0534***: Nasılsın?
Acar: Aptalım.
0534***: Bunu biliyorum.
0534***: Neyse, öğrendin mi her şeyi?
Acar: Öğrendim.
0534***: Şu an eminim bok gibi hissediyorsundur.
0534***: Yani, umarım.
Acar: Lütfen, üzerime gelme.
0534***: Başka ne yapabilirim ki?
Acar: O'na yaptığım her şey işin üzgünüm.
Acar: Allah benim belamı versin!
0534***: Tövbe de lan!
Acar: Hayır.
Acar: Tam bir bencilim.
Acar: Sadece kendimi düşünmüşüm.
0534***: Öyle yapmışsın :(
Acar: Peki, sen neden böyle yapıyorsun?
0534***: Napıyorum ki ben?
Acar: İpek'i savunuyorsun ve ona mektubu da vermişsin.
Acar: Sen bizim barışmamızı mı istiyorsun?
0534***: Barışmanızı istemiyordum.
0534***: Emin ol, öyle isteseydim İpek şu an seninle gülüyor olurdu, evinde ağlıyor değil.
Acar: Kalbim acıyor ve kendimi berbat hissediyorum.
Acar: Sanki bir şey olacakmış gibi.
Acar: İpek'e akıttığım bütün gözyaşları sayısı kadar kendimi öldürmek istiyorum.
0534***: O zaman sonsuza kadar ölmelisin?
Acar: Sence beni hâlâ seviyor mudur?
Acar: Yoksa benden, beni unutacak kadar nefret mi ediyordur?
0534***: Emin ol,
0534***: Seni, kalbinden nefret edecek, kendini unutacak kadar çok seviyordur...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MENDİL
Short Story•texting, tamamlandı. 0534***: Sen o kızın kollarında sabahlarken, 0534***: Ben senin mendiline sığındım. not: limon isimli kurgumdaki karakterlerin hikâyesidir. limon'u okumadan da okuyabilirsiniz.
