5. APTAL

11.2K 307 102
                                    

▫▫▫Bir Önceki Bölüm Kesiti▫▫▫

Cevap vermeden sigarasını ağzına götürdü.

"Bende istiyorum"

Arafın kafası bana dönerken ben tedirgin olmuştu bile. Sinirlendi galiba ama boşver takma.

"Yani şey hiç içmedim ve denemek istiyorum."

"Hayır!"

"Evet!"

Araf sinirle bana bakarken korktuğumu belli etmeyerek ellerimi belime koydum. O benim duruşuma bakarken bende onun hafif kıvrılmış dudaklarına bakıyordum. Dudaklarına baktığımı anlayarak sigarasını dudaklarına götürüp dumanını içine çekti.

"Peki"

Aniden dudağımda hissettiğim baskıyla gözlerim açılırken Arafsa ağzındaki dumanı ağzıma üfledi. Ben bu ani hareketle öksürmeye başlarken oysa bana alayla bakıyordu.

"Umarım birdaha olmadık yerlere bakmazsın"

Söylediği şey sayesinde yanaklarım kızarırken koşarak odama çıktım. Bugün öğrendiğim önemli bir bilgi vardı.

"Bir daha sikseler de sigara içmiyeceğim"
.
.
.

Yatakta bi o tarafa bi bu tarafa dönerken aklımda ki şeyler uykumu kaçırıyordu. Beni öpmüştü sebebi ne olursa olsun öpmüştü işte. Elim usulca dudağıma gitti ve aniden vücudumu kaplayan heycan yüzünden yüzümü yastığa yapıştırdım. Neden aptal gibi gülüyorum acaba. Tüm bunlar aklımı kurcalarken güneş doğmuştu bile. Kafamı saate çevirip saate baktım. Annem bugün gidecekti ve ben burda onunla yanlız kalacaktım. Yataktan atlayıp pantolonumu giydim. Merdivenlerden üçer beşer atlarken son 5 merdivende dengemi kaybedip yere yapışmam bir oldu.

"Ahhğğğğ!"

Elimi ayak bileğime götürüp olduğum yerde ağladım. Haklıyım ama acıyor.

"Ne oldu? İymisin"

Arafın sorusuyla yaşlı gözlerim ona döndü. Gözleri birden sinirle açılırken korkmadım değil hani.

"Aptal mısın kızım sen niye koşuyorsun?!"

Söyledikleri sinirlerimi bozarken ayağa kalkmaya çalıştım. Tam ayağa kalkmışken bileğimdeki ağrı kendini belli etti ama ben belli etmeyerek yürümeye çalıştım. Ağır ağır yürürken arkamdaki sinirli ses durmamı sağladı.

"Dur!"

Gözyaşlarım hızlanırken neden bana böyle davrandığını anlamıyordum. Aslında bugünün güzel bir gün olması gerekmiyormuydu. Sonuçta beni öpmüştü. Onun dediği gibi tamda aptaldım. Beni içinden gelerek öpmemişti ki. Gözyaşlarım hızlanırken elimi ağzıma götürüp bileğimin acısını umursamadan merdivenleri çıkmaya başladım. Odamın girdiğimde kendimi yere atıp içimdekileri kustum. Bıkmıştım hayatımdan herkes bana mı oynuyordu. Neden her şey benim başıma geliyormuş gibi hissediyordum. Yerden kalkıp yatağıma oturdum. Acıya daha fazla dayanamayarak uyumaya karar verdim. Kimbilir belki acım uyuyunca geçerdi.

ARAFTA KALANHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin