Elimde duran mendili sahiplenircesine kalbime bastırdım.
Üzerinde bulunan kan yıllar önce kurumuştu. Fakat üzerinde yalnızca kan lekesi yoktu. Benim gözyaşlarımı da saklıyordu, sırlarımı da...
Her ne kadar eski ve kullanılmış olsa da yıkamamıştım. Çok da kirli görünmüyordu hani. Hatırası temizdi.
Mendilimi göğsümden çekip ona buruk bir tebessüm bıraktım.
Beni farketmiyordu işte!
Kalbimin onun için attığını,
Gözlerim gözlerine değdiğinde gözlerimin kararmasını,
Ellerim ellerine değdiğinde vücudumun titreyişini,
Onunla konuştuğumda sesimin kesilişini;
Anlamıyor muydu?
Anlamıyordu.
Anlamazdı.
Hissettiklerim de anlamsızdı zaten...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MENDİL
Short Story•texting, tamamlandı. 0534***: Sen o kızın kollarında sabahlarken, 0534***: Ben senin mendiline sığındım. not: limon isimli kurgumdaki karakterlerin hikâyesidir. limon'u okumadan da okuyabilirsiniz.
