorum. Seninle bir çok senemiz geçmiş olabilir. Ama ben seni hiç sevmemiştim. Üzgünüm. Sadece oynamak istemiştim seninle. Kalbim sana atmıyor. Bu yazdıklarımı yüzüne söylemek istemiyorum. Zaten önemli de değil. Artık görüşmeyelim. Mümkünse yüzüme de bakma.

Seni sevmiyorum...

İpek

Mektup bittiğinde gözlerim kocaman olmuştu. Ağzımsa bir karış açıktı. Bu mektubu ben yazmıştım. Ama sondaki İpek yazısı bana ait değildi.

O an geçmiş aklıma firar edince sinirle gözlerimi yumdum. Elimden bir kaza çıkacaktı.

S*ktim seni Ece!